Dusan Tadic 💙 ( Sunset 💛)

FİNAL

2 yıl sonra
--

Son olarak dudağıma sürülen ruj ile makyajım bitmişti.

Aynadan kendime baktığımda çok güzel olduğumu farkettim.

Kapı tıklandı.

" Gel."

" Hazır mısın canım."

Son kez aynaya bakıp Amra'ya döndüm.

" Evet."

Gülümsedi.

Benim ise kalbim fazlasıyla hızlı atıyordu.

Bugün düğünüm vardı. Hayatımın aşkı Dusan Tadic ile.

O kadar mutlu , o kadar heyecanlıydım ki. Anlatılmaz yaşanır.

Tekrar kapı tıklandı ve ben yine "Gel ." dedim.

Bu sefer gelen abimdi.

" Abicim çok güzel olmuşsun."

Gözlerim dolmuştu.

Amra yanıma geldi.

" Hayır hayır hayır ağlamak yok dedik ama , bak rimelin akacak."
Diyip gülümsedi ve elini yanağıma koydu.

Abim konuştu.
" Artık inmemiz gerek."

İkisinede baktım ve konuştum.

" Hadi inelim."

Aşağı iniyorduk. Önden Amra gitti.

Bense abimin koluna girmiştim.

Aşağı inince Dusan'a baktım. O da bana bakıyordu.

" Çok güzel olmuşsun."

" Sende çok yakışıklı olmuşsun."
dedim ve yanına gidip koluna girdim.

O ise beni saçımdan öptü.

--

" Evet "

Alkışlar koptu.

Ve evet sevdiğim adamla evlenmiştik.

Ayağı kalktık ve Dusan dudağıma bir öpücük kondurdu.

Herkes alkışladı yeniden.

Ne kadar çok mutluydum anlatılamazdı.

Herşey daha yeni başlıyordu.
emin misin?

O kadar stres yapmıştım ki sanırım tırnağımı yolmuştum.

Tırnağımı görünce elimi yıkamaya gittim.

Amra yanıma geldi.

" İyi misin canım?"

" İyiyim sadece elimi yıkayıp geleceğim."

" Tamam canım."
diyip gülümsedi.

Ben ise elimi yıkamaya gittim. Tam elimi yıkıyorken arkamda bir yüz belirdi.

Ama bir dakika..

Bu yüz...

Steve...

Steve benim konusunu açmak istemediğim takıntılı eski sevgilimdi.

Peki.. burada ne işi vardı?

" S-Steve."

" Melena."
yüzüne çok garip bir gülümseme yerleştirdi.

" Evlendim hm ?"

Durdum.

" Ne işin var burada?"

Cebinden silah çıkardı.

" Benim aşık olduğum kadın başka bir adamla evlenemez. Sana bunu söylemiştim değil mi Melena ? Hatta direkt hatırlatıyım sana. Demiştim ki , sevdiğim kadın beni sevmiyorsa yaşamaya ihtiyacı yok."

Gözümden yaşlar akmaya başlamıştı.

O ise parmağını silaha yaklaştırdı.

" STEVE YAPMA !"

Son duyduğum şey Amra'nın sesi ve ardından etrafta yankılanan silah sesiydi. Gözlerim kapanmadan gördüğüm tek şey ise elinde silahla duran Steve , arkasında telaşla bize bakan Amra , son anda koşarak gelen Dusan ve abim ve karnıma gelen kurşundu.

------

1 yıl sonra...
--

Melena Tadic.

Güneşli bir havada 1 yıldır inanmakta zorlandığı mezar taşına bakıyordu Dusan.

Gözlerinden akan yaşlar durmak bilmiyordu.

Tam mutlu olduklarında nasıl kaybetmişti onu ?

" Melena."

Elini toprağa koydu Dusan.

" Özür dilerim."

" Çok özür dilerim."

" Sen son nefesini verirken gelemedim yanına. Kurtaramadım seni."

Ağlaması şiddetlenmişti.

" Affet beni Melena."

Son kez baktı karısının mezarına.

" Yanına geliyorum :) "

Elindeki silahla vurdu kendini.

Tam karnına sıktı.

-----------------------------------------

kahrolmadan ikimiz.
bitmeli bu sevgimiz.
bu bizim kaderimiz.
dayan yüreğim dayan..