OYUN DIŞI

4.BÖLÜM-YENİ

Tao yaramazca gülümseyerek elindeki telefonun kilidini açtı ve gelen mesajı okumaya başladı.

Telefona gelen resimler  kimindi yada neden Suho'nun telefonuna böyle resimler gelmişti hiç  bilmiyordu ama bunun gelen postalarla bir bağlantısı olduğu kesindi.

"Kimden gelmiş Tao"

"Hiç, sadece öylesine bir reklam mesajı."

 Tao son olarak sil tuşuna bastıktan sonra hiçbir şey belli etmeyerek  Suho'ya gülümseye devam etti.

Öte yandan Baekhyun telefonla kim olduğunu bilmediği bir adamla konuşuyordu.

"Evet, benim"

......

"Buyrun dinliyorum."

.....

"Kaza mı geçirmişler?"

.....

"O-onlar öldü mü?"

.....

"Peki bunun benimle ne alakası var."

Chanyeol o sırada sadece Baekhyun'un konuşmalarını duyabildiği için kimin öldüğünden habersizdi.Fakat ayrıntılarıyla olmasa da ortada ölüm  haberinin  farkındaydı.

"Peki o halde yarım saate  oradayım."Baekhyun sertçe telefonu kapayıp arka cebine koydu. Chanyeol daha  fazla dayanamamıştı.

"Baekhyun ne oldu kim ölmüş?"

"Ailem onlar kaza yapmış ve o konuştuğum adam onların öldüğünü söylüyor .Doğrulamak için hastaneye gitmeliymişim."

Baekhyun bunları Chanyeol'e gayet soğukkanlı bir şekilde anlatırken aynı anda ceketini bulmaya çalışıyordu.Chanyeol onu durdurup yüzünü avuçlarının arasına aldı.

"Baekhyun sen ne  dediğinin farkında mısın  ?"

Baekhyun boş gözlerle Chanyeol'e bakarken hiçte yaşıyormuş gibi durmuyordu.

"Baekhyun?"

"Evet, neyse, sadece  gidelim tamam mı? "

Baekhyun'la Chanyeol hastaneye geldiklerinde onları polis  karşılamıştı. Chanyeol her ne kadar Baek'in  yanında olmak istese de Baekhyun tek  başına girip çıkmıştı o soğuk yere.

Sonunda cesetlerin kimlikleri doğrulandığında Baekhyun daha fazla kalmayıp isteyip Chanyeol'ü kolundan çekiştirmeye başlamıştı.

"Ah Bay Byun hemen ayrılamazsınız cenaze işlemleri ve.."

"Sadece..." 

"...sadece yakın olmaz mı?"

"Kusura bakmayın reşitsiniz ve bunlarla siz ilgilenmelisiniz. Onlar sizin aileniz ayrıca kardeşiniz şuan hastanede yatıyor onu da görmelisiniz."

"Ailem  ve kardeşim..."

Baekhyun'un sabahtan beri boş bakan gözleri daha fazla dayanamadı ve saniyeler içinde kapanı verdi. 

Gözlerini açtığında aldığı iğrenç hastane kokusu onu hiçte memnun etmemişti.Hızla kalkmaya çalışınca başı döndü  ve tekrar yatağa geri düştü.

"Baekhyun kendini zorlama."

"Chanyeol  ne zaman gideceğiz."

"Önce kardeşinin işlemlerini halletmeliyiz.Sonra çıkabiliriz."

"O yaşıyor mu?"

"Evet ve bundan sonra  kalacak bir yeri olmadığından bizimle kalacak."

"Onu hayatımda istemiyorum!"