Timeless Love: A Primordial's Tale

「 ✦ 1 ✦ 」

როცა ცაზე დილის თვალი გამოჩნდება, თეჰიონი მთის წვეროდან გადაეშვება და სამუდამოდ დაიძინებს.

ჰაერში მყოფმა არ იცის, რა მოელის ქვემოთ, თუმცა ხვდება, რომ ის ასე მარტივად არ გაქრება,

რომ მისგან აუცილებლად დარჩება რაღაც, მაგრამ რა?..
_

3 დღის წინ

გამოქვაბულში შეკრებილი არსებები, რომლებსაც ორი ფეხი და ორი ხელი გააჩნდათ, წელში საშინლად იყვნენ მოხრილნი და ჰქონდათ ბრტყელი შუბლი, ახლად გახლეჩილ ხორცის წითელ სითხეს ეტანებოდნენ. მათ შორის იყო თეჰიონიც.

მოულოდნელად ერთმა დიდმა არსებამ მეორე, უფრო პატარა, ხორცის წაცლამდე ჩხუბში გამოიწვია, რადგან სხვაგვარად მას ვერ მიიღებდა.

ხელი სახეში, ხელი ყბაში, ხელი მუცელში და ხელ-

შეწყვიტეს. აშკარაა, ძლიერმა გაიმარჯვა, წესის მიხედვით, დამარცხებული უნდა გადაშვებულიყო მთის წვეროდან უფსკურლში.

მიდის ყველა და მიჰყვება ამ დამარცხებულს. თეჰიონიც, წელმოხრილი, უკან მისდევს მისი ტომის წევრებს.

თუმცა მასში გაკვირვება იჭრება. 'რატომ უნდა დაიძინოს სამუდამოდ, როდესაც მას არაფერი დაუშავებია?' ფიქრობს გონებაში.

დამარცხებული არც კი იხედება ისე ეშვება მთის წვეროდან.

სხვები მიდიან, თეჰიონი კი რჩება.

'სად წავიდა?' ბოლო ხეს სცდება და მთის წვეროდან უფსკრულში იხედება.

'ნუთუ, მისგან არაფერი დარჩა?' აქეთ-იქით იყურება. უეცრად მიწისა და წვიმისაგან შექმნილ თიხაზე ფეხის ნაკვლალევს ამჩნევს, რომელიც სწორედ იმ დამარცხებულს ეკუთვნის.

ახლა ჩნდება თეჰიონში პასუხი: 'ის არ გამქრალა, რადგან მისი ნაკვალევი აქ არის' და მის სხეულშიც სიმშვიდე იბადება.

უეცრად ნაცნობი ღრენა ესმის. უკან ბრუნდება. ხედავს ბელადს და 'სხვებს'.