Xiumin düğünden beri yani son iki gündür yaptığı gibi koltukta uzanıp derince düşünürken telefonun çaldığını son anda fark etti.
"Alo "
"Evet benim ?"
"Kabul mu edildim ? Tamam teşekkürler.Yakında başlarım , size döneceğim."
Xiumin uzun süreden beri deli gibi beklediği haberi almıştı.Hastaneye başvurmuş ve kabul edilmişti.
Ama sevinemiyordu bile.
Chen'in kendisiyle hiç konuşmaması , hayır hayır kişisel ihtiyaçları için bile odadan çıkmaması Xiumin'i çok endişelendiriyordu. Ne kadar açıklama yapmak istese de 'Kocası' onu dinlemiyordu.
Severek döşedikleri odanın önüne geldiğinde derin nefes aldı , kapıyı tıklattı ve cevabın gelmesini bekledi.Ama iki gündür olduğu gibi bu günde hiç bir ses yoktu.
Yavaşça kapıyı açıp içeri girdiğinde Xiumin ağlamamak için kendini zor tutuyordu.İki gündür Chen hep aynı şekilde duruyordu.
Chen yatağın başlığına sırtını vermiş , dizlerini karnına çekmiş ve elleriyle dizlerine sarılmış sadece boş duvara bakıyordu.
Ağladığını belirten gözleri adeta kan çanağına dönmüştü.Uykusuzluktan gözlerinin altı şişmişti.
Eskiden ona aşkla bakan gözleri şimdi duvara sadece ölü gibi bakıyordu.
Saatlerce neşeyle hiç susmadan konuşan kişi şimdi kelime dahi etmiyordu.
Zaten zayıf olan bedeni yemek yemediği için daha da ince gözüküyordu.
"C-chen ? Artık beni dinleyecek misin ?"
Hiç bir cevap gelmediğinde şansını tekrar denedi.
"Chen hayalindeki gibi hastaneye kabul edildim"
Xiumin Chen'den herhangi bir tepki bekliyordu. Bağırmasını , kızmasını , kırıp dökmesini .. Ama hiç birini yapmıyordu.
Xiumin Chen'in yanına gidip yatağa oturdu.
"Chen aşağı gel , yemek yemelisin."
"Chen yapma böyle lütfen.Senin için endişeleniyorum."
Chen duyduğu şey üzerine kafasını çevirip kırgın gözleriyle Xiumin'e öyle derin baktı ki .. Xiumin suçluluk duygusu altında ezildiğini hissetti.
O gözler o kadar çok şey anlatıyordu ki Xiumin tuttuğu gözyaşlarını serbest bıraktı.
"Yemeğini yukarı getireceğim .. Ayrıca hazır olduğunda her şeyi anlatacağım sana.Sadece .. Sadece bana inanmalısın.Seni seviyorum."
Xiumin geldiği gibi odadan hiç bir yanıt almadan çıktığında yere çöküp daha çok ağlamaya başladı.
Şuan arkadaşlarının sandığı gibi balayında olmaları lazımdı , tüm gün birbirlerinden ayrılmayıp hayallerini gerçekleştirmeleri lazımdı..
Ama şuan sadece ayrı odalarda 2 kırık kalbin göz yaşları akıyordu..
~~
Kris odasının balkonunda aşağıda çardakta oturan Lay'i izliyordu.Yanağında ki derin gamzesi adeta ben buradayım diyordu. Lay o kadar masum görünüyordu ki Kris o masumluğa sahip olduğu için tanrıya şükrediyordu.
Yüzünde büyük gülümsemeyle sevgilisini izlemeye devam ederken cebinde titreşen telefon sayesinde gözlerini sevdiğinden ayırdı.
Telefona baktığında kayıtlı olmayan bir numaradan mesaj geldiğini gördü.Mesaj ses dosyasıydı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
OYUN DIŞI
Fanfic♣OYUN KURUCU'nun ikinci sezonudur.♣ Her şey düzene girmeye başlarken eve gelen paketle dengeler tekrar bozuldu. En saf görünen aslında en kirli olandı. Bu sefer kurallar yok. Bu kirli oyunda göründüğü gibi olmayan mı yoksa olduğu gibi görü...
