Farkındayım geçen bölümde I.N ‘i çok gıcık biri olarak yazmışım Özür dilerim #
Felix; Biz aptalız onları neden tek bıraktık
Changbin: Ben güvenmiyorum ki gitmedim İkisininde sizden çok tanıyorum . Şuan eminimki oturmuşlar bekliyorurdurlar
Felix: O zaman gelin birlikte göreceğiz
“Chan’ in yanına gitmek için kalkarlar. Bahçenin kapısının karşısında o yağmurun altında ağlayan biri vardı evet sadece bir kişi”
Felix: (koşar) Chan iyimisin
Chan: Değilim
Han: Nasılsın
Chan: pişmanım
Chan: Çok haklı
Han:?
(Yazardan: Han ciddi olamazsın adam iyi değilim diyor sen nasılsın diyon skzdhhdhdgin)
Chan: Çok üzerine gittim işte Çok abarttım sanki onu yönlendiriyorum bundan bıktı tabiki cidden haklı . Şuan bile aynısını yaptım ve haklı olduğumu düşündüm o kendini anlatmaya çalıştı ben ise ısrarla ahh kahretsin ne yaptım ben kafama-
Han: Bak hyung farkındayız onu korumak için hep onu uyarıyorsun.
Chan: Ya ne yaptığımın farkındayım hiç beni bana savunma üzerine gittim çok haklı,
Changbin: Nerede o
Chan: ?
Changbin: Ortalığı aleve veriyor sonra kaçıyor
Chan: kaçıp gittiği yok!
Changbin: Ya ne yaptı acaba beyfendi buna halk arasında kaçmak diyoruz canım
Chan: Kaçmadı dedim ya !
Changbin: Ya ne yaptı!! Bunun kaçmaktan başka adı yok
Chan: Sus ne olur sus yalvarırım sus. Sus lütfen Sus lütfen
Lütfen
Lütfen
Lütfen
Lütfen Sus Changbin
Han: Tmm Hyung saki-
Chan: Ben sakinim sadece bir şey istedim ya moralim bozuk olduğunda ilk kim yanıma geliyor o geliyor bir şey oluyor yaramı o sarıyor onun kaçtığı falan yok anlasana onun verdiği değer beni ne kadar iyi hissettiriyor ki ne bilmiyorsunuz
(Yazardan: Chan şuan I.N hakkında konuştuğu için yoksa hepsi birbirine gereğinden fazla değer veriyor )
Chan tutamıyordu kendisini artık ağlaması bilmiyordu
Boşluktaydı işte ama sonsuz bir Boşluk kalbi sıkışıyordu zar zor nefes alıyordu . İçinde bir fırtına vardı
Chan: Kahretsin Kahretsin ben ne yapacağımı bilmiyorum onu ne kadar kırdım
Changbin: Gidin
Felix: Lütfen gidin
Han: Felix anlatırım sana
Changbin dakikalarca tuttuğu göz yaşlarını dışarı vurmuştu
Dediğim gibi hepsi aynı duyguları yaşıyor gibiydi
×××××××××××××
Rona bir oraya bi buraya gidip geliyordu acaba neredeler diye geçiriyordu içinden bir anda
Rona: Yok ben bakıp gelicem bunlar yok gelicekleride yok
Rona hızla kapıya yöneldi ve kurbu çevirdi hızlıca gidiyorduki karşısında birini gördü
Rona: I.N?
I.N: Rona
Rona: Ne oldu sana iyimisin
I.N yavaşça ona doğru yürüdü ardından ona sarıldı
I.N: Yardım et lütfen yardım et bana
Rona: Tamam ne oldu I.N lütfen söyle
I.N: Yardım et bana
Rona: Tamam sana tabiki Yardım edeceğim ama ne oldu canım lütfen cevap ver birine mi birşey oldu?
I.N: Rona ben eskisi gibi mi oldum
Rona: Hayır tabiki ayrıca sen her halinle mükemmelsin
I.N: Kendimi kontrol edemiyorum gittikçe babama benziyorum Rona ne yapacağım bilmiyorum
Rona: Babana benzemiyorsun I.N saçmalama . Bekle ellerine ne oldu
Rona kafasını kaldırdığında şok olmuştu I.N'in elleri kanamıstı
Rona: Hayır Hayır yinemi I.N seni uyarmıştım neden?
I.N: ....
Rona: Tamam gel sarmalıyız ama cevap ver nasıl yaptın
I.N: Bilmiyorum
Rona: Ahh I.N ama lütfen
I.N: Şuan ne acım umrumda yada başka birşey şuan bir tek Chan' ı düşünüyorum
Rona: Bekle şimdi ne oldu açıklarmısın?
I.N: Biz biraz atıştık ama ben kalbini çok kırdım Kahretsin şu beynimin içine edeyim tamam mı hiç bi halta yapamıyorsun işte hep zararsın oksijen israfısın ölsen yeridir işte sen busun
Rona: Asla bu sözleri tekrar durmayacağım sen harikasın bunu unutma sensiz biz aynı bir grup olabilirmiydik Sence
I.N: Evet daha iyi bir grup ne kimsenin kalbi kırılır nede-
Rona: Neyi kastettiğimi biliyorsun çocukken sen olmasaydın ne olur hiç düşündünmü?
I.N: Ahh yeter ben ne yaptığımı biliyorum işte
Rona: ...
I.N: Lütfen sarılmayı bırakma siz sarıldıkça iyileşiyorum...
Rona: I.N
Bugün ağlıyor herkes neden diye soramıyorum çünkü herkes bir zorlukta fark ettin mi . Tek Rona dayandı işte o ise diğerlerini korumak için di belki .
Rona: Asla bırakmam
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
LeeCmr
