Psikolog Hanım

01

2 Şubat 2024

Kafamın içinde çalan o sesler bazen beni gerçek dünyadan uzaklaştırıyordu geçmişin izleri peşimi bırakmazken hafif soğumuş olan kahvemden bir yudum daha aldım bugün gökyüzü sanki benim için bulutlarla kaplanmıştı tıpkı benim hayalerimin üzerine çekilen o perde gibi

Ofisin balkonundan içeri girip bir süredir benim olan sandalyeye oturdum evet bir süredir çünkü ofisi daha yeni açmıştım piskoloji bölümünden mezundum ve anca yeni yeni kendimi düzene sokmaya başlıyordum

" Lavin hanım hastanız geldi müsaitseniz alayım mı "

"Al Ayşe bekliyorum "

O arada da gelecek olan hastanın dosyasını incelemeye başladım 25 yaşında daha yaşayacağı çok günleri varken genç yaşta kaybettiği annesi yüzünden bu hallere gelmişti

Bende annemi küçük yaşta kaybetmiştim ama benim yanımda olan insanlar vardı bu yönden şanslıydım

Kapının tıklatılmadan açıldığını duyunca içimden

"Uğraşacak iş var bu adamda dedim "

1.80 boylarında koyu kahve ama siyaha çalan dağınık saçları olan biçimli kaşları ve estetik yüzlü bir adamdı

"Merhaba yankı bey "

Yüzüme bile bakmadan karşımdaki ikili koltuğa kendini atıp rahatça gerindi

"Nasıl hissediyorsunuz bugün kendinizi "

Biraz ortamı yumuşatmak gerekiyordu yoksa ben gerim gerim gerinmekten 80 yaşına kadar derilerim sarkmayacaktı

Sadece yüzüme dik dik bakınmakla yetindi gözlerinde ürpertici bir boşluk vardı ne bir duygu ne bir his belli ediyordu evet buraya gelen hastalarda görünen bir durumdu ama bu farklıydı o insanlarda o boşluk hissi gözlerinden görünüyordu ama onda hiç bir şey yoktu

Ayağa kalkıp koltuğun karşısındaki sehpanın ucuna oturdum bende ona bakmaya başladım

"Ne kadar daha konuşmamayı düşünüyorsun yankı "

Hastalarımla sanki bir hasta doktor ilişkisi değilde bir sır dostu gibi bakıyordum

"Bu kadar mı doktor "

Sesi uçurumda ki bir insanı aşağı atlamasına ikna ettirecek derecede keskindi ve soğuktu

"Ne bu kadar mı "

"Terapi dedikleri bu zırvalıklar"

Defterime not almam gereken bir konuydu

1. Hasta terapiyi istemiyor

"Daha hiç bir şey yapamadık yankı bey "

Bana cevap vermeden hala dikkatlice gözlerime bakmaya devam etti sanki bir şey görmek istermiş gibi

"Neden "

Dedi ne neden hiç bir şey anlamamıştım gerçekten Yankıyı anlamak her şeyden zor olacaktı onu anlamıştım

"Ne neden biraz daha açık konuşur musun "