Han'dan
Kendimi buraya düştüğümden beri bu Bi boşlukta hissediyorum kimseyle konuşmak istemiyorum,yemek yemek istemiyorum,yataktan çıkmak istemiyorum sadece uyumak istiyorum gözümü kapatıp hiç uyanmamak istiyorum.
Ama artık Tek bir istisnam var artık o da minho buraya geldiğinden beri artık bol bol yemek yemek, birileyle sohbet etmek, uyumak istemiyorum. Mınho bana kendimi çok değerli hissettiriyor önceden aynaya bakmak istemezdim sürekli kendimde Bi kusur bulurdum ama şimdi mınho bana içi giderek baktığı için sürekli aynalara bakmak istiyorum kusurlarım aklima dahi gelmiyor.
..
Ayağa kalktığım an başıma bir ağrı saplandı ve düşecek gibi sendeledim tam yere yapışacakken belime sarılan kollarla ağzım açıldı kafamı kaldırdığımda tabiki bu kogustaki kahramanım mınhoydu bu.
"Han iyi misin güzelim? Başın mı ağrıyo? İlaç vereyim mi? Han cevap verir misin?"
Minho bu soruları sorarken benim nefesim tikanmisti.
"Minho iyiyim sakin ol lütfen birden ayağa kalktığım için başım döndü"
Bana inanmayan gözlerle bakıyordu gerçekten de öyle oldu ne olabilirdi ki
"emin misin istersen gardiyani çağıralim Bi doktora görün hm olur mu?"
Ayni zamanda bunlari söylerken saçlarımı okşuyordu, işte simdi kalbim hizlndi ve gözlerimden yaşlar dökülmeye başladı.
"han ne oldu güzelim neden ağlıyorsun? bana bak hadi dökme inci tanelerini hadi Bi tanem.
Uzun zamandır saçım okşanmamisti biri en son saçıma dokunduğunda sevmek için değil yolmak için tutmuştu hem bu hem de benim için endişelenmesi beni Duygulandirmisti.
"minho iyiyim özür dilerim ben sadece uzun zamandır bu hissi tatmadım o yüzden duygulandım"dedim ve minhonun elinden ayrılıp yataga oturdum ona yaklaşarak doğru olanı mı yapıyordum bilmiyorum tek bildiğim ondan ayrılmak istemediğim.
Yatağa oturduğumda etrafa baktığımda herkes şaşkınlıkla bizi izliyordu.
Minho yanıma geldi ve elini omuzumda atıp kendini bana yaklaştırdı ve kulağıma yaklaşarak bu kelimeleri fısıldadı,
"ela gözlüm inan benim yanımda ne yaptığınin hiçbir önemi yok sen yeterki ağlama, ben senin saçını da okşarım kimseden alamadığın sevgiyi de veririm yeter ki asma o güzel yüzünü"
Elini saçıma attı ve kafami göğüsüne bastırdi of kalbi çok hızlı atıyordu aynı benimki gibi.
" Teşekkür ederim minho keşke başka şartlar altında tanıssaydik"
Dedim ve ona sarildim çok güzel hissediyordum evimde gibi.
"teşekkür etme artık sana acıdığım da sakın düşünme ben bu yaptıklarımi istediğim için yapıyorum anladın mı güzelim? hadi yatıralım seni"
"Tamam Minho"
Elini bacaklarimin altından geçirerek beni yan döndürdü ve yatağa yatırdı.
"minho benimle uyumak ister misin?"
Bu cümlem minhoyu şaşırtmis ve ağzi hafif acilmisti bende ne dediğimi bilmiyorum ki acaba kızdı mı ya da istemiyor mu benimle uyumayi of keske söylemeseydim.
"bu fikir çok hoşuma gitti hadi yana kay bakalım"
Yüzümde kocaman Bi gülümseme olmuş olucakki minho işaret parmağını gülüşümde gezdirmeye başladı.
Yavas yavas gülüşüm yüzümden silinirken minhonun dudağının kenarı kıvrilmisti.
Ah kalbim çok hızlı atıyor bsyilicagim galiba, minhonun parmağını cekmesiyle düşüncelerimden sıyrıldım.
"hadi bakalım uykucu yatalım artık"
Güldüm ve yatalım diyip yana kaydım ve ona kocaman bir yer açtım.
Yanıma kivrildi ve elini belime atarak beni kendine çekti bende fırsat bulmuşken kafamı göğüsüne koyup uyumaya çalıştım.
"İyi geceler güzel yüzlüm"
"iyi geceler minho"
