5.BÖLÜM

4 1 0
                                    

Her bir söz , her yeni hayat demekti .
Ne kadar istemesek de sonuçlarını kendimiz seçer , kendimiz kabullenirdik . Belki de hep inancımızdı ruhumuzun umudu .

Bazen insanın umutlarını bile yakardı ya bu istenmeyen sonuçları . İstemezsin ama yaparsın , korkarsın ama sonuçlarını göze alamazsın . İşte buydu umudun içindeki gerçek umut sayılan umutsuzluk.

Ağır ama gerçek ...

Dünden beri gözlerime girmeyen uyku ve yoğun baş ağrısı ile kendimi dizginlemeye çalışıyordum yatakta uzanarak . Odadan henüz çıkmamıştım , çıkmak istememiştim . Ev ahalisi ne durumdaydı bilmiyordum ama annem babamla çoktan konuşmuş olmalıydı .

Kapının aralanması ile gözlerimi kırpmadan bir oldu .

" Havin . Havin abla uyuyor musun ? "

Gelen Hazandı , Hazanımdı . Ablasının biriciği , benim güzeller güzeli kız kardeşim Hazan Alptekindi ...

Gözlerimi hızla açarak " Hayır gel " diyerek gülümsedim .

Yatağımın kenarına oturarak " Abla sen şimdi Hazar abiyle evlenecek misin gerçekten ? " diye sormasıyla kaşlarım çatıldı .

Ne diyeceğimi bilemeyerek " sanırım evet " diyebildim .

Gözlerine umut ışığı dolmuşta sanki her şeyi bilen bir tavırla elimi küçük avuçlarının içine aldı .

" Biliyor musun abla Hazar abi çok iyi biri "

Bunu ondan , kendi kız kardeşimden duymak beni mutlu etmişti ama aynı zamanda da hüzünlendirmişti .

" Nerden çıkardın iyi olduğunu peki Hazan hanım ? " diyerek oturur bir pozisyona geldim .

Gülümseyerek " Sen paristeyken babam beni şirkete götürürdü . O zaman da çok sıkılırım sonra Hazar abi gelir benimle oyun oynardı . Hala da oynuyor "

Sevdiğim adam bile kardeşimle vakit geçirmiş ama benim haberim bile olmamış .Doğrusu Çocukken benimle de oynardı hep , zaten onun için ilk ve tek çocukluk aşkım o olmalıydı .

" Anladım "

Tek bir kelime ama içe kapanık bir kelime ...

Yanağıma öpücük kondurarak ayaklandı ,
" Neyse ben aşağı iniyorum sende gel babam bir şey konuşacakmış da abla " diyerek odadan çıktı.

Nasıl bir ahın içine düşmüştüm , nasıl bir kadere ortak olmaya çalışıyordum , nasıl bir hayata doğuyordum , nasıl ?

Yataktan kalkarak hızlıca üstüme siyah bir kot ve siyah bir bluz giyindim . Siyah olması önemli bir detaydı benim için . Çünkü ben artık benim için doğan ışığı gördüğümde bu karanlıktan çıkabilirdim.

Aşağa indiğimde babam salonda oturmuş kahvesini yudumluyordu . Ona baktığımda güçlü olduğunu düşünürdüm ta ki güçsüzlüğünü görene kadar . Yanına yaklaşarak " Merhaba baba "dedim .

Bakışlarını bana çevirerek " Geç otur Havin " diyerek koltuğu gösterdi . Koltuğa oturarak ona döndüm .

Sesini temizleyerek " Kabul etmişsin bu evliliği doğru mu ? " diye sordu .

Ne deseydim bilmiyordum ama Zeyşan hanımın tehditlerini hatırladıkça bir şeylerden kaçtığımı fark ettim .

" Evet Kabul ettim "

Kahvesinden son yudumu da alarak " Bak kızım , bak Havinim , benim güzel sevgi dolu kızım ... " gözü seyirdi " inan ki ben senin kalbinin temizliğini bilirim lakin Hazar'ın da bilirim . Eğer ona gerçekten güvenmesem seni ona emanet etmem . Ama o da o kadar iyi biriki belki de hayatında seni tek mutlu edebilecek kişi "

SAKLI SEVDAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin