Chan: Şansımıza- ahhI.N: Bunun sırasımıydı
Changbin: Ya ne demezsin
I.N: Evet kim en şanssızlar
Chan& Changbin: Biziz
I.N: Süper yaa
Changbin: I.N
I.N: ?
Changbin: Işık
I.N: Haa e tamam bekle
~I.N telefonunu çıkarttı ve telefonun flaşını açtı ardından telefonu usulca zemine koydu.
Sonrasında kafasını Changbin 'in omzuna yasladı. Changbin o an istemsizce mutlu olmuştu. Sanki dejavu yaşamıştı . Zihninden bir sürü şey geçiyordu bir yanda Lia ve Minho diğer yandan I.N bir yandan Rona ve en önemlisi bu zorlukta güçlü durmaya çalışan Chan. Chan herkese yetmeye çalışan biriydi işte şuan bile Changbin 'in karanlık korkusu hala devam ediyormu diye içinden geçiyordu ~I.N: Eee yardım falan çagırmayacakmıyız
~Ortalığın efkarının içine ettin I.N teşekkür ederiz ama iyiki ettin. Belkide bu üzüntü daha büyük bir sorunun anahtarı olacaktı? ~
Chan: Hat çekecek mi ?
Changbin: Deneyebiliriz yani bi zararı olmaz hatta faydası olur
I.N: E o zaman
Chan: Arayalım . E tamam bekleyin Rona' yı Arıyorum
Changbin : Tam da aranacak kişi
Chan: ?
Changbin: Ya şimdi telaş yapacak sonra gelmek isteyecek
Chan: Aradım bile
Changbin: ( Side eye)
Chan: Ne bakıyon lan
Changbin: Bosver sen Rona ' yı araChan: Aradım zaten- Ha Alo canım
Chapngbin: Ne oldu lan az önce aslandın şimdi kedi oldun