Seninle Kaderimiz Var

6.Bölüm

Öpüşmleri iyice derinleşmiş nefes nefese ayrıldıklarında Karaca hiçbirşey söylemeden öylece çekiğ gittiğinde Azer'de bir süre olduğu yerde durmuş sonrada son gaz eve gidip kapıyı çarparak o odaya gider babasının uyuduğu odaya 

Azer : Hayatımı mahvettin lan sen benim. NEDEN BABAMSIN LAN SEN BENİM 

- 16 Yıl Önce - 

Azer okula gitmek için hazırlanıp tam çıkıcakken en son görmek istediği kişiyi görür. Babası Muzaffer Kurtuluş 

Muzaffer : Artık okulu bırakman gerek 

Azer : Bırakmıycam savcı olup seni hapise attırıcam 

Muzaffer :Boş hayaller bu işlerin başına sen geçicen 

Öfke ile dışarı çıktığında bir kere dahayemin etmişti asla ama asla babası gibi olmuycaktı 

- Şimdiki Zaman - 

Ama yemini ni tutamamıştı babası gibi olmuştu ve hiç olmuycak zamanda hayatının aşkını bulmuştu

Azer : Hayatımda ilk defa aşık oldum ama onuda senin gibi bir adamın yüzünden yaşayamıyorum lan 

Fadik : Oğlum 

Azer : Ne var ana 

Fadik : Baban o senin- 

Azer : Ne babası ya baba dediğin oğluna silah verir mi ana. Hayatımın içine sıçtı bu herif aşık olduğum kıza yaklaşamam bile ben 

Deyip kayıpı çarpıp çıkmıştı düşündüğü tek kişi Karaca'ydı gerçi onuda düşünmesi yasaktı ama kendine engel olamıyordu ki 

- Ertesi Gün - 

Karaca kafa karışıklığı ile adliyeye gelmiş odasında otururken aklına Duygu gelir. Arkadaşına Yılmaz'ın kim olduğunu söylemesi gerekiyordu ama önce bu Kurtuluş ailesinni gizemini çözemsi gerekiyordu 

Yılmaz : Hayırdır beni neden çağırdın. Duygu iyi dimi 

Karaca : Duygu iyi ama- 

Yılmaz : Ama 

Karaca : Kim olduğunu biliyorum 

Yılmaz : Ne 

Karaca : Yılmaz Aydın değil Yılmaz Kurtuluş dimi 

Yılmaz : BEn-

Karaca : Derdin ne senin 

Yılmaz : Bir derdim yok ben Duygu'ya çok aşığım 

Karaca : Aşıksan neden asıl kimliğini sakladın 

Yılmaz : Avukat ve ailesi bir numaralı mafya olan bir adam bu olur birşey mi sence 

Karaca : Ailenle sorunun ne abin bu durumdan belli senin  ne derdin var 

Yılmaz : İyi bir hayat için tertemiz yaşamak için evden ayrılıp soyadımı değiştirdim benim bir şansım vardı daha doğrusu bana o şansı abim yarattı ama kendisinin bir şansı yoktu. 

Karaca : Abin bu işlerin başında değil mi 

Yılmaz : İsteyerek girmedi ki hepsi babam yüzünden oldu 

Karaca : Baban mı 

Yılmaz : Evet o hepsi onun yüzünden abim onun  yüzünden katil oldu 

Anlattıkları ile çok şaşırmıştı böyle bir hikaye beklemiyordu bir baba nasıl bunu kendi çocuklarına yapardı. Gerçi çokta şaşırmamak gerekiyordu dedesi de öyleydi ama kendi babası tam tersiydi.  

- Koçovalı Evi - 

Ayşe oğlunun ve kızının odasını senelerdir kimseye elletmemiş anahtarlarıda sadece ondaydı o ve Selim'den başkası bu odaya giremezdi. Yine bu yüzden Sultan Koçovalı ile karşı karşıya gelir 

Sultan : O hain oğlun öldü gitti kızının zaten ne yaptığı belli değil yakında iki bebek gelicek bu eve odaları artık açman gerek

Ayşe o sıra havuçları doğruyor elindeki bıçakla gayet normal bir şekilde Sultan'ın üstüne yürüyüp  onu kıstırır 

Ayşe : Çok canımı sıkıyorsun Sultan hanım yapma artık sonrasını bir düşünsene mazallah gece yarısı uykun kendi kanınla boğlursun 

Sultan  : Sen beni tehdit mi ediyorsun 

Ayşe : Yeterince açık konuştum bence daha hangi dilde anlatıyım sana bunu ingilizce anlatsam sen anlamazsın fransızca anlatsam yine anlamazsın. Neyse ben işe gidiyorum 

Sultan : Otu- 

Ayşe : Otur kocanı bekle dersen Selim'le yaptığımız o evlerin betonuna seni gömerim deyip çekip gittiğinde Ayşe'den ne kadar kortuğunu hatırlamak Sultan'a iyi gelmemişti 

- Erdenet Malikanesi - 

Cengiz Erdenet yanındaki Cumali ile deniz manzarasına bakarken bir taraftan konuşuyorlardı geçmişi ve bu günü 

Cengiz : Muzaffer'in oğlunu biliyorsun dimi 

Cumali : Evet hiç yüz yüze gelmedik ama adını duydum 

Cengiz : İşte o Akın'ın kardeşinin peşinde aşık kıza 

Cumali : Ne 

Cengiz : Hayat ne tuaf babası abisnin öldürdü oğluda kızın peşinde