Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
⭐
-Esef:
"Üzüntü,kaygı,tasa"
⭐
Kimdim ben?Daha haftalar öncesine kadar ailesi tarafından çok sevilen küçük İncimi?Yoksa günlerdir ailesi tarafından terk edilmiş o,küçük çoçukmu?Sahi kimdim ben?Hayatımın hangi yüzü gerçekdi?Ne zaman gerçekden sevilecekdim?Ne zaman gerçekden mutlu olacakdım?
Daha iki gün öncesine kadar tek bir sıfatım vardı benim,ailem kızı.Amma şuan Arslanların gelini,Polat ağanın müstakbel karısı,ailesinin berdel uğruna kurban verdiği kızıydım.Parmağımdaki yüzükdü bana bu sıfatları takan.
Telefonuma gelen bildirimlerle,düşüncelerimden ayrıldım.Bu saatde kimki?Bilmiyorum.
Saat sabahın altısıydı.Uyuyamadığım için yatağımda uzanıyordum.Büyük ihtimalle bu saatde yazanda benim gibi uyuyamamışdı.Bende öyle düşünüyorum amma artık şu telefonu alsan ve kimin yazdığına baksan mı?
Komidinin üstünden telefonumu aldım.Kayıtlı bir numara değildi.Bildirime tıkladım.
Sen sana uygun olan saati söylersin,ben gelib alıcam seni.
Büyük ihtimalle uyuyorsundur,ve benim şu bildirimlerimin sesine uyanmamışsındır diye düşünüyorum.
Bak İnci,senide düşünürmüş.Susarmısın.Ay, utandınmı sen.
Merhaba,Nasılsınız?
Evet,söyledi dün istemede,biliyorum.
Sizin içinde uygunsa,kahvaltıdan sonra on bir gibi gele bilirsiniz,bu gün akşam size gelicez Derini istemeye biliyorsundur zaten,onun için çok geç olmasın.
Merak etmeyin uyumuyordum.
+90 503..
Teşekkür ederim,iyiyim.
Tamam,uygun benim içinde
Görüşürüz o zaman
Bi heyecan basdı seni.Yo ne alaka.
Tamam,görüşürüz.
Son mesajima gördü amma hiç bir şey yazmadı,bende telefonu yeniden komidinin üstüne koydum ve birazda olsa uyumaya çalışdım.
