Efgan-12 bölüm

22 3 0
                                    

⭐

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

-Efgan

"Iztırap ile haykırma,bağırıp çağırma:inleme bağırışma."

İlahi bakış açısı

Karısının ve bebeğinin içerde acı çekdiği odanın önüne çökmüşdü genç adam karısı içerde acılar içinde kıvranıyordu amma onun elinden hiç bir şey gelmiyordu.İncin sesi kulaklarından gitmiyordu.Sabah giydiği beyaz gömleğin üstünde bebeğinin ve karısının kanı vardı.Ailesin yapdığı şey akıl alacak değildi,gözlerinin bu kadar döndüğünü bilmiyordu Polat.Böyle bir durumda kaldığı için kendinden ve ailesinden nefret ediyordu.

Koridorun diğer ucundan onlara doğru koşan birilerinin geldiğini hiss etdi amma kafasını kaldırıp bakamayac kadar yorğundu.Aynı zamanda da annesin sesini duydu.

"Yavrum İnci nasıl,torunumuz nasıl?"

Bilmiyorum derecesinde omuz atdı Polat.Gerçekden bilmiyordu bildiği tek şey çok kan olduğuyudu.

"Çok kan vardı anne"

İçi acıdı Melike hanımım yıllar önce oda daha cinsiyetini bilmediği,kucağına alıb koklayamadığı bebeğini kayıp etmişdi.

"Nasıl oldu bu?"

Polat konuşmadan halasının sesini duydu.

"Aşağı inmiş küllüğe karanlıkda ayağı takılmış"

Onun söylediklerini doğruladı Gülçin.Polatsa konuşmadı susmayı seçdi,şuan karısını düşünmesi gerekiyordu.Onun iyi olduğunu bildikden sonra ateşe verecekdi konağı, İnci ne derse onun yapacakdı.Onların hükmü İnci'nin iki dudağı arasından çıkan cümle ile belirlenecekdi.

Polatın düşüncelerinden ayrılmasına sebeb olan şey odadan doktorun çıkmasıydı.Anında ayağa kalkdı.

"Sevgi hanım,karım nasıl"

"İnci hanım iyi merak etmeyin hattda uyandı,sadece bir kaç gün ağrıları olacak.Amma bebeği kayıp etdik.Biz bir şey söylemedik İnci hanıma siz konuşursunuz diye düşündük."

Duyduklarının ağırlığı altında bir kez daha ezildi Polat.Bebekleri yokdu,gitmişdi.Onları bırakmışdı.Kısa bir süredir onun varlığından haberdardılar amma onu bu kısa süre içinde çok benimsemişdiler.Ağlamak istedi Polat,küçük bir çocuk gibi hıçkıra-hıçkıra ağlamak istedi amma biliyorduki o yıkılırsa karısını kimse,düşdüğü bataklıkdan çekip almicakdı.Bir kez daha güçlü durdu.

"İnciyi göre bilirmiyim?"

"Olur amma çok yormayın"

Kafasını salladı Polat.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Sep 15 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Mahkum Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin