Bölümün şarkısı -sakladığın birşeyler var
Yemek yerken bölüm yaziyorum degerimi bilin hee
Kuzey soykan
Kendimi kötü hissediyordum çünkü.Melisa'ı öpünce baktığımda hayal kırıklığı ile bana bakıyordu mumlari üfleyip.Emir'in göğsüne saklandı ve emir bana ölümcül bakışlar atıyordu.
Ona daha hediyesini vericektim
Hediyesini vermek için kapının önüne geldim.Daha şimdi emir ile konuşuyordu.İçerden acı inlemeleri geldi.Kapıyı çalıyordum fakat açmadı hediyeyi yere atip evime girdim ordan onun balkonuna atladim ve camı kırdım.
Yerde yatıyordu.
Kanlar içinde.
Bıçak yerdeydi.
O kendini öldürmeye çalışmıştı.
Hiç düşünmeden yanına gittim telefonum yanımda değildi siktir.
Telefonunu buldum ve acil arama yerinden 112yi aradım.
5 saat sonra
5 sattir hastanedeydi gözleri kapalıydı.Elindeki notu okuyunca başımdan Kaynar sular döküldü.
Benim yüzümden.
Ne sik vardı da ben o kızı oraya getirip inadına öptüm onu.Kimseye okutamadım onun kanı vardi kağıtta ailesi çok kötüydü.
Doktorlar acil bir şekilde onun oldugu odaya girip perdeleri kapattılar.
"ACİL DOKTORU ÇAĞIRIN HASTAYI KAYBEDİYORUZ"
ne ne demek hastayı kaybediyoruz?
Annesi daha çok ağlamaya başladı."Kızımı kurtarın nolur!" diye bağırdı.
Ölürse kalbimi sevgilere kaparım.
Ölürse asla kendimi affetmem.
Ölmemeliydi.
Ölmezdi.
Doktor en sonunda çıktı.Herkes başına toplanmıştı.
Yüzsüz gibi bende gitmiştim.
O sırada doktorun acı sesini duydum"başınız sağolsun.Nil hanımı kaybettik."
Annesinin yere çöküp ağlaması ve çığlıkları , emirin sessiz göz yaşları ve bana bakan ölümcül bakışları , babasinin sessizce ağlaya ağlaya Nil'in annesini yerden kaldırmaya çalışması...
Hepsi beynimde yankı oluşturuyordu.
Senin yüzünden öldü Nil
Sen yaptın
Onun katili sensin
Bir anda yüzüme gelen yumrukla yere düştüm.Emir "senin yüzünden öldü" diye yüzümü yumrukluyordu.
İzin verdim.
Tutmaya çalışıyorlardı fakat kimse beceremiyordu. "Sen kız kardeşimin doğum gününü maf ettin eğer o zaman o kızı öpmeseydi.Aşk acısı ile intihar etmicekti" diyerek yumruklar savuruyordu üstüme çıkmıştı.
"Karşılık versene lan katil" başımı sallayabildiğim kadar yana sallamaya çalıştım.
Gözlerim yavaş yavaş kapandı.
Nil Coşkun
Gözlerimi maleseff açmıştım.Doktorlar rahat nefes alınca "beni niye yaşattınız?" diye sordum afalladılar "işimiz bu"
"Yakınlarıma öldüğümü söyler misiniz"
"Neden"
"Öyle gerekiyor"
"Peki mezar nolucak?"
"Sadece annem babam ve emire söyleyin yaşadığımı başka kimse bilmesin"
"Peki"
Bir kaç dakika sonra annemin çığlıkları geldi.Sonrada bagrışmalar emir birine vuruyordu "sen kız kardeşimin doğum gününü maf ettin. O zaman o kızı öpmeseydin intihar etmicekti" diye yumrukluyordu. Gözlerim doldu.
Oda burdaydı.
Annemler odaya 10 dakika sonra girdiler.Beni görünce annem ağlamaya başladı."Yaşıyorsun"
"Anne emir'i de içeriye al kapat kapıyı"
Onun yüzünü bırakın adını bile duymak istemiyorum.
"Tamam annemde emire sakinleştirici verdiler"
"Kuzey beyi dövdü. Kuzey bey olmasa sen yaşamıyordun."
"Ne"
"Beni buraya o mu getirdi"dedim şokla demekki duyduğum kapı çalma sesi doğruymuş.Ama nasıl girdi ki?
"Evet annem o.Senden ses gelmeyince balkonuna atlayıp camı kırmış senide kucağına alarak kendisi getirdi"dedi annem imalı gülümsüyerek.
Anne o sandığın gibi biri değil kızının intihara sürükleyen kişi...
Diyemedim..
Annemlere olayları anlattım.Annemler bana çok kızdı her aileden beklenen şeyler zaten. "Anne"
"Efendim kızım"
"Ben başka bir eve taşınmak istiyorum hatta başka bir ülkeye"
"Neden"
"Kuzey beni öldü sanması için "
Annem yanıma gelip ellerimi tuttu ve öptü.
"Bak kızım böyle olmaz ki kaçamazsın, seviyorsan söylemen lazım ama dersen Anne ben böyle rahat edemem.O zaman göndeririz Paris'e , Kanada'ya , Hollanda'ya "
Gülümsedim.Her zaman beni anlamayı başarıyor ve beni mutlu etmeye çalışıyor.
"Paris"
"Paris mi" hüzünle gülümsedi.
"Baban ile tanıştığımız ülke" diye devam etti."Ordaki evi düzenleriz zevkine göre orda yaşarsın ama şartım var."
"Neymişş"
"Her gün arıcaksın bizi"
"Tamam bir tanecik annem"
Lütfen beni öldürmeyin😭🫶🏻
Valla hic zamanım olamadı hafta sonu olduğu için bölüm yazmaya çalıştım beni anlayınn |gecemavisii|
