Gerçek ailem Arya Asel

8.Bölüm

Asel'den

İyice bi eğlenmiş şimdi de eve dönüyorduk, bizim mal Berk yanlışlıkla orucunu bozmuştu biz uyarmasak geri zekâlı hâlâ yemeye devam ediyordu

Salak, yemin ediyorum salak

Neyse, sonra bu salak yol boyunca yemeye devam etti

"Neyse arkadaşlar yolun soluna geldik, mal Berkte orucu bozdu" dedi Nazlı ve gür bir kahkaha attı

"Ayy eve gidince bir ton dayak yer bu şimdi" diye devam etti Nazlı ve yine gür bir kahkaha attı, biz de gülüyorduk

"De me yaa şimdi annem terlikle kovalar evin içinde nasıl orucunu bozarsın diye" dedi Berk dertli dertli, hepimiz kahkahalara boğulduk hatta Yiğit ve Yusuf birbirini dövüyordu 

"Gülmeyin ya!" dedi Berk 

Telefonu baktım sonra bizimkilere döndüm

"Neyse gençler ve kendini genç hissedenler" dedim herkesten bir kıkırtı yükseldi ama tutmaya çalıştı

"Aseeeell" dedi Batu harfleri uzatarak uyarır tonda

"Tamam tamam, neyse hadi ben gidiyim o abi bozuntularını hiç çekemem bugün hem iftara yetişmem lazım" dedim

Hepsiyle vedalaştıktan sonra evin yolunu tuttum.

Eve yürüyerek gitmek istedim hem iyi gelir tek başıma..

Her zaman olduğu gibi...

Şu zamana kadar hayatım boyunca ne yaşamıştım?, Kimler vardı, kimler girmişti hayatıma?

Hayatımı mahveden bir baba, umursamaz sadece kocam diyen bir anne, babasına sesini çıkaramayan ama hep seven bir abla, babasına karşı gelemeyen ama hep koruyan abiler, her şeyden habersiz kardeşler..

Hayatımı mahveden bir baba, umursamaz sadece kocam diyen bir anne, babasına sesini çıkaran ondan kurtulan bir abla, babasına karşı gelen ondan kurtulan abiler, her şeyden habersiz sadece abileri ve ablalarıyla oradan giden kardeşler..

Hâlâ hayatımı mahvetmeye devam eden bir baba, hâlâ umursamaz sadece kocam diyen bir anne, babasına sesini çıkaran kardeşlerini koruyan seven bir abla, babasına karşı gelen kardeşlerini koruyan seven abiler, her şeyden habersiz sadece abileri ve ablalarıyla olan kardeşler..

Ve hayatıma giren bir aile.. Hayatımı altı üstüne getiren bir aile..

Karısına ve çocuklarına sevgi dolu bir baba, kocasına ve çocuklarına sevgi dolu bir anne, korumacı kıskanç birbirlerini seven abiler, anne, babasını ve abilerini seven kardeşler 

Ne kadar mutlu, huzur dolu bir aile ama,

Ama iş yeni gelen birine gelince değişiyor,

Her zamanki gibi. Kız çocuk sevgisine muhtaç anne ve baba, onu kabullenmeyen ama bir kız kardeş isteyen abiler, Onu kabullenmeyen ama bir abla isteyen kardeşler 

Diğer kız yüzünden çok acı çekmişler

Hayatı hep acıyla yaşamış bir kız...

Hep böyle olmaz mı zaten?

Ne yapıyoruz burada oyun mu oynuyoruz ne bu!? 

Keşke diyorum, keşke o aptal hayatıma geri döne bilseydim, keşke o baba denilemeyecek şerefsizin her dediğini yapsaydım, keşke o baba denilemeyecek şerefsize karşı gelmeseydim sesimi çıkartmasaydım, keşke burada bu şekilde olmasaydım..

Böyle olur muydu cidden? Ona karşı gelmeseydim, sesimi çıkartmasaydım yine böyle olur muydu? Yine beni o pisliğe verir miydi? Onun yalandan verdiği bir miktar sevgiyle büyüseydim yine böyle olur muydu?