Aile Arasında

29

!!!Çok çok çok özür dilerim. Gerçekten hangi kafayla yaptım bu hatayı bilmiyorjm ama Seungmin'in annesini öldü diye yazmışım. Ficlerimi karıştırdım. Şimdi düzeltiyorum. Gerçekten çok özür dilerim bebeklerim 🤧!!!

"Yeter Seungmin içme daha fazla." First, bilmem kaçıncı kadehini içen Seungmin'in bileğini tuttu üzgünce. Seungmin bileğini kendine çekip, gecenin ikisinde geldikleri barda, barmenden yenisini istedi.

Evden çıktıktan sonra First'ü aramış, biraz kafa dağıtmak için bara gitmeyi teklif etmişti. Seungmin ile yalnız kalacakları için sevinen First ise anında kabul etmişti. Onunla sohbet etmeyi planlarken, Seungmin biraz zaman geçtikten sonra ardı ardına göz yaşı dökerek içki içmeye başlamıştı.

"Canım çok yanıyor First." Seungmin hıçkırarak başını, yanında oturan bedenin omzuna bıraktı. First derin bir nefes alıp vererek saçlarını okşadı onun.

"Seni böyle gördükçe benimde canım yanıyor. Yapma kendine bunu Seungmin. Değmez."

"Değer. Yıllarımı verdim ona. Ama o Jisung'u tercih etti. Sevgimi paramparça etti. Nasıl bu kadar körmüşüm? O kadar zaman birliktelermiş." Seungmin göz yaşlarını elinin tersiyle silip bardağında ki içkiyi kafasına dikti. İçki boğazını yakarken umursamadı. Kalbi, bedeni, ruhu daha çok acı çekiyordu.

"Bazen insanlar kör olabiliyor işte." First burukça gülümsedi Seungmin'e. Tanıştıkları ilk günden beri aşk dolu gözlerini ve davranışlarını anlamayan Seungmin'de kördü ona göre.

Seungmin alışık olmadığı içki yüzünden kaşlarını çatarak baktı First'e. Daha sonra dönen başını tutamayarak başını tekrar onun omzuna yasladı. First yarım saat önce aradağı Hyunjin'in çabuk gelmesini dilerken, telaşlı bir şekilde Jeongin ile yanlarına gelen bedenle gülümsedi.

"Seungmin!" Hyunjin koşar adımlarla arkadaşlarının yanına vardı. Seungmin duyduğu sesle başını arkaya çevirdi, kapandı kapanacak gözleriyle Hyunjin'i gördüğünde gülümsedi sarhoşça. Jeongin kaşlarını yukarı kaldırdı, ağzına içki sürmeyen adam şimdi ne haldeydi.

"Hyunjin?" Seungmin ayağa kalkıp sendelediğinde, First hemen onu kolundan tuttu düşmemesi için. "Hyunjin..." Seungmin tekrardan dolan gözleriyle hıçkırdı, kendisini Hyunjin'in kollarına attı. Hyunjin kollarını beline sarıp ağırlığını tamamen üzerine veren bedenle geriye sendeledi. Jeongin onun sırtından destekledi düşmemesi için. Hyunjin'de kollarındaki bedene sarıldı.

Hyunjin ilk defa böyle gördüğü bedene iç çekerek baktı. Seungmin'in dağılmış saçlarını okşadı. Seungmin hıçkıra hıçkıra ağlarken arkadaşına daha sıkı sarılıp yüzünü boynuna gömdü. Hyunjin onun saçlarına ufak bir öpücük konduğunda, Seungmin'in ağlaması şiddetlenmişti. Annesiyle kavga ettiği zamanlarda ya da onu özlediği zamanlarda hep Hyunjin'e sığınırdı. Annesinin sıcaklığını hissediyordu kollarında.

"Eve götürelim." Hyunjin, Jeongin'i başıyla onayladı. Barın boğucu havası yüzünden yüzünü buruşturarak öksürdü Hyunjin. Jeongin barmenin yanına gidip hesabı öderken. Hyunjin'in daha fazla Seungmin'i taşıyamayacağının farkında olan First, sarhoş bedeni bacaklarının altından tutarak kucağına almıştı.

Öksürmesi artan bedenin kolundan tutan hesabı ödemiş Jeongin'de, Seungmin ve First'ün peşinden çıkmıştı. Hyunjin dışarı çıktıkları gibi derin bir nefes aldı. Jeongin arabasının arka kapısını açıp, First'ün Seungmin'i koltuğa yatırmasına yardım etti.

First Seungmin'in başını bacaklarının üzerine alıp arka koltuğa oturdu. Gözleri kapalı bir şekilde sayıklayan Seungmin'in saçlarını okşadı hüzünle. Sevdiği adamın bu halde olması onu da üzüyordu. Hyunjin dikiz aynasından onlara baktı burukça.