Kaçmak Yasak / (Ara Verildi)

3. Başlangıç

BU HİKAYE SADECE KURGUDAN İBARETİR.

Şarkı:Skyscraper/Demi Lovato (Lyrics)

İyi okumalar;)

1 hafta boyunca Ali ile Nergis'in evinde kalmıştım beni evlerine davet etmişlerdi, evin bir odasını bana vermiştiler. Uzun bir süre onlarda kalcakmışım gibi görünüyordu. Hiçbir şeyi onlara anlatmasamda beni hiç zorlamıyorlar, dışlamıyorlardı.

Esma ve Tuana'dan hiç haber yoktu, zaten uzun zamandır aramız hiç iyi gibi görünmüyordu. Sadece Nergis vardı.

Bilinmeyen numara tarafından karşı tarafa ulaşmaya çalıştık. Mektubu bana gönderen kişiye ulaşmam lazımdı, benden çok şey biliyordu, bundan emindim. Numara artık kullanılmıyordu sanırım. Video atıldıktan sonra numarayı yok etmişler. Çünkü hiçbir şekilde ulaşamadık.
Teyzemle konuşmamıştım.
Belki herşeyi oda biliyordu...

Biliyorduda.

Salonun koltuğunda üçümüzde oturmuştuk. Nergis bir haftadır atölyeye gitmemiş, Ali ise barmen olarak çalıştığı yerden bir haftalık izin almıştı.

Üçümüzde ne yapacağımızı bilmiyorduk. Ali elindeki kumandayla kanal çevirirken, Nergis'in sesi duyuldu "DUR!!" diye bağırdı. Ne olduğunu anlamak için ilk önce Nergis'e sonradan televizyona baktım. Nergis benden önce atlayıp, "Bu-bu o mu?"dedi.

Evet oydu...
Ta kendisi.

Televziyon daki habercinin dediklerini dinlerken gözüm dolmuştu.
Ağlamayacaktım bu sefer. Sipiker evin dış kapısının önünde bekleyip,

şöyle diyordu..

"Sultan Yıldız"

Gerçek soyadı Yıldızdı benim ise Parlak..

Komşular tarafından 1 hafta boyunca evden ceset kokusu alınıyordu. Korkan mahalle halkı polis çağırmıştı polisler eve girdikleri zaman kendini odada asmış bir şekilde ölü bedeni bulmuşlardır. İntihar eden Sultan Yıldız, yılarca suçlu olarak aranan kişiydi. Ve tam 18 yıl sonra intihar etmiş şekilde karşımızdaydı. Yaptığı suç..

REKLAM

... Ne diyeceğimi hiç bilmiyordum bu haber dünün haberiydi. Sanırım Sultan'ın yaptığı suçun beni kaçırmak olduğunu söylemişlerdir.

Koltuktan ayaklanıp, çelik kapıya doğru yürümeye başladım. Nergis ve Ali'nin bakışları bana dönmüştü.
Sanki nereye gideceğimi biliyorlardı gibi, "bizde geliyoruz" dedi Nergis. Beni hiçbir şekilde yalnız bırakmadığı için nasıl teşekür edecektim ben bu kıza.

Ben daha bir şey demeden ikiside yanımda belirivermişlerdi. Kapıyı açıp dışarı adım attığımda onlarda arkamda beni takip ediyorlardı. Ali "arabaya geçin"dediğinde arabaya binemezdim ben ama korkumu belli etmeyerek arabaya doğru yürümeye başladık. Nergis ile ben Arabanın arka kısmına geçtik, Ali ise sürücü kısmına geçtik.

Arabayı sürmeye başlayıp, benim evin yolunu tutu. Uzun zamandır ilk defa arabaya biniyordum.

Nergis, "Deniz iyimisin sen" dediği ana kadar titrediğimi hissetmemiştim. Ben,"sadece hız korkum var. Ali arabayı biraz daha yavaş sürermisin"diye yalan söyledim böyle bilmeleri daha iyiydi. Ali beni onaylayıp arabayı daha yavaş sürmeye başladı.

Ne yapacaktım ben o evde?
Yapacağım ne vardı ki?

Başımı cama yaslayıp gök yüzüne bakmaya başladım.

Ne ara geldiğimizi bilmiyordum, arba durmuştu.

Kafamı camdan kaldırıp, bakışlarımı Nergis'e çevirip sonradan elimi arabanın koluna doğru uzatıp arabanın kapısını açıp indim.