Emma'nın anlatımıyla
Bir kaç dakika sohbet ettikten sonra söze hemen girip "Ben artık gideyim."dedim tamam annem babam falan yoktu ama hala bir evim vardı yani umarım... Five bana mal mışım gibi baktıktan sonra
Five:Hiç bir yere gitmiyorsun!
Oldu paşam bide sizden emir alalım.
Emma:Niye?
Five:Ne niyesi? Farkındaysan kıyamet yaklaşıyo. E tabiki sende bize yardım edeceksin!.
Dedi sert bir şekilde tabiki de aldırmadım.
Emma:Farkındaysan Five benim gücüm falan yok nasıl yardım edebilirim ki ne yani büyü falan mı yapmaya çalışıyım.
Dedim tam konuşacakken gene konuşmaya başladım
Emma:Hiç dil dökme ben gidiyorum. Sizle tanıştığıma memnun oldum hadi bay bay.
Dedim ve direk çıktım arkamdan ne yaptılar hiç bir fikrim yoktu.
Five'ın anlatımıyla
Emma beni dinlemeden arkasına bile bakmadan çıktı. Ama bana yardım edecekti başka çaresi yoktu ayrıca 45 yıl onunla geçirdiğim için pek sevmesem de benim ailemden birisiydi sonuçta onu korumalıydım. Bende bizimkilerin yanından bir şey demeden odama çıktım. Dolabı açıp bir tane üniforma (iyişallah böyle yazılıyodur) alıp giyindim ve aşağıya indim.
Aşağıya infiğimde herkes dağılmıştı salonda ise vanya şöminenin yukarısına bakıyordu. Orada ne var diye baktığımda resmimi gördüm. Ufak çaplı bir şok geçirdikten sonra Vanya ile konuşmaya başladım
Five:Babam beni unutmamış... Garip.
Dedim. Evet bu çok garip bir olaydı. Genelde babam bize pek önem vermezdi. Ben beni şimdiye kaar unutmuştur diye düşünüyordum.
Vanya:Yıllarca seni bekldm belki bir gün gelisn diye ama gelmedin.
Five:Bu arada kitabını okuduk. Bütün aile sırlarını anlatmışsın büyük cesaret... Ama güzel yazılmıştı.
diyerek Emma'nın yanına ışınlandım.
Emma'nın anlatımıyla
Eve geldipimde hala aynıydı hemen banyoya girdim banyodan bi 1 saat falan sonra çıktım üstümü giyinip saçlarımı taramaya başladım tam o sırada arkamda beliren Five'la yerimden sıçrayıp çığlık attım.
Emma:Sen mal mısın? Hayır yani soruyorum söyle bende bileyim.
Five:Tamam tamam yeter eee sen napıyordun?
Emma:Ne yapıyora benziyorum acaba görmüyır musun bayodan çıktım saçımı tarıyorum.
Five:Tüh be kaçırmışım keşke sen banyodayken geleydim.(Five ile imana doğru sjsjsjsjjsj)
Elimdeki tarağı bir kaç kez başına vurup saçını çekmeye başladım. Bazenleri bu çocuk ile ilgili hiç iyi şeyler düşünmüyordum. Five gene en iyi yaptığı şeyi yaptı. Işınlandı...
Five:Tamam be acıttın kızım. Ayrıca şaka yaptık sen şakadan ne anlarsın.
Emma:Hahaha ne komik. Neyse niye geldin hayırdır?
Five:Bizim eve gidiyoruz herkes seni bekliyor yani pek beklemiyorlar. Daha doğrusu sen gidince beklemiş olucaklar. Neyse boşver hadi gidiyoruz!.
Five bir şey dememi beklemeden birden kolumu tutup bizi ışınlandırdı. Salona ışınlamıştı ve herkes oradaydı.
Klause:Ekibe hoşgeldinnn....
Bölüm bu kadardı sevdiniz mi? Elimden geldiğince yazmaya çalışıyorum. Hem dersler hemde derslere çalışman gerekli diyen annem ve babam. Neyse bir dahaki bölümde görüşürüzz...
