Takıntılım

37.bölüm GÖLGEN OLUCAĞIM

Yeni bölüme hoşgeldiniz aşk karamlarım sizleri çok seviyorum ve öpüyorum yeni bölüme geçelim mi geçelim dediğinizi duyar gibiyim bu yüzden geçiktirmeyeceğim sizleri

Bu arada oy sınırı tamamlanmadı ona rağmen atıyorum

Elindeki yüzük bana o gizemli adamı hatırlatmıştı beynim geçmişe gitmişti o güne...

Flashbellek;

Annemin mezarındaydım ve yine ağlıyordum. annem gideli 6 ay olmuştu. onu çok özlemiştim,artık beni okula gitmem için uyandıran bir annem yoktu.ben okuldan gelince aç olduğum için yemek hazırlayan annem,her derdimi dinleyen annem yoktu abim desen ortada yoktu belkide ölmüştü bizi bırakmıştı hayata olan mücadelem daha 16 yaşımdayken başlamıştı.

Mezarın başında  baya durduktan sonra güneş batmaya başlıyordu.zaman ne kadar da hızlı geçiyordu eve gitmezsem kimsenin ruhu bile duymaz ama ben korkuyordum her yerde sarhoş adamlar tüm kızların kabusu yani. Göz yaşlarımı sildim o an gözüm mezarlığın girişinin biraz köşesinde geniş omuzlu uzun boylu siyahlara kaplanmış bir adama erişti adamı bı kere daha görmüş gibi hissettim ama sonra kafamdan attım çünkü hatırlamıyordum elinde sigarası ile  burayı izliyordu  yada ben öyle düşünüyordum. belkide bı yakını vefat etmişti oda bu yüzden gelmiştir diye düşündüm.

Bı süre sonra tekrar oraya baktım. Adam yoktu korkucak bir şey yokmuş demek ki. yakını için gelmiş.annemle vedalaştım ayağa kalktım üstümde toprak vardı üstümü  silkeledim.yavaş yavaş mezarlığın girişine doğru yürüdüm yanımda hiç bir şey getirmemiştim ne telefon ne çanta sadece kendimi yanlız hissettiğim için koşarak gelmiştim yanımda para bile yoktu bu yüzden yürüyordum. Gün iyice batmıştı.karanlık çökmüştü bile eve yaklaşıyordum bi ara sokağa girdim karanlıktı ama eve çabuk gitmem gerekti babam için. Sokak sessizliğini koruyordu kimse yoktu bu iyi birşey'miydi yoksa kötü birşey'miydi

Arkamda bir ses işittim hemen arkama baktım o adam oradaydı yine elinde bir sigara vardı birde elinde bı yüzük yüzüğün üstünde bir şey yazıyordu ama çok uzaktı o an kalbim durmuş gibi hissettim önüme döndüm ve koşmaya başladım tekrar arkama baktığımda adam yoktu.bu neydi şimdi gerçekten piskolojim mi bozulmuştu?

Evin önündeydim kapıyı çaldım açan yoktu evimiz müstakildi iki katlıydı evin etrafını dönmeye başladım açık pencere bulma umuduyla mutfak penceresi açıktı sanırım şanslı günümdeydim

Bir şekilde pencereden girmiştim ama dirseklerim çok acıyordu. dirseklerim ovuşturarak salona gittim babam ordaydı leş gibi alkol kokuyordu yine bıkmış durumdaydım beni görünce bağırmaya başladı

-nerdesin lan sen bu vakite kadar!?

Işıl-annemin yanındaydım zaman hızlı geçmiş.

-kaç defa aradım seni gerizekalı!

Işıl-yanımda hiç bir şey götürmemiştim baba

-iyi bir daha olmasın siktir git odana

Işıl-baba bak iyi durumda deilsin izin ver yardım edeyim

-hayır istemiyorum!

Işıl-peki iyi geceler baba

-yemek yemeyi unutma sakın

Işıl-aç değilim baba acıkırsam iner birşeyler yerim merak etme

-tamam iyi geceler

Söylediği söz ile yüzümde büyük bir tebessüm oluşmuştu çünkü  sarhoş olduğunda hep böyle kötü konuşuyordu ayık olduğundada zaten pek konuşmuyorduk ve bu yüzden bana iyi geceler demesi beni çok mutlu etmişti...