გაღარიბებული პრინცესა.🔞(დასრულებული)

თავი16

-ჩემო პრინცესავ გინდა მზარეულს რამე მოვამზადებინო?
-მამა საკმარისად ბევრი კერძია.
-იქნებ რამე განსხვავებული გინდა.
-არა, მადლობა.
ვალე ვლადს ჩაეხუტა.
-საუკეთესო მყავხარ.
-ჩემი პატარა პრინცესა ხარ.
-მამიკო დაბადების დღის საჩუქარზე მინდა ლაპარაკი.
-არ მოგეწონა? შენ ხომ სულ გინდოდა კერძო თვითმფრინავი?
-მამა მინდა ერთად გამოვიყენოთ და დასასვენებლად წავიდეთ.
-მართლა?
-თუ გცალია, კი.
-იქით კვირას ჩემო პრინცესავ.
-კარგი მამიკო.
უზარმაზარ მისაღებში ახალგაზრდა გოგონა შევიდა.
-ბატონო ვლად, ქალბატონო ვალე სტუმრები მოვიდნენ.
-შემოუშვი.
მისაღებში ანი და ელზა შემოვიდნენ.
-ბატონო ვლად, როგორ ბრძანდებით?
-კარგად ძვირფასო.
ვალე ელზას ჩაეხუტა და ანი გადაკოცნა.
-იუჯინი სადაა?
მოწყენი ხმით იკითხა ვალემ.
-არ მოვა?
-მეგონა აქ იყო, ჩვენ ცალკე წამოვედით.
ვალეს სახე შეეცვალა.
-წავალ დავურეკავ.
ვალე ცალკე ოთახში გავიდა.
-ტენ სად დადიხარ!?
-შენი სახლის წინ, ხეზე.
-რა!?
-პატარავ მალე მოვალ.
ვალე გარეთ გავარდა და იუჯინს ეძებდა.
-იუჯინ!
იუჯინი ხიდან ჩამოძვრა.
-ამიხსენი!
-ფისო პატარა კნუტი ტოტებში გაიჭედა.
-ვაიმე ჩემო ბიჭო.
იუჯინმა ვალეს კნუტი მიაწოდა.
-აუ რა საყვარელია.
ვალემ იუჯინს აკოცა.
-დავიტოვებ.
-შენსავით საყვარელია.
-ეეე მე უფრო საყვარელი არ ვარ!?
იუჯინმა ვალეს აკოცა.
-შენ უსაყვარლესი, ულამაზესი და ყველაზე ყველაზე კარგი ხარ.
იუჯინმა ვალეს ხელი გადახვია.
-რამე ხომ არ იტკინე?
-არა პატარავ.
ვალეს იუჯინის ხელზე პატარა ნაკაწრი შეამჩნია.
-აბა არაფერიო!?
-პატარა ნაკაწრია.
-მოდი გაკოცო და გაგივლის.
ვალემ იუჯინს ნატკენზე აკოცა.
-აუ მგონი აქ ყელზეც ნატკენი მაქ.
-ჰმ... გინდა მოგირჩინო?
ვალემ იუჯინს ყელში ნაზად აკოცა.
-მმმ რა კარგი ხარ გოგო!
ვალემ დაიმორცხვა.
-წამოდი შიგნით.
-წამო.
წყვილი სახლში შევიდა.
-მამიკო.
ვალე ვლადს მიუცუჩქდა.
-მამიკო იუჯინმა კნუტი გადაარჩინა.
-ძალიან კარგი ბიჭია.
-მამიკო შეიძლება დავიტოვო?
ვალემ ვლადს კნუტი აჩვენა.
-ვალე მოვლა სჭირდება, მიხე...
-გთხოოოვ.
ვლადმა ამოიხვნეშა.
-კარგი ხო.
ვლადმა ვალეს თავზე ხელი გადაუსვა.
-იუჯინი სადაა?
-თავს იწესრიგე...
მისაღებში იუჯინი შემოვიდა.
-გამარჯობა ბატონო ვლად.
ვლადმა იუჯინს ხელი ჩამოართვა.
-დაბრძანდი იუჯინ.
იუჯინი დიდ უგემრიელესი კერძებით გაყწობილ მაგიდასთან მოთავსდა.
-გავიდე შენ და ვალე ოფიციალური წყვილი ხართ.
-დიახ.
ვლადმა იუჯინს ღვინო მიაწოდა.
-ქალბატონო ელზა, რას იტყვით?
-რა უნდა ვთქვა?
ვლადმა ჩაახველა.
-მე ჩემი შვილი განდეთ, თქვენი კი... ეს როგორ დაუშვით!?
ვალე ფეხზე წამოდგა.
-მამა!
-თქვენ მიგეხათ თქვენი შვილისთვის!
-მიხედილია!
-მიხედილი რომ იყოს...
ვალე და იუჯინი წამოდგნენ.
-შეწყვიტეთ! მამა რა გჭირს!?
იუჯინმა ელზას გახედა.
-ვალე რა შუაშია!? მე მომეწონა პირველს!
ვლადს და ელზას სიცილი აუტყდათ.
-რა საყვრალები ხართ ბავშვებო.
ელზამ იუჯინს ლოყაზე უჩქმიტა.
-ვხუმრობთ.
-დედა!
-გაგვიხარდა ძალიან.
-მადლობა.
ყველამ უგემრიელესი კერძების დაგემოვნება დაიწყო.
-იუჯინ რატო არ ჭამ?
ვალემ იუჯინს თეფშზე სალათი დაგმოუღო.
-გასიჯე, ძალიან გემრიელია.
ანიმ ჩაიხითა.
-ვალე ხელით აჭამე.
იუჯინმა ანის შევღვირა.
-ათ წლამდე მხოლიდ ხელიდან ჭამდა.
ვალეს გაეღიმა.
-იუჯინ მართლა?
-გეყოთ რა.
წაიბუღზუნა იუჯინმა.
-ვალე იცი იუჯინი რა მექალთანე იყო?
-რა!?
-ბავშობაში ყველა ჩემ დაქალს ლოყაზე კოცნიდა და ყველა ცოლად მოყავდა.
ვალემ იუჯინს შებღვირა.
-ეგრე ხო!?
-პატარავ ეხლა მხოლოდ შენ მყავხარ.
ვლადმა ვალეს და იუჯინს გახედა.
-იუჯინ გეშინოდეს ვალესი, პატარა რო იყო... ექვსი წლის მგონი, თავისი მეგობარი ქვიშაში ჩამარხა.
-მამა ეგრე არ იყო.
-აბა კი, საწყალი იუნგი.
-ვეთამაშებოდი და უბრალოდ დამავიწყდა რო ჩამარხულია.
-იუჯინ გესმის ხო?
იუჯინს გაეცინა და ვალეს ხელი გადახვია.
-იუჯინ, ვალესთან ურთიერთობა რომ აგიკრძალო დაშორდები?
-არა.
-რატომ!?
-ბატონო ვლად მესმის რომ თქვენ შვილზე ღელავთ, მაგრამ მე არაფერს ისეთს არ გავაკეთებ რომ გული ვატკინო.
-აჰამ.
-არ იფიქროთ რომ პატივს არ გცემთ, უბრალოდ ვალესადმი სიყვარული პატივისცემაზე წინ მიდგას.
ვალეს ცრემლები წამოუვიდა.
-პატარავ რა გჭირს?
ვალე იუჯინს ჩაეხუტა.
-შვილო მართლა კიარ გაშორებთ?
ვლადმა და ელზამ ერთმანეთს ღიმილით გადახედეს.
-კაი ნუ ტირი.
იუჯინმა ვალეს ლოყაზე აკოცა.
-ჩემო პატარა გეყოს, ნუღარ ტირი.
-არ ვტირი.
ვლადს ჩაეღიმა.
-ელზა ვგონებ ეს ორი მალე დაქორწინდება.
-ვლად მე წინააღმდეგი არ ვარ.
ვალემ დაიმორცხვა.
-გეყოთ!
წაიბუზღუნა ვალემ.
-მე მომწონს გააგრძელეთ.
ვალეს ჩაეღიმა.
სადილი საღამომდე გაიწელა.
-უკვე გვიანია ჩვენ წავალთ ვლად.
-აქ დარჩით.
-არა ვლად, მეუხერხულება.
-დარჩით, რისი გეუხერხულება? ვალე რამდენი ხანი ცხოვრობდა თქვენთან.
-ვლად...
ვალე ელზას ჩაეხუტა.
-დარჩით გთხოვ.
-კარგი, ჩემი მეუღლე მაინც არაა სახლში.
-მშვენიე.
ვალემ იუჯინს ლოყაზე აკოცა.
-მამიკო სამაგიდო თამაშები ხომ გვაქვს?
-კი, გაიქეცი ჩამოიტანე.
ვალემ ბევრი თამაში ჩამოიტანა, ყველა ერთობოდა, ლაპარაკობდა და თამაშობდა.
-უჰ დაწოლის დროა.
ვლადი ფეხზე წამოდგა.
-იუჯინ ჩემს კაბინეტს დაგათვალიერებინებ.
-დიახ.
ვალემ ვლადს ღიმილით გახედა და თვალი ჩაუკრა.