Zaman olduğundan bin kat daha yavaş geçiyordu sanki. "Vur vur" sesleri bahisçi adamın bahis çekmek için bağırışları.. Her şeyi algılıyordum bir anda aklım hala Papatyamdaydı başlarına bir şey gelirse Hakan ı öldürürdüm sanırım.
Sanırım ringteyken düşünmek pek de doğru bir şey değil çünkü karşımdaki 95 kiloluk aygır ben Papatyam ı bulmaya çalışırken yüzüme sağlam bir sol direk indirdi. Ne olduğunu anlayamadan 2. 3. ve en son bir sağ kroşe. Ringin köşesine yapışmıştım gözlerim sadece Papatyam ı arıyordu iyi olduklarını bilmek istiyordum. "DİKKATLİ OLL! " kafamın içinde yankılandı bu söz. Sanırım yankılanmasının sebebi aldığım yumruklardı orası ayrı konu. Afallamıştım kendimi toplamam gerekiyordu. Hakan sağ olsun herkesin önünde rezil olamazdım. Kalktım devam ettim ama bu aygır gerçekten de kocaman bir şeydi gözüm korkmuştu açıkcası ve ben onun karşısında sadece yarım adamdım sol elimle hala yumruk atamıyordum ama kazanmak zorundaydım. Art arda yumruklar savuruyordu en son attığı sol direğe eskive yatıp karaciğerine bir aparkat attım sıra benim sıramdı. Bizimkilerin sesini özellikle kızların sesini duyabiliyordum. Yani oradaki barzoların sesinden direk ayırt edilebiliyorlardı. Artık gaza gelmiştim bir kere bu maçı kaybedemezdim bunu biliyordum. Art arda sağ direk ve sağ kroşe indirdim ringin üzeri kan dolmuştu. Hem onun kanı hem benim.. 3. raunda kadar ikimizde iyi dayandık daha doğrusu ben iyi dayandım çünkü baya sağlam yumruklar yemiştim ama dedim ya kazanmam gerekiyordu. Belli ki karşımdaki adam da boksördü çünkü hiç tekme kullanmamıştı veya dirsek. Onu şaşırtıp nakavt etmeliydim. Birkaç yumruk salladıktan sonra midesine diz atmaya başladım durduramıyordum kendimi kaç defa attım bilmiyorum ama sonra adamı dik pozisyona getirip birkaç yumruk daha salladım ve en son bitiriş hareketi olarak sağ dirseğimi adamın çenesine oturttum. Ve kanların içine düştü aygırımız. Bizimkiler deli gibi bağırıyordu. Sürpriz bahis olduğum için çoğu kişi rakibe yatırmıştı onların savurduğu küfürler bana oynayan nadir insanların ve bizimkilerin bağırışları. Ve Yaman abi havlu verdi ve soyunma odasına kadar bana eşlik etti. O da mutluydu çünkü bahsi tutmuştu bir şeyler konuşup duruyordu ama benim aklım Papatya daydı. Niye gelmişti buraya kadar? daha birkaç gün önce bitmemiş miydi ilişkimiz. Anlam veremiyordum hiçbir şeye. Birden Yaman abi beni dürttü ve "Olum sen yine uçtun lan neyse al bu dövüşçülere verilen bu da bahisten senin payın" diyip elime fazlasıyla bir para tutuşturdu.
Soyunma odasından çıktım motora doğru yürüyordum. Motorun başındaki grubun bizimkiler olduğunu anlamak zor değildi ne kadar karanlık olsa bile. Yanlarına gittim Hakan birden atladı üstüme yere yuvarlanıyorduk neredeyse bırak onu kendimi kaldıracak halim yoktu. Herkes bir şeyler diyordu ama Papatyam suskundu hiçbir şey demiyordu. Göz ucuyla birbirimize bakıp duruyorduk. Birden Cenk lafa atladı tebrikler faslından sonra "Geç oldu Papatyanı sen bırakır mısın evine bende diğerlerini bırakacağım onun evi çok ters" dedi diğerleri de onayladı. Papatyamın suratı o kadar şaşkındı ki belli bunlar bizi yalnız bırakmak için böyle bir bahane bulmuşlardı. Bırakmam diyemezdim "bırakırım bakalım" dedim sıkkın bir sesle. Sonra Hakan ın yanına gidip kulağına fısıldadım "Bugünün hesabını sonra soracağım hazırlıklı ol"
Motora bindim bizimkiler Papatyamı adeta bana doğru itti. Kaskımı onda verdim motoru çalıştırdım ve yola çıktık. Yol boyunca hiç konuşmadık ha konuşsakta motorun sesinden birbirimizi duyamazdık orası ayrı konu. En sonunda evlerine vardık. Güvenliğin orada motoru park ettim ve ikimizde indik.
- Teşekkür ederim bıraktığın için. Bunu yapmayı istemezdin zorunda kaldın biliyorum
* Hayır öyle olmadığını sende biliyorsun.
-Yine de teşekkür ederim işte. daha fazla konuşmak istemiyorum sana gerçekten kızgınım.
* Kızgın mısın ne alaka niye kızgınsın?
- Bugün orada olanlar neydi öyle? Sen delirdin mi niye kendine bu kadar zarar verecek şey yapıyorsun?
*Niye geldin oraya?
-Konumuz ben değilim soruma cevap ver.
* Beni tanıyorsun Papatyam ne zaman kötü bir şey olsa boka batıyorum.Elimde değil bir şey kötü gidiyorsa her şey kötü gitmeli. Şimdi sen bana cevap ver.
- Hakan bizim kızlara söylemiş onlarda bana. Bu haberi aldığımda nasıl bir şoka uğradım biliyor musun? Ya sana bir şey olsaydı? deyip dudağımdaki yarayı okşadı.
Donup kalmıştım bunları gerçekten beklemiyordum. Ama en beklemediğim şey biraz sonra yapacağım şeylerdi.
* Şey... (biraz bekledim ) ben yani işte ben seni çok seviyorum be Papatyam iyi ki şu an yanımdasın" deyip dudağının kenarına bir öpücük kondurdum. O da şok olmuştu ama sonra o da karşılık verdi ve tebessüm edip evine doğru yürüdü. Ben şoktaydım. Aptal aptal sırıtıyordum. Ne olmuştu biraz önce? bu olanlar neydi gerçek miydi? Kendime bir tokat atasım vardı. Bir sigara yaktım yola çıkmadan ve yine dalmıştım izmaritten elim yanmıştı.
Motora atladım ve çalıştırdım. Kafamda bir sürü şey vardı. Kafamı toplayabildiğimde mahalleye girmiştim her taraf is kokuyordu ilerden itfaiye lambaları ve gürültüler vardı. Gittikçe yaklaştım yangının bizim apartmanda olduğunu gördüm biraz telaşlandım ama korkmuyordum nasıl olsa benim dairemde değildir diyordum. Bahçenin kapısına geldim ve apar topar indim motordan. Ufuk amca itfaiyenin yanında bekliyordu. Beni görünce yüzünde garip bir ifade belirmişti.
* Ne oldu Ufuk amca hayırdır benim daire değil değil mi dedim?
- Hayır evladım senin ki değil de?..
(Cümlesini bitirmeden araya daldım.) * Oh be rahatladım. Kimin ev, çok bir zarar var mı?
- Şey.. oğlum yangın senin aşağı katında. Bir patlama olmuş sebebi daha bilinmiyor.
* İyi de olamaz Ufuk amca altta annemler oturuyor nasıl olur imkansız
"ANNENLERİ KAYBETTİK. BAŞIN SAĞ OLSUN BİZ YANINDAYIZ HER KONUDA"
Donup kalmıştım hiç inandırıcı gelmiyordu. Daha yarım saat önce dünyanın en mutlu adamıyken şimdi dünyam yok olmuştu. Tamam ailemle iyi bir ilişkim yoktu belki konuşmuyorduk ama var olduklarını bilmek bile bir mutluluktu huzurdu. Şimdi ne olacaktı ne yapmam gerekiyordu bilmiyordum. Sadece donuk bir şekilde olanları izliyordum. Biraz sonra yakarışlar içinde anneannemler geldi teyzemlerle birlikte ben donuk bir şekilde tepki vermek istiyordum ama hiçbir şey yapamıyordum damarlarımdaki kan çekilmişti adeta. Teyzem koluma girerek beni arabaya bindirdi. Kendi evlerine gideceğimizi bir süre orada kalmamı filan falan söyledi. Her şeyi duyuyor ama algılayamıyordum. Kafamı salladım evlerine gittik. Uyumam gerektiğini yarın adam akıllı konuşacağımızı söyledi. Neredeyse gece boyu uyku tutmadı sabah 6 ya karşı sızmış kalmıştım.
(Bu bölüm kısa ama bol aksiyonlu oldu. Arkadaşlar eleştirileriniz benim için çok önemli. Buraya kadar gelip bunu okuyorsanız çok değerlisiniz.)
-
