Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
ភាគទី៣៧: ត្រដរខ្យល់
ត្រូវហើយអូន មិនមែនហត់នឹងស្រលាញ់បងឡើយជុង ប៉ុន្តែអូនហត់ ដែលទ្រាំរស់រាល់ថ្ងៃ ដើម្បីឱ្យបង ស្អប់អូន អ្ហឹកៗ អូនមិនដែលគិតនឹង ចង់ទទួលអារម្មណ៍បែបនេះឡើយ សូមអង្វរបើអាច សម្លាប់អូន ក្នុងគ្រាហ៍នេះចុះអូននឹងមិនបន្ទោសបងឡើយ÷
"ងប់ងល់យើងដល់ថ្នាក់នេះទៅហើយ ដូច្នេះព្រឹកនេះ មិនបាច់ស៊ីបាយស្អីទេ ស៊ីយើងជំនួសតែម្តងទៅ ដើម្បីឱ្យឯង ឆ្អែតឆ្អន់" ជុងហ្គុក ហា និយាយចប់ ក៏ចាប់ទាញ ថេយ៍ឱ្យដួលលើសាឡុងរួចក៏ទ្រោមពីលើ បបូរមាត់នាយក៏សង្កត់បឺតជញ្ជក់ បបូរមាត់ថេយ៍ បែបទាន់ហន់ ឃោរឃៅគ្មានចិត្តអាណិតអាសូរ ដល់អ្នកនៅក្រោមទ្រូងសូម្បីតែបន្តិច
"អ្ហឹកៗ"គ្រាន់តែជុងហ្គុក ដកបបូរមាត់ចេញភ្លាមថេយ៍ស្រែកយំខ្លាំងៗ
"ស្ងាត់!!!"ខ្វោក!!ជុងហ្គុក ស្រែកសម្លុតរាងតូច មួយទំហឹង ដោយអារម្មណ៍ធុញទ្រាន់ មុនហ្នឹងចាប់ ហែកសម្លៀកបំពាក់ នៅលើដងខ្លួនរបស់ថេយ៍ចោលឱ្យអស់។បន្សល់ទុក ត្រឹមកាយអាក្រាត សុទ្ធតែស្នាមជាំ នោះ ឡើងមក ច្បាស់ៗ ពេញភ្នែកនាយក្រាស់
"អ្ហឹកៗ ជុង~កុំ សម្លាប់អូនដោយទង្វើ បែបនេះអី~អូនឈឺ អ្ហឹក"ថេយ៍ឃាត់ខណៈដៃលើកមកឱបខ្លួន នឹងព្យាយាមគេចចេញពីជុងហ្គុក តែគិតហ្ន៎ អាចគេចពីនាយបាននោះ???
"មកណេះ~ក្រែងថា ស្រលាញ់យើងអ្ហេស៎? ដូច្នេះក៏បម្រើតណ្ហាយើង ទៅវា ណាណាស់អ្ហេស៎?"រាងក្រាស់ ស្រែកសម្លុតដាក់រាងតូចម្ដងទៀតមុនហ្នឹង ទាញជើងកំលោះតូច ឱ្យមកក្រោមទ្រូង
"អ្ហឹកៗ កុំអីជុង អូនក៏ចេះឈឺ អ្ហឹកៗ អូនក៏ចេះហត់ណាជុង"ថេយ៍ ប្រកែកដដែលព្រោះថេយ៍នៅឈឺ នៅហត់ នៅខ្លាច ទើបមិនអាច ធ្វើរឿងមួយនោះជាមួយនាយបាន ប៉ុន្តែបើជុងហ្គុកលួងលោមតែបន្តិចណា សង្ស័យថេយ៍អាច ទន់ចិត្តព្រមតាមសម្រួលក៏ថាបាន
YOU ARE READING
នរកស្នេហ៍.1 |ចប់|
Acciónព្រោះតែស្រឡាញ់និងការទុកចិត្តដែលខ្ញុំមានចំពោះលោក ទើបខ្ញុំ ដើរចេញពីគ្រួសារ ខុសបំរាមគ្រួសារ នឹង បន្ទាបតម្លៃខ្លួនឯង ដើម្បីតែអ្នកគឺអ្នកណា ចន ជុងហ្គុក នូហ្វ័រ តែម្តេចក៏លោក ផ្តល់ទោសអោយខ្ញុំបែបនេះ?? "ក្តីស្រលាញ់របស់អ្នក ដែលមានចំពោះខ្ញុំគឺជា ការសម្តែង ត្រូវ...
