🔞ცუდი ძამიკო🔞(დასრულებული)

მეთერთმეტე

დილით ისევ ადრე ვიღვიძებ, თითქმის ოთხი საათი მეძინა, ვერ ვისვენებ, არ შემიძლია გათხოვება უცხო ადამიანზე, თან ასე დაჩქარებით, ხვალ ქორწილია, და რასაც ქვია ვკვდები,ავდექი,ქვემოთ ჩავედი და ქუქი დამხვდა, ჩემი მშობლები წავიდნენ საყიდლებზე,მხოლოდ მე და ქუქი ვიყავით სახლში,

-გამარჯობა
-გაგიმარჯოს-თამამად მომესალმა,მაგრამ რაღაც ამ ბოლო დროს არ არის ხასიათზე
-რაღაც მინდა გითხრა
-არ არის საჭირო
-ქუქი!
-როდის იყო მე შენი ქუქი გავხდი
-მაშინაც ქუქი დაგიძახე და ასეთი რეაქცია არ გქონდა...
-და მერე რა, რა გინდა დროზე მითხარი
-არ მინდა...
-რა რა გინდა
-გათხოვება
-მერე მე რა ვქნა
-კარგი კარგი არაფერი,დაიკიდე
-არაა პრობლემა-გულზე მხვდებოდა მისი სიტყვები,მაგრამ რაღა აზრი ქონდა ამას
-მე წავედი
-სად მიდიხარ
-რაში გაინტერესებს
-სად მიდიხარ
-ჯანდაბაში
-გოგო!სად მიდიხართქო-ასეთი გაღიზიანებული არ მინახავს
-ლ.ლიასთან
-კარგი
-წავიდე?-შემეშინდა
-კი
-კარგი-მოსაცმელი შემოვიცვი და გავედი,დიდხანს ვიყავი ლიასთან, კაფეშიც ვიყავით, პარკშიც და ყველა ჩემი ტკივილი გავუზიარე,მხოლოდ ისაა ვინც მიგებს,მერე დესაჩემმა დამირეკა და მითხრა რომ სახლში წავსულიყავი,ლიას დავემშვიდობე და სახლში წავედი

***
-მოვედიი-შევძახე კარებიდანვე,მეგონა ვინმე ხმას გამცემდა,მაგარამ არ დაველოდე და ეგრევე მისაღებში შევედი
-ქუქიმ,სახლი იყოდა,დღეს ნივთები ჩაალაგა და გადავიდა-ეგრევე მომახალა დედამ,და თითქოს გულში დიდი ლოდი დამადგა-ეს დარჩა-რაღაც ნივთი მაჩვენა-და უნდა წაუღო
-სად ცხოვრობს-არ დავიბენი და ვკითხე გამბედავად
-######აქ
-კარგი-ისევ მოსასხამი და ჩანთა ავიღე მერე კი წავედი ქუქის სახლში

გზაში სულ მაგონდებოდა ის რომ ქუქი წავიდა ცალკე,თითქოს მასთან მინდოდა,გულში მომაწვა სევდა და გზაში ავტირდი,არც ის ვიცოდი რატომ ვტიროდი მაგრამ მაინც შეუწყვეტლივ ვტიროდი, მივედი, მის სახლის კართან დავდექი და დავაზარუნე, კარებს არავინ მიღებდა, და კიდევ დავაზარუნე,არც მაშინ გამიღეს,მერე კარების სახელური ოდნავ ჩამოვწიე და გაიღო,მაღლა ავედი ნელა,აქთ-იქით სულ ვათვალიერებდი სახლს,მართლაც მშვენიერი იყო,მაგრამ ნეტავ საერთოდ არ მივსულიყავი აქვს,ავედი მეორე სართულზე და რას ვხედავ, ოთახის კარები ღიაა კარებთან კი ქალის რეიტიზი და ლიფი გდია, ამიკანკალდა ფეხები,ხელები ნიკაპი,აქვე მინდოდა ტირილი, გაბედულად მაგრამ ნელა მივუახლოვდი კარებს,საშინელი ხმები გამოდიოდა,შევიხედე, და დავინახე როგორ ჟიმავდა ქალს "ვიღაც კაცი"
ჯანდაბა ქუქი არაა,ანუ გამოდის რომ სხვის სახლში შემოვედი,ღმერთო ჩემო რა დებილი ვარ,ორივემ დამინახა და გაშტერებულები მიყურებდნენ,მერე ჩქარა გამოვვარდი ოთახიდან და გარეთ გავვარდი,იქვე ახლოს დიდი პარკი იყო მივედი და სკამზე ჩამოვჯექი ტელეფონი ამოვიღე და დავინახე უკვე ცხრა საათია,ღამდება,ხვალ ქორწილი მაქვს მე-კიდევ სადღაც ბებიაჩემთან ვარ და ქუქიზე ვფიქრობ,არ ვიცი ალბათ შემიყვარდა, ძალიან საშინელებაა ის ადამიანი შეგიყვარდეს ვისთანაც შანსი არ გაქვს,ფიქრებში გართული ვიყავი როდესაც უკნიდან ვიღაც მხარზე რბილად მარტყამ,მეც შევხტი და მალე გავიხედე უკან,უკან კი ქუქი დამხვდა,ძალიან გამიხარდა მაგრამ არ შევიმჩნიე