Taştan Kalp

5

Sertçe kapıyı çarparak çıktım odadan buna sadece annem engel olabilirdi. Koşar adımlarla salona giderken ağlamak üzereydim. Salona girdiğimde annem masaya tabakları bırakıyordu. "Anne birşeyler yap lütfen" annem sessiz kaldı. Suçluluk duygusu içinde gözlerini kaçırıyordu. Biliyordu engel olmamıştı. "Biliyordun dimi?" sustu.

"Neden engel olmadın? neden bana bunu yapıyorsunuz?"

"Noluyor?" Draco yanımıza gelmişti. İkimizede soran gözlerle bakıyordu. "Bir hayırlı olsununu alırım! evleniyorum!" Draco şok içinde gözlerini açtı. "Anne?" sinirlenmişti. İkimizinde annemin üzerine gitmesi doğru değildi bu yüzden Draco konuşmak üzereyken elimi kaldırarak onu durdurdum. "Anne bunu sadece sen engelleyebilirsin, lütfen birşeyler yap" yutkundu. Annemin güzel gözleri dolu doluydu. Ona kıyamıyordum ama onlar çok rahat bir şekilde beni evlendiriyordu.

Draco'nun odasına geçmiştik. Konuşmadık kafamı göğsüne yaslamış oturuyordum. "Tom buna izin vermez dimi?" başımı kaldırıp gözlerine baktım. "Bilmiyorum" derin nefes alarak başımı tekrardan göğsüne koydum. Vermezdi Tom evlenmeme izin vermezdi. Ama ona bunu nasıl söyleyeceğimi bilmiyordum.

Draco'nun odasından ayrılarak Tom'un odasına ilerledim. Şuan birşeyden bahsetmeyecektim. Kapıyı çalarak beklemeden odaya girdim. "Tom?" Tom masada dikkatle birşeyler inceliyordu. Beni görünce önündeki kitabı kapatarak ayağa kalktı. "Çalışıyordum" diye mırıldandı. Başımı salladım. "Bir sorun mu var?"
başımı hayır anlamında iki yana salladım. Ondan saklamam doğru muydu? saklamıyordum ki zamanı gelince söyleyecektim. Ben daha evleneceğimi kabul edemezken ona nasıl söyleyebilirdim ki? söyleyemezdim. Bu benim için zordu.

Tom düşünceli bakışlarını üzerimde gezdirdi. Birşeyim olmadığına inandırmak için zorla tebessüm ederen yatağa oturdum. Ama sürekli kafamı kurcalayan düşünceler yüzünden kendime gelemiyordum. Söylemek ve söylememek arasında kalmıştım. Ne yapap gerekiyordu? babama sonuna kadar karşı çıkacaktım fakat nereye kadar giderdi bilmiyordum. Babam hep bildiğini yapardı benim ve Draco'nun düşüncelerini yok sayardı. Tom yanıma oturarak elini omzuma koydu "iyi değilsin" başımı göğsüne yasladım ve kollarını beline sardım. "Lütfen soru sorma" sormadı. Beni daha fazla zorlamadı ben anlatana kadar birşey söylemeyecek gibi görünüyordu.

Saçlarımı nazikçe okşarken başımı kaldırıp gözlerine baktım. Masum görünüyordu. Belki de babam beni ondan uzak tutmak için evlendiriyordu. Bence de tam olarak amaçları buydu bu yüzden annem engel olmuyordu. Ama annem ne olursa olsun beni böyle bir duruma düşürmezdi ki... işin içinde tehdit bile olabilirdi. Ama daha çok babam çıkarları için beni ortaya atıyor gibi hissediyordum. Yapardı ama annem buna sessiz kalmazdı. Birşeyler vardı. Korkuyorlardı.

"Sevgilim" Tom'un sesi beni düşüncelerimden kurtardı. Başımı kaldırıp yüzüne baktım. "Efendim" diye mırıldandım. Yüzüme gelen saçlarımı kulağımın arkasına koydu ve dudaklarımın üzerine küçük bir öpücük bıraktı. Bu öpücüğü alevlendirerek onu kendime çektim ve dudaklarımı dudaklarıyla buluşturdum bir kez daha. Dudakları bütün vücudumu ısıtıyordu, uyuşturuyordu. Ellerimi yanaklarına götürerek iyice kendime çektim. Tom belimi kavrayarak beni yatağa yatırdı ve üzerime çıktı. Dudaklarımı bir an olsun bırakmadan.

Sert öpücükleri boynuma kadar indi. Bütün vücudumu titretecek bir öpücük bıraktı boynuma. Yavaş yavaş göğüslerime inerken gözlerime baktı. "Emin misin?" başımı salladım. Daha ne kadar bekleyebilirdim ki? göğslerimi yarısına kadar açarak öpücük kondurmaya başladı. Fakat odanın kapısı açılınca durdu. Draco ile göz göze gelince tişörtümü düzelttim. Tom üzerimden kalkarken telaşla Draco'nun yanına ilerledim. "Odama dalacak kadar önemli ne vardı Malfoy?" Draco derin bir nefes aldı. Cevap vermeden odadan çıktı. Tom sinirlenmiş görünüyordu. Odadan çıkarken son kez baktım aşk dolu gözlerine.

"Draco bundan kimseye bahsetmezsin dimi?" gözlerini devirdi. Odasına ilerlerken sinirlendiği belliydi. "Draco ben-"

"Sus! seni öyle görmek... çok değiştin April o adam hayatına girdiğinden beri çok değiştin"

"Draco-"

"Duymak istemiyorum" dedi kesin bir şekilde. Onu takip etmeyi bırakarak olduğum yerde durdum. Arkasından baktım bir süre. Draco bundan kimseye bahsetmezdi fakat beni böyle görmeyi beklemediği kesindi.

Akşam yemeği için salondaydık. Herkes masadayken babam "kiminle evleneceksin biliyor musun?" dediğinde kaşlarımı çattım. Tom'a döndüm. Pek şaşırmamıştı aksine belli belirsiz sırıtıyordu. "Evlenmiyorum ben baba!" babama dönerek ona karşı çıktım. Derin nefes aldı "evleniyorsun. Onunla" kaşlarımı daha da çattım. Tom keyifle şarap bardağını kavradı ve bir yudum aldı. "Benim bir adım var Lucius"

"Lord'la" diye fısıldadı babam. Yutkundum Tom'a döndüğümde bakışları yabancı geliyordu bana sanki eskisi gibi bakmıyordu. Ne düşünmeliydim ki bu durumda? sevinmeli miydim? Tom'un gözlerine bakarken herkes gergindi. Bunu benden habersiz yaptıkları için sinirliydim. Tom'la evlenmek gibi bir düşüncem hiç olmamıştı.