02

102 63 2
                                    

Sabah erken saate kalkıp bir fincan kahve içtikten sonra evden çıkıp ofise gelmiştim bugün yeni çocuk bir hastam gelecekti

Çocuklarla ilgilenirken daha dikkatli ve ince çalışmak konusunda emindim ve öylede yapıyordum

Odaya babası olarak düşündüğüm adamla giren 10 ila 13 yaşları arasındaki çocukla göz göze geldik gözlerinde kendimi görmüş gibi hissetim vücudumu huzursuz bir his kaplarken zorda olsa çocuktan gözlerimi alıp 30'larının sonlarında olan adama samimi olmayan gülüşlerim den birini sergiledim

"Merhaba Mehmet bey di değilmi"

dosyadan çocuğun babasının adı Mehmet yazıyordu eğer babasıysa onaylardı

"Evet bu da oğlum efe "

Ayağa kalkıp efenin önüne gidip elimi uzattım

"Merhaba efe ben lavin "

Arada da kalsa. Elini uzatıp efe diyerek kendini tanıttı çok asosyal birine benziyordu

1. Hastam asosyal biri

"Bizi biraz yalnız bırakır mısınız Mehmet bey "

Hastalarımla ailesi olsa bile tek konuşmayı daha çok seviyordum çünkü onlara söyleyemedikleri şeyler olabilirdi

Mehmet bey biraz tereddüt ten sonra kafasıyla onaylayıp odadan dışarı çıktı ben masama geçip efenin de önümdeki sandalyeye oturmasını rica ettim

Şuana kadar gözlemlerime göre efe başka bir ortama girince aşırı huzursuz oluyordu sürekli elleriyle oynayıp dudağını ısırıyordu

2. Hastam kendini güvenli hissettiği alandan ayrılınca endişeli hissediyor

"Ee efe okula gidiyor musun "

Yüzüme bile bakmadan

"Evet gidiyorum 6 . Sınıfa geçtim "

"Güzel peki okulu seviyor musun "

"Hayır "

Neden göz teması kurmuyor di ki anlamış değildim oysa ki yankı da göz temasını koparmıyordu

Şimdi o ne alaka ya

Evet iç sesim haklıydı her hasta farklı semptomlar gösterirdi

"Efe insanlarla göz teması kurmak iletişimi daha kolay hale getirir kendini anlatamasan bile gözlerin anlatır "

Bunları söyledikten sonra gözlerini bana çevirdi

Koyu yeşil gözleri vardı çakmak gibi parlaması gerekirken kararmış bir kömür gibi matı parlamıyor du belkide kömür gibi işlenmesi gerekiyordu kim bilir

"Okulda sevdiğin bir ders var mı"

"Bu ne zamana kadar sürecek deli gibi siz bana soru sorup ben cevaplayacak mıyım"

Zor bir çocukluk geçiriyordu galiba o yüzden tepkilerinden şuan bir şey çıkarmak pek doğru değildi

"Böyle demezsen sevinirim efe nasıl vücudun yorgun düşüp grip oluyorsanız bir nevi şimdide beynin yoruldu öyle düşün ve bunu yaşayan tek kişi sen değilsin ve bunu yaşayan insanlar da deli olmuyor tamam mı "

Psikolog Hanım Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin