🔞ცუდი ძამიკო🔞(დასრულებული)

ოცდა მეოთხე

უკვე 10 საათია, ხალხი შემოდის, მიკვეთავენ რაღაცეებს, მე მიმაქვს, ისმეღერებს უკრავენ, თან ბოლო ხმაზე, სიგარეტს წევენ, ჯერ სულ რაღაც ორი კვირის ორსული ვარ, და არამგონია რამე მოხდეს, ექიმთანაც ვერ ვახერხებ წასვლას, ვფიქრობ ექიმთან წასვლას მხოლოდ დუბაიში ჩასვლის შემდეგ შევძლებ, ენას ინგლისურს გამოვიყენებ, მოიცა მოიცა, საიდან სად წავედი, დავბრუნდეთ ისევ უკან
-უკაცრავად, ოთხი კონიაკი მოიტანეთ
-კარგით ახლავე-მივუტანე, შემდეგ კი მეორე პიროვნება მიეგება ლაპარაკს
-გოგონი, არ გინდა გავერთოთ?-თვალი ჩამიკრა თან ეტყობოდა როგორი მთვრალი იყო
-უკაცრავად?
-რაო პატარავ, არ გინდა გავერთოთ?
-უკაცრავად მაგრამ მე იმისთვის არ ვმუშაობ აქ რომ ვიღაცეებთან სექ*ით დავკავდე, თქვენნაირი გარყვნილები კი გარეთ ეძებეთ-მივაყარე გიჭივით, ალბათ ჰორმონების ბრალია
-კაი რა იყო ძევუჩკა
-ნახვამდის!
-...

როცა სკამთან მივედი დაჯდომა და დასვენება გადავწყვიტე მაგრამ ვინ გახდის, მაგიდიდან კიდევ ერთი შეკვეთაა, ისევ ვიღაც იქნევს ხელს,მეც ავდექი და გავეშურე მაგიდისკენ
-გისმენ...
-სომი??-თვალები გადმოსცვივდა, გითხრათ ვინ იყო? ნუ ალბათ მიხვდით, ქუქი, ეს ნაძირალა აქ არის
-უკაცრავად?-ძალიან გავბრაზდი,მეძყინა, მაგრამ ისე ვიქცეოდი თითქოს ვერ ვიცანი, რადგან მასთან ერთად ორი გოგო იყო და ერთი ბიჭი, ალბათ მათი ნაშები იყვნენ
-შეუკვეთეთ რაც გიმდათ-დაბნეულმა უთხრა მეგობრებს, ისე რომ ჩემთვის თვალიც არ მოუშორებია, მე კი ზედაც არ ვუყურებდი, ვცდილობდი ცრემლები შემეკავა,
-მე, მოჰიტო
-მე ბრიტანული "მოსკი"(მოვიფიქრე ამ წამს😆)
-მე არაყი(აი ქართველი ესაა😆)
-თქვენ?-თვალებში შევხედე და მანაც მიმაცილა თვალი
-მე...მე რამე ძალიან მაგარი
-ძალიან მაგარს მოგიტან ისეთ მაგარს რომ აქვე ჩაკვდე-ჩავილაპარაკე
-უკაცრავად რა თქვით?-მკითხა ქუქის მეგობარმა ბიჭმა,ეს არ იყო არცერთი იმ შვიდიდან, რომელიც სულ მასთან ერთად დადიოდნენ
-არაფერი-გავუღიმე და წავედი
-მგონი ვიღაც გიჟია-თქვა ერთერთმა "ნაშამ"
-ქუქი ადგა და გარეთ გავიდა
-ამას.რაღა დაემართა?-მეორე "ნაშა" ჩეძია

***
უკვე ღამის პირველი საათია, ორიც დაიწყო, მე ისევ სამსახურში ვარ, ასევე ქუქი და მისი მეგობრებიც ფეხს არ იცვლიან, სამსახურს კი ორის ნახევარზე ვამთავრებ,შევედი დირექტორის კაბინეტში რადგან მოსაცმელი გამოეტანა, და რას ვხედავ, სკამზე დამჯდარა და სძინავს, თან მუცელზე ჩიფსის ნამცეცები აყრია, ცალკე პარკი კი ხელში უჭირავს, ვაიმე ეს ვინა რის, ავიღე მოსაცმელი,და გამოვედი, ორის ნახევარიც გახდა, დარბაზში Რომ გავედი აღარავინ იყო, არც ქუქი, შუქები ჩავაქრე და გავედი, კარებს ვხურავდი, და რომ შევტრიალდი, კედელთან მიმიმწყვდია ქუქიმ
-რა ჯანდაბას აკეთებ
-კარგი რაა, ორსულად ხარ აქ რატომ დაიწყე მუშაობა
-შენი საქმე არაა,მომშორდი
-და რომ არა-ტუჩებთან მოიწია
-მომშორდითქო
-უფრო მოიწია და...