3.Bölüm

136 13 29
                                    

- 5 Yıl Önce - 

Uyuşturucu işi için bir fotoğraf sergisine geldiğine inanamıyordu ortaklarının hiçbirine güvenmiyordu ki onlarda ona güvenmiyordu ama pek takılmıyordu buna 

Azer : Buraya geldiğime inanamıyorum ha 

Erhan : Dikkat çekmesin diye burayı seçmişler abi 

Azer : Çok lazım ya 

Etrafa göz gezdirirken gördüğü fotorafa uzun uzun bakar çok farklı bir havası vardı çok güzel bir kızdı 

Azer : Kim bu 

Erhan : Öğreniriz abi 

- Şimdiki Zaman - 

Ama asla öğrenenemişti yıllar önce fotoğrafından bile çok etkilendiği kadın bir savcı olarak karşısındaydı ve onu hapise atmak istiyordu  hayat gerçekten çok tuaftı 

- Adliye - 

Karaca odasına girdiğinde kapıyı öyle sert çarparki herkes birz tedirgin olmuştu. Duygu'da hemen arkadaşının yanına gelir 

Duygu : Noldu ya ne bu şiddet bu celal 

Karaca : Terbiyesiz ya bir daha karşıma çıkarsa geberticem onu 

Duygu : Kim ya 

Karaca : Kim olucak o Azer denen adam 

Duygu : Ne dedi ki sana 

Karaca : ''Görüşücez evet ama mahkeme salonunda değil. Ya senin yada benim evimde'' dedi

Duygu : Oha 

Karaca : HAdsiz işte 

Hala hatırladıkça sinirleri bozluyordu ama bu adamda anlayamadığı bir özgüven vardı. Bir kadın olarak en zor davalarda ve yerde görev almıştı Azer Kurtuluş neydi ki onun için 

- Çukur - 

Ayşe mutfağa girmiş kızının en sevdiği yemekleri tatlısından tuzlusuna kadar hepsini yapamay başlamıştı 

Damla : Ayşe sakin ol burada 6 aylık yemek var neredeyse 

Ayşe : Olsun oralarda aç kalmıştır benim boncuğum 

Sultan : Çok lazım sanki 

Ayşe : Ne demek istiyorsunuz 

Sultan : Kızın diyorum Van'a savcı diye gitti kimbilir oralar- 

Burnuna dayanan bıçakla mecburen susmak zorunda kalmıştı. Damla ise gergince ikisine bakıyordu 

Ayşe : Bir daha kızımı o yılan diline dolarsan seni gebertirim duydun mu 

Sultan : Oğlun hain sende katil ol bari 

Ayşe : Çocuklarımı dilen dolama dedim dimi ben sana 

Tam bıçakla saldırıcakken Damla zar zor araya girip ikisinide birbirinden uzaklaştırır

- Depo -

Azer Karaca nın yanından ayrıldığında beri sürekli öfkeli bakan gözlerini düşünüyordu

Erhan : Abi bence savcı hanıma bir daha bulaşma

Azer : Aksine baktığı her yerde beni görücek

Erhan : Abi kadın savcı

Azer : Olsun. Hatta daha bile güzel heyecanlı olur

Erhan: Abi yoksa aşık mı oldun

Azer : İlk görüşte aşk klişesi doğruysa evet aşık oldum

Erhan : Abi kızma ama-

Azer : Sana bakmaz diyeceksin doğru bakmaz ama onu hep görmek istiyorum. Benimle olsada olmasada

Bu güne kadar hiç istediğinden vazgeçmemiş bu kadını da şuan istiyordu evet imkansızdı ama istiyordu işte

- Restoran -

Karaca ve Duygu öğle yemeği için bir restorana gelmişler ama Karaca hala daha çok sinirliydi. Azer şimdi karşısında olsa bir kaşık suda boğardı onu 

Duygu : Tamam artık sakin 

Karaca : Olamıyorum Duygu'ya hadsiz herif 

Duygu : Aynı bi Cumhuriyet savcısına böyle konuşmak için deli olması lazım 

Karaca : Deli zaten. Neyse ya kapatalım artık şu adamın konusunu enişte bey nerede

Duygu : İyi insanda lafının üstüne gelir miş. Yılmaz hoşgeldin canım

Yılmaz : Hoşbulduk hayatım. Sizde meşhur savcı Karaca hanım

Karaca : Adliye dışında Karaca demen yeterli. Çok memnun oldum

Yılmaz : Bende öyle

Karaca : Eee ailende burada mı

Yılmaz : Burada değiller yurtdışında yaşıyorlar

Duygu : Bir türlü göremedim yani düşün

Karaca : Kardeşin felan var mı

Yılmaz : Hayır yok tek çocuğum

Bir insanın vücut dilini çok iyi anlatırdı yalan söyleyip söylemediğini. Hemen anlaşmıştı yalan söylediğini

- Ertesi Sabah -

Karaca gece boyunca dosyalarla uğraştığı için çok geç yatmış hatta masa tepesinde uyumuştu. Odanın telefonu çalınca sıçrayarak uyanmıştı

Karaca : Buyrun

Görevli : Savcım günaydın rahatsız ettim kusura bakmayın

Karaca : Estağfurullah buyrun

Görevli : Efendim anne babanız geldi şuan bahçedeler

Karaca : T-tamam hemen geliyorum

Aceleyle aşağı indiğinde uzunca anne babasına bakmıştı değiştiklerini fark etmişti. Annesi artık bakımlı değil babasıda dimdik durmuyordu belliydi. Ayşe kızını fark edince hemen sıkıca sarılmıştı

Ayşe : Annem kurban olurum sana

Kızının kokusunu uzunca içine çektiğinde Selim'de nazikçe kızının saçlarını okşayıp koklayarak öpmüştü

Karaca: Nereden öğrendiniz

Selim : Boşver sen neden burada kalıyorsun kızım

Karaca : Nerede kalıcaktım

Selim : Evimiz var ya

Karaca : Orası benim evim değil sizin eviniz kovuldum ya hani ben

Ayşe : Kızım-

Karaca : Benim evim son 3 senedir Van. Ama maalesef buraya döndüm

Selim : Ailen burada biz baba-

Karaca : Benim abime katil yaftasını yapıştıranlar ailem değil tamam mı

Öfkeyle misafirhaneden çıkıp biraz yürümüş ara sokağa girdiği anda birine çarpmış tam yere düşüceği anda beline tutnan eller ile kalmış fakat gördüğü kişi ile öfkesi daha da artar

Karaca : Yine mi sen

Azer : Size tekrar karşılaşıcaz demiştim savcı hanım

Karaca : Ne istiyorsun

Azer : Yaşamamız gereken şeyler var

Karaca : Seninle yaşıycağım ne olabilirki benim ya

Azer : Kader

Karaca : Ne

Azer : Bizim seninle kaderimizi var

Seninle Kaderimiz VarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin