နောက်နေ့မနက်လည်းရောက်ရောဆူဂျင်း လည်း အိမ်ကအရင် ကထက်ပိုတိတ်ဆိတ်နေတာရယ် ကြောင့်အံသြ သွားတယ်
အရင်ဆိုမိုးလင်းမိုးချုပ် သူ့မမလေး ကလီဆာကိုနှိပ်စက်သံတွေကြီးဘဲ
ဒီနေ့တော့သူ့အတွက်ထူးခြားနေခဲ့တယ်
အပေါ်ထပ်ကိုတက်ပြီးအခန်းတံခါးကိုဖွင့်လိုက်တော့
အိပ်ယာထဲမှာတစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်သေမတတ်ဖက်ထားကြပြီးအိပ်နေတဲ့လူနှစ်ယောက်လည်းရှိနေလေရဲ့
ဆူဂျင်းတစ်ယောက်နိုးသင့်မနိုးသင့်စဉ်းစားနေလေတယ်
ထိုလူသားနှစ်ယောက်ဘယ်လောက်ထိချစ်ခဲ့ကြလဲဆိုတာသူသာအသိဆုံးပင် ကံတရားကြောင့်အမျိုးမျိုးသောပြသနာကြောင့်သာကွဲကွာခဲ့ရသောသူနှစ်ယောက်ကိုကြည့်ရင်းသနားနေမိရဲ့
နောက်တော့သူအခန်းတံခါးကိုဖြေးဖြေးချင်းပိတ်ထားခဲ့တော့တယ်
..................
တခြားနေ့တွေထက်ပိုမိုထူးခြားတဲ့နေ့လေးပေါ့
အလင်းရောင်ရယ်လို့ဆိုတဲ့နေမင်းကလည်းနိုးစက်တစ်ခုလို
သူမနိုးလာခဲ့တယ်
နိုးနိုးချင်းပင် ဘေးနားက ထိုသူကိုသူကြာကြာကြည့်နေလေတယ်
ဆံပင် ..ထိုသူရဲ့ဆံပင်ကိုသူမသိပ်ချစ်မြတ်နိုးရပါသည် ကျောင်းတုန်းက အဖြစ်အပျက်တစ်ခုကိုသူမတွေးနေခဲ့သည်
''မောင်.....မောင့်ဆံပင်သားလေးတွေကိုသိပ်ချစ်မြတ်နိုးတာဘဲ''
''ဘာလို့လဲဂျိန်းရဲ့ သာမန်ဘဲကို''
''မောင့်ဆံပင်ကအသက်ဝင်တယ်''
မောင်ကရယ်လေတယ်
''မောင့်ဂျိန်းလေးကရီရတာဘဲ ဘယ်ဆံပင်ကအသက်ဝင်မှာလဲကွာ ဂျိန်းလေးကတော့နှောက်ပြီ''
YOU ARE READING
Heavy Heart
Diversos''မင်းကိုအဲ့လိုလူတန်းစားမှန်းသိရင်အစကတည်းကမပတ်သတ်ခဲ့ပါဘူးခုတော့မှတ်ထားမင်းအခုလိုလုပ်ခဲ့တာတွေအတွက်သေချာပေါက်ပြန်ပေးဆပ်ရမယ် အေ အဲ့လိုပြန်ပေးဆပ်ရအောင်လည်းငါကိုယ်တိုင်ဘဲလုပ်မှာ''
