Bölüm_7

283 12 10
                                    

Lütfen bölüm fikri verin
Bu gidişle kitapı 10 bölüm yapıcam
Tavsiyelerinizi bekliyorum

/.°.\*/.°.\*/.°.\

Eve doğru yol almıştık. Süre dolar dolmaz eve gidelim diye yalvarmıştım. Şimdi de eve gidiyorduk. Ama fark ettiğim birşey vardı. Tan'ın suratı asıktı. Hiç konuşmuyordu da. Ona sokulmaya çalışsam benden uzaklaşıyordu.

Mal abim ise Dağda'ya yavşıyordu....

"Tan..."

"..."

Yine cevap vermemişti. Sinirlerim bozuluyordu.

"Abi arabayı kenara çek!"

Abim hemen arabayı kenara çekti. Ben ise inmesini işaret ettim. O da Dağda'yla beraber indi. Sonra ise Tan'a döndüm.

"Tan... Bana bak."

Oflayarak bana döndü. Ne var der gibi baktı.

"Noluyor sana?"

"Birşey yok."

"Tan..."

"Zümrüt..."

Yüzüne anlamaz bir biçimde baktım.

"Hâlâ ne istiyorsun?"

"Asıl sen ne istiyorsun. Sabahtan beri yüzüme bakmıyorsun."

"Çünkü korkuyorum."

"Ha-?"

"Bak yine anlamıyorsun."

"Sen birşey söylemiyorsun ki anlayayım."

"Zümrüt ben korkuyorum. Gerçekten çok korkuyorum.

Seni seviyorum. Acayip derece de, hayal edemeyeceğin şekilde seviyorum. Ben ilk başlarda bu ilişkinin harika yürüyeceğini düşündüm. Öyle de oldu. Ama bu ilişki de tek ben baş gösteriyorum. Senin de payın olsun istiyorum.

Küsüryorsun. Kendimi affettirmeye çalışıyorum. Üzülüyorsun. Seni mulu etmeye çalışıyorum. Biri birşey yapıyor. Ben koruyorum. Ama senin benim üzerimde bir çaban yok gibime geliyor.

Senin sevgini görebiliyorum. Ama ne bileyim işte. Olmuyor. Sen de mi denesen? Çünkü ben bu yıllar süren aşkı tek bir olay yüzünden çöpe atmak istemiyorum. Beni anlıyorsundur umarım..."

Gözlerimden süzülen yaşı daha yeni fark ediyordum. Dedikleri... Beni üzmüştü. Ama onu anlıyordum. Onun dakikalık konuşması beni bu kadar üzdüyse, onu nasıl etkilemiştir kim bilir?

Ben onunla kendimi mutlu hissediyordum. Onun da mutlu olduğunu düşünüyordum. Sonuçta onun sevgisi sayesinde buralara kadar gelmiştik. Onun sevgisi sayesinde gereksiz olan abi ekini atmıştım.

Ama o... O sadece beni düşünmüştü. Ben mutlu olayım diye uğraşmıştı.

Keşke daha önce söyleseydi...

Yerimde dikleştim. Sonra ise arkama yaslandım. Telefonu elime alıp abimin gelmesini istedim. Abim ve Dağda abla gelince yola koyulduk.

Ona doğru döndüğümde gözleei kapalıydı. Yavaşça ona yaklaştım ve kafasını bacaklarıma koydum. Gözlerini açıp baktı. Sonra ise geri kapattı. Ben ise onun saçlarını okşamaya başladım. Geri kalan yol da ise ne yapabilirim diye düşündüm.

=×=♡=×=♡=×=♡=×=♡=×=♡=×=

Sabah erkenden kalktım. Özene bözene hazırlandım. Altıma siyah kot pantolon üzeeime ise yeşil swet geçirdim. Yüzüklerimi ve saatimi takınca tam oldum.

~ZÜMRÜT~Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin