Yeis

1. BÖLÜM

Öncelikle yeniden ve yeniden merhaba. Bu hikeyeye başlıyorsan ve wattpad evreninde kaybolduysan hoşgeldin. Neyden kaçıyorsun bilmiyorum. Aile, arkadaşlar, okul, sınav. Ya da başka şeyler. Fakat buradaysan kaçıyorsun demektir. Hoşgeldin Marslı kadın ya da hoşgeldin marslı adam. HOŞGELDİN.

Ve aslında bende hoşgeldim . Dün gece aklıma Bir tohum gibi düşen bir kurguydu YEİS. Saat geceni 1inde. Tarih 3 Mart pazarı gösterirken. Sen bu kurguyu hangi tarihte okuyorsun bilmiyorum ama bu bölümü yayınladığım tarihi bölümün sonuna bırakacağım Peki sen bu kurguya başladığın tarihi yorumlara bırakır mısın.

Yaralarınızı ve yaralarımızı sarması dileğiyle...

Ve unutmayın acılarımız en güçlü tarafımızdır. Geçmişimiz ise bizi biz yapan herşeydir.

Bu kurguyu yazmamda en büyük destekcim olan H.K "a teşekkürler ....

------------

En durgun ama hala kanamaya devam eden yaram. Ve bu kurguyu okuma ihtimali 1000de 1 olan eski dostum sevdiğim Y.E e ithafen. Dinle eğer bu kurgu sayfaları çevrilebilen bi kitaba dönüştüyse sonraki sayfamı sana ayırdım.

Kalbindeki kor alev hiç sönmeyen , acıları dinmeyen , sırtında bir kambur ruhunda yaralarla dimdik duran kızlara ithafen...

Çocukluğumuza ve yarınlarımıza ithafen...

....

Çocuklar gelecekteki sizlerdir onların geçmişinde bıraktığınız her bir EMARE geleceğini simgeler. Kader bazen bizlerin elinde olmaz.

Geleceğimizi çizdiğimiz kalem elimizden alınır ve artık biz diye birşey kalmaz.

Umut en karanlık tohumumuzdur. Son umudumuzu tüketen insanların aldığı nefes boğazını yaktığında anlayacaklar. Tohumumuz ise en büyük düşmanımızdır.

Bazen boğulduğumuz tek şey deniz veya su değildir. Seni en çok boğan şey, Kahvesinde boğulduğun bir çift
göz olur. O kahveler bazen sadece boğmaz seni o toprağa hapseder.

🤍

" Sil beni Koral bırak gideyim. Unut. Yak. Yık. Tedavim yok kendime de sana da zarar veriyorum "

Mazoşizm. O kadar ilerlemişti ki tedavi olamayacağım söylenmişti. Koral. O herşeye rağmen bana inanmayı tercih etti.

**Mazoşizm, fiziksel ve ruhsal olarak acı çekmeyi seven ve bundan zevk alan kişileri tanımlayan bir hastalıktır. Mazoşist kişiler bilinçli olarak kendilerine zarar verip, bundan zevk duyar ancak bu durum travmaya ve dolayısı ile psikolojik problemlerin oluşmasına neden olur.**

"Hera söyle sen gidersen çok mu iyi olucam. Sana söz veriyorum düzelticem herşeyi. Beraber düzelticez lütfen. Gel bileğini saralım önce."

Gözlerime bakarken gözlerinde acıma duygusunu aradım. Yoktu. Tarifsiz bir duygu vardı. Aşk. Sevgi. Merhamet. Ama hayır acıma duygusunun tek bir kırıntısı bile yoktu. Bana acımayan tek insan oydu.

Elimdeki bıçak yere düştüğünde kendimi yere bıraktım gözlerindeki yaşlar katran olup akarken ağladığım şey canımın yanması değildi herşeye rağmen onun beni önemsemesiydi.

Acının en tatlı gülümsemesi ise onun yüzünde şekil aldı. Yerden bıçağı alıp bir kenara attı. Elleri bedenimi bulduğunda kendimi onun kollarının arasına bıraktım dudakları saçlarımda gezinde ve beni kucağına aldı.