"ဟိတ်ကလေးလေးမင်းအဆင်ပြေရဲ့လား"
"ဟုတ်.. ပြေပါတယ်"
"ပြေတယ်ဆိုပြိးဘာလို့ ငိုနေတာတုန်း"
"ကျနော် မငိုပါဘူးးဘယ်မှာငိုလို့လဲ"
သိပ်မကြာပါဘူး
ရှိုက်ကြီးတငင်နဲ့သူငိုပါလေရော
"ပြောတော့ငိုနေတာမဟုတ်ဘူးဆို"
"ဘာလို့လိုက်စနေတာလဲဗျာ
အနာဖြစ်သွားလို့နာလို့ပါဆိုနေ... ဗြဲ... "
"ဟာ... ငါကစတာပါကွာ
လာ မငိုနဲ့ မင်းအနာကိုဒါလေးကပ်ထား"
"ကိုကို ကပ်ပေး"
" ကိုကို့မှာ အနာကပ်တွေအများကြီးစုထားတာလား"
"အင်းဟုတ်တယ်"
"ဘာလို့စုထားတာလဲ အဲ့လောက်
အများကြီးကို"
"ငါ့မေမေက အနာခဏဏဖြစ်တော့ မေမေ့ကိုမနာအောင် မင်းလိုမျိုးအနာသက်သာအောင်ပေါ့"
"အာ ကိုကို့မေမေက သားလိုမျိုးခဏဏစက်ဘီးလဲလို့လား"
"မင်းလိုမျိုးတော့စက်ဘီးခဏဏမမှောက်ပါဘူး ငါ့ေမမေကစက်ဘီးစီးအရမ်းတော်တာ ငါ့ကိုတောင်သင်ပေးတာ"
"ကိုကို့မေမေကစက်ဘီးစီးတော်တော့ ကိုကိုလဲအရမ်းတော်မှာပေါ့"
"ဒါပေါ့"
"အားးနာတယ်ဖြည်းဖြည်းလုပ်ပါဗျာ့
ကိုကိုကလဲ"
"ရော့ပြီးပြိ အိမ်ရောက်ရင်ဆေးထည့်ဖို့မမေ့နဲ့အုန်း ခုတော့ဒီတိုင်းလေးကပ်ပြိးထားထား အနာပိုးမဝင်အောင်လို့"
"ဟုတ်"
"မင်းများစက်ဘီးလေးလဲတာကိုငိုနေ မိန်းကလေးကျလို့"
"ယောင်္ကျားလေးတွေလဲနာရင်ငိုမှာပေါ့ဗျ့"
"ဟားးဒီကလေးလေးနဲ့တော့"
"ကျနော့်ကိုကလေးလေးနဲ့လိုက်မခေါာနဲ့ဗျ့ နာမည်ရှိတယ် မေမေပေးထားတာရှိတယ်"
"ဟုတ်လား ခွေးလေးလို့ပေးထားတာလား"
"ဘာကြီးတုန်း ခွေးမဟုတ်ဘူးးး
လူနဲ့ခွေးေတာင်မခွဲတတ်ဘူးလား
ကျနော့်ထက်ကြီးပြိးတော့ ခွေးဆိုနားရွက်နဲ့အမြီးပဲရှိမှာပေါ့"
"ဟုတ်သား မင်းမှာနားရွက်လေးတော့ရှိနေပြိ အမြီးပဲကျန်တော့တာ"
"မစနဲ့လို့ဗျာ.. "
"ဟုတ်ပါပြိ မစတော့ပါဘူး အငိုသန်လေးရယ်"
"လိုက်မစနဲ့လို့! ဗြဲ...! "
" ဟာဟျောင့် မငိုနဲ့လေကွာ..."
"မငိုပါနဲ့ဆိုကွာ...."
ချော့မရတဲ့ဆုံး
"ငိုနေ...ဒါကျွေးဖို့လုပ်ထားတာ ငိုပဲငိုေနတော့မစားချင်ဘူးနဲ့တူပါတယ်ငါပဲ.."
"စတော်ဘယ်ရီ ဂျယ်လီလေးတွေ ရေးးး"
"ငါကမစားတော့ဘူးထင်တာ."
"ကောင်းကောင်းစားပါ့မယ်ဗျာ.. "
" ကျန်သေးလားကိုကို"
"ပါလာတဲ့တဗူးလုံး မင်းအကုန်စားလိုက်ပြိးတော့ ပိုင်ရှင်တောင်နည်းနည်းပြန်မကျွေးဘူး"
"ဟွန့်.... "
" စိတ်ဆိုးသွားတာလားကိုကို"
"ကိုကို.. ဒီဘက်လှည့်ပါဦး"
"သားမှာမုန့်ပါတယ်ကိုကို.. ကိုကိုစားလိုက်နော် နော်ကိုကို"
"စားဘူးကွာ"
"မစားဘူးလားးးသားပဲထပ်စားလိုက်ရမှာလား"
ဂွီ...
" ဟား ဗိုက်ထဲကနေဂွီတဲ့ ကိုကို့ဗိုက်ထဲက.. ဟားး"
"လာပါဗျာ စိတ်ဆိုးစိတ်ကောက်တာက
ယောကျာ်လေးတွေမလုပ်ရဘူးဗျ့ အဲ့တာခြောက်တဲ့ယောကျာ်လေးတွေတဲ့မေမေကပြောဖူးတယ်"
"ငါကစိတ်ကောက်နေလို့လား ဘယ်မှာ.. ပြကြည့်"
"ရော့ မင်းတဝက် ငါတဝက်စားမယ်"
"သားကိုပါတဝက်ပေးတာလား ကိုကိုကသဘောကောင်းလိုက်တာ"
"ကိုကိုသာ သားကိုကိုဖြစ်လာရင်ကောင်းမယ်
တူတူလဲဆော့လို့ရတယ် မုန့်လဲတယောက်တဝက်စားလို့ရတယ်"
"ဟားးငါတော့အကိုသန်တဲ့ညီလေးတော့
မလိုချင်ပါဘူး"
"အငိုမသန်ပါဘူးနော်"
" ဒါနဲ့မင်းနာမည်ကဘာလဲ"
"ရှိန်းဇက်စ်....ဗျ ရှိန်းဇက်စ်"
"ရှိန်းဇက်စ် တဲ့လား မင်းနာမည်လေးကမိုက်သားပဲ"
"ကိုကိုနာမည်ကရော"
"ခွန်းခခ်ထန်"
"နာမည်ကြီးကလဲခေါာရခက်လိုက်တာကိုကိုရာ ခွန်းခက်ထန် ဟင်း"
"ခွန်းခက်ထန် မဟုတ်ဘူး ခခ် ပါကွမင်းကလဲ"
"ကိုကို ခွန်းခက်ထန်"
"ဟာခခ်ပါဆိုနေ"
"ကိုကို ခွန်းးခက်.. "
"ခွန်းလို့ပဲခေါာတော့ကွာ"
"ကိုကိုခွန်း.. "
ကလေးဘဝတုန်းကအဲ့ခဏတာေလးမှာပဲကျနော်တို့နှစ်ယောက်ရဲ့အချိန်တွေ
ရပ်ခဲ့လို့ရခဲ့ရင် ကောင်းမယ်ဗျာ။
အပြာရောင်ကောင်းကင်လိုပြာလက်နေပြိး
မျက်တောင်တချက်ခတ်လိုက်ရုံနဲ့တင် အနီးနားကအရာအာလုံးသက်ဝင်လာစေတဲ့
အပြာ ရောင်တောက်တောက်မျက်လုံးစုံလေး
ဝေဝေဝါးဝါးနဲ့ပုံရိပ်ဝါးလေးတခုလို ပြန်ပုံမဖော်နိုင်တဲ့
တသက်လုံးထွေးပိုက်ထားချင်စရာ
ကိုကို့ရဲ့ပုံရိပ်ယောင်လေး
"ခွန်း"တဲ့နာမည်တောင်အပြည့်အဝ မမှတ်မိတော့တောင်
ကိုကိုက"ခွန်း"လို့ပဲခေါာဆိုတဲ့နာမ်လေးပဲ
မဝေဝါးပဲကျန်နေခဲ့တော့တာ ကိုကိုရယ်
ကိုကိုသိရဲ့လား
ကျနော်ဒီအရာအားလုံးကိုလွမ်းနေခဲ့တယ်ဆိုတာ... ။
YOU ARE READING
Blue Light
Romanceဒီလောက်လှတဲ့ပြာလက်လက် မျက်လုံးစုံလှလှလေးကိုအကြည့်မလွှဲနိုင်တဲ့သူ ရှိပါ့မလားဗျာ ကျနော်အဲ့ကြောင့်အရမ်းသဝန်တိုရတာ ကိုကိုက အလှဆုံးဖြစ်နေလို့~~~💙
