~Mavera ~ Kayıp, Arayış,çaresizlik

6.Bölüm

Selâmünaleyküm.
Ay millet nasılsınız? bundan böyle okurlarım'ın  iyi olup olmadığını sorarak giriş yapacağım
Öyle❤💞❤💞lokum emojisi bulamıyorum siz emoji sayın
"Güllokumu"hdvsc

Arif

İçim buruk. Ona bakmaya kıyamayan hanelerim bu şehrin her sokağın da her camisin de ve her hastanesin de arıyordu onun iç ısıtan suretini,gerçi o hiç açmazdı yüzünü lakin hanelerim onu arıyordu. aklıma bana sorduğu kelime oyunları, tatlı saflıkları gelince  şefemde özlem dolu bir tebessüm oluştu. Nedendir bilmem ancak çok üşümeyen bir beden yapım olmasına rağmen 2 gündür sürekli üşüyordum. Tüylerim diken dikendi hep. Bu yüzden eve gitmeye karar verdim. ablamı yanlız bırakmak istemiyorum, o sürekli tehlikedeydi. Başını belaya sokmadan duramazdı. O kadar fenalık yaptıktan sonra saf saf  etrafa bakardı. O benim için çok değerliydi ben cübbemi ve sarığımı indirmek istemediğimi söylediğimde bütün ailem bana tepki gösterirken o kendi için asla savunma yapamayan ablam beni savunmuş herkesi susturmustu."Kimse sizin eşlerinizi aldatmanıza birşey demiyorsa iffetini korumaya çalışan adama da söz edemezsiniz tamam mı?"
Demişti. Gerçekten kendini korumayı bilmezdi ancak sevdikleri için öyle bir büyürdü ki karşısında tir tir titrediği aşiretin reisi "babam" bile tek kelam edemezdi.

Bunları düşünürken evin önüne gelmiştim, Bir nakliye aracı vardı. Adamlar içeri bir şeyler taşıyordu. Heralde ablam eve bir şeyler almıştı.
Bahçe kapısından içeri araba ile geldim. Arabayı garaja bırakıp eve yöneldim evin kapısına ulaştığım sırada içerde gözüme yabancı gelen simalarla tartışan ablamı gördüm.
"Bunu birdaha tekrar etmeyeceğim siz benim korumamsanız artık bu evde kalacaksınız anlaşıldı mı?"

"Ama kraliçe-" cümlesini bitirmesine izin vermeden

"Sen hangi sıfatla ablama kraliçem diyorsun?" sonra ablama döndüm yine bir işler çeviriyordu korumam mı demişti o? ben senin neyine yetmiyorum? "Ve sen neden elin adamına korumam diyorsun?"
Ahh yinemi? Saf saf bakmaya başladı evet parmaklarıyla oynuyor sallanmaya başladı. Ayağını yere vurdu. başını hızlı bir şekilde kaldırdı konuşmak için dudaklarını araladı hah tamam şimdi oldu başlıyoruz.

"Arif bak sen herşeye yetişemezsin seninde hayatın var ve Firdevs'i aradığını biliyorum. benim birsürü düşmanım var hepsiyle tek başına ugraşamazssın senin de dinlenmeni istiyorum. beraber firdevsi arayalım. birde benimle uğraşma" dedi sonlarda sesini titreterek ne diyebilirim ki bu kız işini iyi biliyordu ama bu adamların eline onu emanet edemezdim.

"Bizi Allah korur abla ne Alaka? ne yapıyorsun? Abla seni kısıtlayamam ama Firdevs'i tek başıma aramak istiyorum" ben bunu söylerken zere-i miskal beni tınlamıyordu. Ben sözümü bitirince muzırce sırıtıp.

"Haha çabalama ablası'nın gül lokumu, fatma teyze ile bu evde beraber kalacağız. Sende güzel güzel alt kattaki odanda kalacaksın ve bu ikisi senin tam karşı odanda kalıyorlar." bu kız inanılmaz nasıl bu kadar ürkek olup bir yandanda herşeyin başında olabiliyordu? Ona karşı gelemiyeceğimi anladım ve gözlerimi yumarak yere başımı eğdim sakin olmam gerekiyordu.

"Hanımım ben şimdi sizi bu adamdan da koruyacakmıyım? Eğer öyleyse biraz götüm yemezde çok heybetli duruyor." diye ablama fısıldayınca daha çok sinirlendim.

"Hanımım mı?"

"Evet, kıskandın mı?"

"Bak elimde kalırsın! madem burda kalıyorsun sabrımı zorlama!" Diye kükrediğimde mavera sırıtarak