İℕ𝕋İ𝕂𝔸𝕄 𝔾Öℤ 𝕐𝔸pŞ𝕃𝔸ℝ𝕀

8. ÇARESİZLİK

Cinayet işlemek için ne silaha nede hançere ihtiyaç vardır bir ağızdan çıkan tek kelime bin insanın hayatını karartır.

✨ KEYİFLİ OKUMALAR ✨

Bazen bir an vardır gözünüzün önünde her şeyinizi kaybedersiniz, ama hiç bir şey yapamazsınız
Yapmazlar
Yapmanıza izin vermezler, işte tam o anı yaşıyorum. Parti alanından çıkmıştık şuan Burak'ın evine gidiyorduk. Albert oraya nasıl gelmişti, markete çıksa bile, buraya gelebilmesi imkansız çünkü burası evimin tersinde kalıyor ve uzak. "Çıkmıcakmısın" kafamı Buraka çevirdim . "He...ne... Dedin" güldü
"Bebeğim kapıyı on dakikadır açtım. Çıkmadın, seni en sonunda taşıcaktım." Dedinde daha yeni arabanın durduğunu ve onun kapıyı açtığını farkettim. Arabadan çıktığımda beni iki katlı bir vila karşıladı. Burak'ın uzatığı eli tutum ve merdivenlerden çıktım. Burak elini cebine koydu içinden anahtarlık çıkarıp kapıyı açtı eliyle içeriyi gösterince içeri geçtim. İlerlerken birden bir el belimi kavradı. "Noldu güzelim suratın neden asık" bunu söylerken saçlarımı kokluyordu, ellerini çekip ona döndüm, ve dudaklarımı büktüm. "Benim karnım aç pizza sipariş verelim" dedim. Gülümsedi, bir adım attı iğice yaklaştığı ve işaret parmağını elmacık kemiğimin üzerinde gezdirdi "istediğin bu olsun ama daha sonra benim senden istiyeceklerim, senin bana vereceklerin var" dedi ve elini tekrdan cebine uzatı tam telefonunu çıkarıcaken onun elini tutum. "Tamam bebeğim ama benim hep sipariş verdiğim yerden sipariş verelim"
Göz kırptı "sen bilirsin ben duşa giricem. Ev senin bil" diyip yukarı çıktı. Bu benim için harika bir fırsatı. Bebeği istediğim gibi arayabilirdim ama ilk önce mısrayı aramalıydım. Telefonumdan mısra'nın numarasını çevrip aradım. İlk aramada açtı "alo mısra şuan Burak'ın evindeyim. Bebeği daha aramadım ama kısa sürede bulurum. Sen pizzayı hazırla, beş dakikaya kapıya gel"
"Tamam ama Burak nolucak"
"O duşta, sen acele et" diyip telefonu kapatım. Şimdi bebeği bulma zamanıydı öncelikle bebeği alt kata aramıcam çünkü orda olucanı düşünmüyorum, üst kata göze çarpmıcak bir kapının ardında olması gerekiyor. Topuklu ayakkabımı çıkardım, merdivenlere yönlendim. Görünürdeki tüm kapıları pas geçtim. Koridordaki en son odaya girdim. Ve tahminim gibi oldu bebek ordaydı yatakta oraya ilerledim. Bebek uyuyordu, uyandırmamak için en nazik şekilde kucağıma aldım, tam odadan çıkıcaken gördüğüm şeyle durdum. "Bu...nas...nasıl olur" duvarada binlerce kızın fotoğrafları vardı, ve hepsi çırılçıplak dı, burda on dört yaşlarında kızlar vardı, kendime gelemye çalıştım. Telefonumu çıkarıp, dört beş kare aldım ve odadan çıkıp, kapıyı kaptım. Kapının çalmasıyla mısranın geldiğini anladım. Merdivenlerden indim. Kapıyı açmadan önce bebeği dışardaki Kameraların görmiceği bir şekilde yere bıraktım. Kapıyı açtım. Mısra kuriye kıyafetleriyledi, elindeki pizzayı aldım ve tabiki pizzanın altïndaki çöp poşetinide "iki dakika beklerseniz parayı getircem ve çöpüm var attabilirmisiniz"
"Tabiki" gülümseyip kapıyı kaptım. Burak çıkmak üzereydi acele olmam gerekiyordu, bebeği başka türlü kameralardan çıkarmanın yol yoktu o yüzden delik açılmış çöp poşetine düzgün bir şekilde koydum, masanın üzerinde ki parayı alıp, kapıyı açtım. "Buyrun" diyip ilk önce bebeği uzatım. Sonra parayı. Mısra,"iyi günler" diyip gidince kapıyı kaptım. masanın üzerineki. Pizzayı alıp mutfağa geçtim. Buz dolabından iki tane votka aldım. Rafdan iki kadehe doldurmaya başladım. İçeriye geçtim. Kadeheleri doldurdum. Mutfağa geri döndüm pizzayala olan işimde bittinde içeri geçtim o sırada merdivenlerden inen Burak elindeki havluyla saçlarını kurutuyordu "Oo hazırlamaya başlamısın bile" ona gülümseyip koltuğua oturdum. Oda sanki oturucak başka yer kalmamış gibi gelip yanıma oturdu pis yavşak, ona dönüp "pizzadan yesene çok güzel" dedim ve bir tane kendi tarafımfan aldım. Oda kendi tarafından aldı ve yemeğe başladık. Ona masadaki kadehi uzatım. İçmesini bekledim, bitirdiği zaman yine ve yine tahmin ettiğim gibi uyudu çünkü önceden içine koyduğum pizzayala ve votka içinde göğüsümde sakladım uyku ilacı vardı. Ee artık bu siktim yerden çıkabilrdim. Ve Alberti bulmalıydım.