Bu bölüm haru X Fang olacak bebeklerimmmmm Umarım hikayeyi beğenirsinizzz
H
aru gözlerini açmıştı ve karşısında duran duvar ile bir süre bakıştı. Pozisyonunu değiştirdi ve artık yatakta oturuyordu kafasını sağ tarafa çevirince tişörtsüz baklavaları görünen yakışıkmı yakışıklı fangi görmeyi beklemiyordu hemen kafasını çevirdi. Utançtan geberirken arkasından gelen sesle irkilmeye başladı... Arkasından gelen aura... O kadarda güçlü idi ki... Bacaklarını kendisine çekip utançla başını eğdi
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Söle bişe(üstün resim yeteneklerimle 🤡)
*Haru gözünden*
Bir el omzuna dokununca hızla irkildim kaçmaya çalışırken kafamı duvara vurmuştum! Hızla iki el omzundan beni çekmişti ve saniyeler içinde fangin kucağında yatıyordum bir yandan da kafamı tutuyordum çok açıyordu...
Fang bana buz getircegini söyleyerek beni yattakta tek başıma bıraktı eeh... Neden burdaydim ki dün.. ne oldu ki? Hatırlamaya çalıştım ama aklıma hiç birşey gelmemişti. Fang elini alnıma koyup şisik yeri aradı sonrada buz koydu.
"Fang... Neler oluyor neden evde değilim..." Dedim endişe ile fang derin bir iç çekti. Endişeli olunca çok yakışıklı görülüyordu.
"Metroda bulunan ölü çocuk haberinden sonra bayıldın" demişti bende sadece neden bu kadar anı cevap verdiğini düşünüyordum sonra bir anda fark etmiştim ki. FANGİN ÜSTÜNDE HİC BİRŞEY YOKTU VE O KASLAR NEYDİ ÖYLE!? kafamı hızla salladim
"Vay ne" dedim hayranlıkla sonra ellerimi hızla ağzıma çektim. Fang bana hızlı bir bakış attı
"Kaslarımdan mı bahsediyorsun? İstersen dokuna bilirsin" dedi. Sezgizel olarak işaret parmağımı kaslarından birine gitti ve hemen geri çektim.
"Beğenmiş gibisin ha haru?" Dedi sırtarak
"Aynısı bende de var sus!" Dedim bağırarak
"Gerçektenmi? Baka bilirmiyim? Dedi hızlıca fang Ve benim yanıt vermemi beklemeden tişörtumun altkismini siyirarak ve kaslarıma baktı
"ÇOOOK HAVALİ!!!" Dedi fang bağırarak
"Hmmh evet evet öyle... Kahve varmı?"
Fang elini çenesine koydu ve düşündü
"Olması lazım gel hadi." Dedi ve yattaktan doğruldu ve mutfağa gitti. Kupaları çıkartırken banada kahveyi çekmeceden almamı istedi. O sırada kapı çaldı ben bakarım diyip kapıya ilerledim. Kapıyı açtığımda tanımadığım 3 çocuk duruyordu ve bana şaşkın gözlerle bakılıyordılar.
"Ehh yanlış katta olmadığımiza eminmisin brock?" Dedi turuncu saçlı
"Eminim... Taşınmaz olamaz değilmi?" Dedi adını brock olduğunu öğrendiğim çocuk.
O sırada arkadan fang "kim o" sorusunu sorarak kafasını kapıya uzattı, üç arkadaş şaşkınlıkla bir fang'e birde bana bakıyorlardı. Ve içlerinden biri bağırmaya başladı.
"LAN FANG MANİTA YAPTİNDA HABERİMİZMİ YOK!?" dedi fange sarılırken. Ben ben sadece... Sadece utanıyordum... Olduğum yerde Kıpkırmızı kesilmiştim... Diğerleri fange hesap sorarken ben lafa atladım.
"En iyisi ben gideyim. Yardımın için sağol fang" dedim ve saygı için eğildim. Yerde duran çantamı hızla alıp koştum.
Fang "bekle, gitme" desede çoktan uzaklaşmıştım.
Nerede olduğumu bilmediğim için telefonumdan nagivasyonumu açıp evimin konumunu yazdım. Yavaş yavaş ilerlerken arkamdan gelen ayak seslerini duydum. Arkamı döndüğümde fang ve diğerlerini görmeyi beklemiyordum.
"YAKLAŞMA BANA!" dedim bağrarak. Ve savaş moduma girmiştim. Turuncu saçlı çocuk bana yaklaşırken. Haru bir saldırı yapmıştı. Turuncu saçlı kendisine çarpan kunai bıçaklarina baka kalmıştı. Fang, harunun bir brawler olmasını beklemiyordu... Haru koşmaya devam ederken. Beklemediği birşey olmuştu... Başı bir anda dönmeye başlamıştı. Beyni karincalanıyordu... Gözleri seyiriyordu. Kafasını kaldırdıginda geçen gün ölü bulduğu çocuğu gördü... Ordan sonrası karanlık... Haru en son fangin bağrışlarini duymuştu... Sonra sadece havada süzülüyordu...
