WIELKA SZKODA - Diho x Fagata \ +18

12

Ruszyłem w kierunki tylnich drzwi dla personelu... Wziąłem głęboki wdech i wszedłem. Jednak nikogo nie było. Szedłem dalej przez cieniutki korytarz... Miałem tylko nadzieję, że Alberto wytłumaczy naszym fanom, dlaczego wyszedłem... Było to pod wpływem emocji. Rozproszyła mnie...

Gdy wyszedłem już z korytarza i otworzyłem drzwi do kolejnego pokoju, zamarłem. Nigdy nie byłem w tej części klubu. Jednak nie to zwróciło moją uwagę. Na łóżku siedział Lizakowski, a nad nim klęczała Fagataa...
- Nie... - Nie mogłem w to uwierzyć. Robili to w pomieszczeniu dla personelu! Natychmiast ruszyłem w stronę wyjścia, gdy nagle poczułem dotyk na swoim nadgarstku...
- No nie bądź taki... - wyszeptała.
- Nikt się nie dowie, chwila relaksu i zaraz dokończysz aftera dla tych napalonych małolat, które mogą tylko pomarzyć o takiej chwili z tobą... Natomiast ja jestem w zasięgu ręki, i mogłabym zrobić z tobą co zechce - popchnęła mnie na łóżko. Już chciałem stawiać opór, jednak powstanie warszawskie w moich gaciach mówiło co innego.
- No widzę, że twój kolega byłby chętny - Fagataa zaczęła sie coraz bardziej zbliżać, przez co zacząłem głośniej sapać... Lizakowski wyszedł z pomieszczenia. Nie wiedziałem, czy są razem, czy tylko daje mu dupy... Trudno. Liczy się ta chwila. Gdy Fagataa już zbliżała się do mojego przyjaciela, nagle drzwi się otworzyły. Stał w nich Alberto.
- Stary, widownia wpada w szał! Tęsknią za wielkim Diho - wycedził, na co ja szybko zakryłem ręką moje powstanie.
- Za długo cię nie ma. Poza tym Fagataa jest z Lizakowskim - podszedł bliżej i odepchnął ją ode mnie, na co ta tylko zaskomlała.
- Kurwa co!? - wydarłem się.
- W co ty mnie chciałaś wrobić!? Wychodze stąd... Jeszcze bym wyszedł na takiego skurwiela - ruszyłem w stronę drzwi za Alberto... Widownia poniwnie zaczęła wiwatować.