Selammm!!!
Ben Zehranur umarım kitabımı beğenirsiniz.
.
.
.
.
Sabah uyandığım da saat 05.45'di sabah erkenden kalkıp elimi duş aldıktan sonra kişisel bakımlarımı yapıp abdesimi aldım. Namazlıklarımı giyip namaz kılmaya başladım.Dua ediyordum bu günün çok güzel geçmesi için ben bu güm mevzun oluyordum. Namazımı kılıp duamı edip tesbihi çektikten sonra kendime kahvaltı hazırlamak için mutfağa gittim kendime güzel bir kahvaltı hazırlayıp yedikten sonra hazırlanmaya başladım güzel sade bir elbise ve elbiseme giyidim ve saçlarımı toplayıp elbiseme uygun şal taktım.Kendime hafif bir makyaj da yapıp. Kıyafetlerimle uygun çantamı da alıp topuklu ayakkabılarımı giyindim. Ve kapıdan çıktım dışarı da beni bekleyen korumalar belirdi gözüme her günki gibi beni almaya gelmişlerdi. Bıkmıştım artık anlıyorum babam beni korumaya çalışıyordu ama bende normal bir genç kız gibi dışarı çıkmak istiyordum. Korumayla gezmek istemiyordum.
Arabaya bindim ve kızların bana konum attığı kafeye gittik. Orada kahve içip beraber okula gidecektik hepimiz çok güzel olmuştuk bu gün mevzun oluyorduk. Artık calısacaktık kendi paramızı kazanacaktık herkes için okumak önemli ama bir kadın için daha da önemli çünkü bizi bütün çocukları elinde sonun da bir kadın yetiştiriyor. O kadın bazen bizim annemiz bazen ise başka bir kadın ama o kadın Yani bizi büyüten kadın ne kadar eğitimli olursa bize kadar çok bilgi verir ve daha bilgili daha eğitimli bir nesil oluşur. Kadın okumalı okumalıki kocasının eline bakmasın kocası kadını etmesin. Kocası kadına aldığı koltuk takımı ile övünmesin kadını assagılamasın. Kadın okumalı kadın güçlü olmalı kimseye muhtaç olmamalı. Ben bir kadın olarak okudum çok zor günlerden geçtim babam aşiret olduğu için kan davalarından dolayı bizi korumak için gizli gizli okula giderdim. Babam özel hocalar tutardı, özel arabalar, korumalar herkes babama kız çocuğu çok okutulmaz hem kan davanda var bırak kız evde otursun diyorlardı. Babam hiç birisini dinlemedi babam benim okumamı gerçekten çok istedi ve beni okuttu ben hemşire oldum. Bu gün babam benim mezuniyetime gelecekti. Babamla arabada gelirken konuşmuştum. "1 bucuk saate iniceklerini söylemişti" Neyse biz kızlarla kahvelerimizi içtikten sonra okula gittik ve fotograf çektirmeye başladık. 2-2.30 saat sonra mezuniyet başlicaktı hala babam gelmemişti.
.
.
.
.
2-2.30 saat olmuştu mevzuniyetimiz başlıyordu bizi sırayla çağırıp begelerimizi verdikten sonra hep beraber keplerimizi havaya attık ve arkamı döndüğümde babamı görmüştüm gururla bana bakıyordu. Babamın bana o bakışı beni öyle sevindirmiştiki beni hiç bu kadar güzel hissetmemiştim. Bu güzel anı kız kardeşim gelerek bozdu Eylem kardeşim hukuk okuyordu 2 senesi vardı bitirmesine çok asi,inatçı biriydi aslında öyle olmasına şaşırmıyordum. Kardeşimle tek babadan öz kardeştik onun annesi hep eziyet görmüştü gerçi ikimizin annesine soylu ve güçlü bi aileden geliyordu tek fark babam anneme aşık olmuştu sonradan dedem de Aysu Ablayı babama eş olarak seçmişti. Annem lise 2 mevzunuydu Aysu abla da benim gibi hemşirelik okumuştu. Annem okumadığı için çok üzülüyordu. Ama ezilen Aysu Abla olmuştu o çalışmak istemişti kadıncağız üniversiteyi bitirdiği an babamla evlenmişti. Beni kendi öz kızı gibi sever. Ama bilmiyorduki Eylem bunu hiç istememişti hem annesi eziyet görüyordu hemde annesi öz olmayan kardeşini seviyordu tabi bunlar tek benim hissettiğim Eylem kim bilir daha neler hissetmiştir. Neyse Eylem gelip "Bakışmalarınız bittiyse artık buradan gidelim daha doğrusu gidin ben sizinle Mardin'e gelmiyorum" dedi. Babam Eyleme dönüp "Yaz tatilinde ne yapacaksın gel bizimle ananı, aileni gör onlar seni özledi kızım" dedi. Eylem de "Beni seven varmı? gerçekten varmı baba ! Sana cevabını ben soyliyimmi YOK beni seven yok annem seviyordu sadece, sadece annem vardı onunda ruhunu yok ettiniz annemi her gördüğümde ölüyorum ben dayanamıyorum. Zaten bende oradakilere bayılmıyorum beni kimsenin sevmesine gerek yok" dedi. Babam sakin tavrını sürdürerek nefes aldı ve bana bakarak "Kızım ben hava alanına gidiyorum yarim saate kardeşini de al gel" dedi. Eylem bağırarak "Sen bi insanın bi kadının HAYIR demesini anlamiyormusun. Sende çok nefret ettiğin baban gibisin baba" dedi. Babam sessizce arabaya binicektiki ben devreye girdim ne olursa olsun babama bagıramazdı o benim kardeşim olsada " Eylem sus artık sus herkes senin etrafında pervane her dedigin oluyo her şeyi yapabiliyorsun daha ne istiyorsun daha ne istiyorsun Eylem " dedim. Eylem gülmeye başladı heran daha çok gülmeye başladı gülerek ve alay tonluk bi ses tonuyla "Oooo konuştu ailenin iyi,küçük, masum kızı ablacım ne oldu ruhun bedenine gerimi geldi canlanmışın. Ama biliyormsun umurumda olmuyorsun hemde hiç tek bildiğin susmak ruhunu sen değilde başkaları yönetiyor sanki sen tek şu garip bedenini yük olarak taşıyorsun ölsen tek fark bedenine toprak atılacak olması zaten ruhun yok senin" dedi. Ben konuşmadım o sırada babamın Eyleme attığı tokat sesi kulağıma geldi. Eylem yere düşmüştü saçlarının arasından babama bakıyordu. Susmuştu
____________________________________________________________
Kitabıma bi şash daha verseniz olurmu bu bölüm ilk bölüm olduğu için henüz iyi bir şekilde kitabımı açamadım diğer bölümde seveceğinize eminim pekiiii
Size Eylem haklımı?
Eylemin annesine ne oldu neden ruh gibi?
