Kroki niewidzialne

6 1 0
                                    

Pójdę tam, gdzie Ty,
lecz powiedz w którą stronę mam iść
nie widzę, jak na razie naszej drogi tutaj.

Słońce wschodzi,
mgła zapada już od rana
nasze kroki stają się niewidzialne
rozmywają się za każdym ruchem twoim,
tylko dźwięk spadających kropli rosy
sprowadza mnie.

Idę w nieznane, gdzie dusza pragnie,
gdzie świeżość oszałamia mnie,
upijając się nią, zasnę w drodze
do Ciebie.

Wilgoć przykleja się do moich rzęs
już jestem w połowie,
lecz coś każe mi zawracać
niepewność, twoje usta milczą za długo
powiedz, wskaż, daj odczuć,
że jesteś właśnie, tam.

G.P

Wrzesień 2021 roku

Wiersze | Sad SundayOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz