Karanlık Deniz Yıldızı

2.Bölüm *Nefretin Doğuşu*

2.Bölüm *Nefretin Doğuşu*

Şimdiden iyi okumalar diliyorum.

Birazcık garip bir bölüm olabilir. Bölüm isminden de anlaşılacağı gibi:)

Ama hikayenin asıl konusu şimdi başlıyor.

Evet, şimdi çok uzatmadan gerçek Toygar ve gerçek Deniz’i okuyalım:) 💞

★★★

-Yazarın anlatımından-

“Nereye gidiyrız?” diye sordu, Deniz. Toygar ne yaptığını bile bilmiyordu. Nasıl bir anda bu olaylar yaşandı, yanında oturan kadın aslında kim bilmeden yoluna devam ediyordu. Boş bir yola girdiler. Etrafında ağaçların olduğu kapkaranlık bir yol. Deniz, sorduğu sorunun cevabını almayınca tekrar sorma isteği duydu. “Nereye gidiyrız diyirım?” Toygar başını Deniz’in olduğu tarafa çevirip suratına baktı.

“Hiç bir yere.” dedi tek düze bir sesle. Deniz kaşlarını çatıp yüzüne baktı.

“Ne demek hiç bir yere? Ne diyırsın ula sen? Ne boş boş dolanayrız ha buralarda?”

“Artık dolanmamıza gerek kalmayacak.” dedi ve arabayı sağa doğru çekti. Deniz etrafına bakmaya başlarken ne olduğunu anlamıyordu.

*İndir arabadan, tanımıyorsun onu, indir!* Toygar duyduğu sesleri belli etmemek için gözlerini kapattı ve susmasını bekledi. Ama kafasındaki sesler susmuyordu. *İndir hadi! Yoksa ona zarar ver! Hadi!* Toygar gözlerini açtı ve Deniz’e kaşlarını çatıp bakarken kafasındaki seslere yenik düştü.

“İn arabadan!” dedi sesini yükselterek. Deniz şaşkınlıkla Toygar’a bakarken ne yapacağını bilemedi.

“Anlamadum?” dedi kaşlarını çatarak.

“İn arabamdan in!” diye tekrar etti, Toygar.

“Delirdun mi? Ha bu kapkaranlık bomboş yolda ne yapayım tek başıma?”

“Beni ilgilendirmez! Ne yaparsan yap, hadi in şimdi arabamdan!”

“Sen gerçekten delirmuşsin! Sürer misun şu arabayu!”

“İn arabadan in!” diye bağırdı, Toygar.

“İnmiyrım! Sen kafayi mi yedun? Beni buralara getiren sensin. Şimdi de götürecesun!” Toygar hızlıca arabadan Deniz’in kapısını açtı ve kollarından tutup kendine doğru çekti. Kapıyı tekrar kapattı ve Deniz’i yavaşça itti. Ne yaptığını hâlâ anlamaya Toygar, elleriyle başını tuttu ve sakinleşmeye çalıştı. Tekrardan arabasına bindi ve etrafa tekrar baktı. Deniz kapıyı açmaya çalıştı ama Toygar çoktan kilitlemişti. “Toygar, lütfen! Korkayrum! Bırakma beni!” dedi çaresizce. Toygar kafasındaki sese odaklandı ve gaza bastı. “Toygar hayır! Allah'um delireceğum şimdi! Ne yapacağum ha burada!” çantasından telefonunu çıkartıp abisini aramaya çalıştı. Ama telefon çekmediği için arama yapılamıyordu.