នរកស្នេហ៍.1 |ចប់|

ភាគទី៤៩: ទឹកភ្នែកប្រែជាឈាម

ភាគទី៤៩ : ទឹកភ្នែកប្រែជាឈាម

សំឡេងស្រែកយំដោយក្តីអង្វរករ នូវតែបន្លើសឡើងពីមួយម៉ោងទៅមួយម៉ោង រាងកាយរបស់ ខេមាកាន់តែ ទ្រុឌទ្រោម នឹងខ្សោះទៅៗ រហូតទាល់តែសន្លប់បាត់បង់់ស្មារតីជាលើកទី២ ក៏សូសៀងមិនព្រម ឈប់នាយបន្តធ្វើឱ្យខេយ៍ មើលរហូតសឹងតែគ្រាំគ្រារីងរៃ ក្នុងចិត្តស្ទើរតែផុតដង្ហើមម្តងៗទៅហើយ។
"អន់ណាស់"ពាក្យប្រយោគចេញពីមាត់របស់សូសៀង គួរឱ្យស្អប់ ខណៈដែលកំពុងជិះជាន់រាងកាយរបស់ខេមា ប៉ុណ្ណឹងនៅដៀលត្មះមើលងាយថានាងជា នារីទន់ខ្សោយទៀតអ្ហេស៎?

"ពួកឯងយកនាងទៅ~ យើងប្រើឆ្អែតហើយ"សូសៀង ហានិយាយព្រមទាំងទាញកន្សែងមក ស្លៀកថែមទាំងញ៉ាក់ចិញ្ចើមដាក់ខេយ៍ ផងដែរ។

"កុំប៉ះនាង"នាយខេយ៍ ស្រែកសម្លុតដាក់ពួកគេ ខណៈដែល បុរសពីរនាក់នោះចង់មក ប៉ះពាល់ខេមា។ ក្នុងចិត្តនេះ សែនឈឺពេញឱរ៉ាទៅហើយ កំឡុងដែល ខេមាត្រូវសូសៀង បំពាននៅចំពោះមុខ ចុះទម្រាំតែ ពពួកអាម្សៀនោះទៀត មិនបែកគ្រាប់ឈាមងាប់ហើយទេ?

"យ៉ាងម៉េចឈឺចិត្តអ្ហេស៎?ហឹសៗ មនុស្សស្រីរបស់ឯង យើងប៉ះពាល់ទៅហើយដូច្នេះនាង ជាកម្មសិទ្ធិរបស់យើង អ៊ីចឹងហើយទោះ យើងចង់ឱ្យនាងទៅបម្រើតណ្ហារបស់ពួកអស់នោះក៏បាន"សូសៀង និយាយយ៉ាងធម្មតាគ្មានអារម្មណ៍អាណិតអាសូរដល់ខេមា សូម្បីតែបន្តិចសោះឡើយ

"ឯងចង់បានអីហាស៎"ខេយ៍ ស្រែកសួរទាំងកំហឹង

"ហឹស ដូចដែលដឹង!!ប្រាប់ពីដំណឹងរបស់ ម្ចាស់តូចមក"

"ទេគ្មានផ្លូវទេ!!!! ម្ចាស់តូចយើងគួរណាស់តែរស់នៅ ដោយសេចក្តីសុខមិនមែន មកទីនេះដើម្បី មនុស្សគ្មានបេះដូងដូចជាពួកអ្នកមកជាន់ឈ្លីម្តងហើយម្តងទៀតនោះទេ"នាយខេយ៍ ស្រែកឡើងតឹងសរសៃក ដាក់សូសៀង។ ត្រូវ ហើយខេយ៍គ្មានថ្ងៃអូសទាញឱ្យម្ចាស់តូចមក រស់នៅក្នុងភក់ជ្រាំមួយនេះឡើយ គាត់ត្រូវតែ រស់នៅជាមួយកូនដោយសុខសាន្តជានិរន្តរ៍