༒︎𝙱𝚕𝚊𝚌𝚔 𝚆𝚑𝚒𝚝𝚎(𝒥ℐ̇ℛ𝒪𝒮ℰ)༒︎

10

Kolları
Beni sımsıkı sarmaya devam ettiğinde bir şeyler mırıldandını duydum.

"Ben halinden memnun oldunu sanıyordum.. " Başımı omzundan ayrımadan sağa sola salldım bunu nasıl düşünebiliridi.Gerçi tamam haksızlik etmiyeceğim mutluymuşum gibi gözüküyordum

"Değildim ben hiç bir zaman göründüğüm gibi olmam mesela güluyorsam üzgünüm dür  mutsuz gorünüyorsam.belki.mutluyumdur."
Dikkatle beni kendisinden ayırip yüzüme baktı.Yüzüm göz yaslarımla ıslanmıştı.

"O zaman şuan mutluluktan ölüyorsun.Çünkü şuan ağlamaktan ölüyor gibisin."omzuna vurdum.

"Bu gerçek!"dedim bir sızı varmış gibi.Hafif guldükten sonra boğazını temizleyip ciddileşti ve beni dikkatlice yatağa yatırdı.Eliyle ıslak yüzümden dolayı yapmış saçlarımı temizledi öylece yüzüme baktı.
"Biliyormusun bana garip hissettiriyorsun."

"Sana da mı"bu herkesin söyledi bir şeydi.
Hissettikleri garip şey bu.Jimin Parkın da aynısını hissediyor olmalı.Hoş onun için birine acımak gerçekten garip.

"Sadece bana"diye düzeltti sorumu."Başka kimseye garip hissettiriyorsun.Orada anlaşalım?başımı salladım"

"Hissettiriyorum"
"Hissettirmiyor Muş gibi  davranmaya ne dersin?"
Hoşuma gidicek bir şey söylemişti.Garip bir sekilde güldüm nedensizce.

"Peki anlat bakalım.Nasıl.bir his ?Daha önce kimseyi garip hissettirmedim için bilmiyorum"omuz silkti etrafıma dağılmış sutyenleri ve diğer eşyaları valize tıkarken.

"Bunu sana anlatıcak değilim"

"Ozaman nede söyledin anlatmıyacağın şeyi."

"Anlatıcaktım sonra baktım ağlaman durmuş vazgeçtim."

"Beni kandırdım!"dedim kendimi tekrar ağlamaya hazırlarken.
"Ağlamayı keseyim diye kafamı karıştırırqk konu attın.Bu yüzden ağlamiyorum!"valizi tek hamlede yataktan indirdi ve yanıma oturdu.Mavi gözleri benim Yeşil  dolan gözlerime bakıyordu.Derin derin nefesler alırken öylesine yoga yapiyormuş gibi duruyordu.

"Hayatımda bir kez..."diye girdi cümleye.Ama devamını getirebilmek  nasıl zorsa öyle bakıyordu yüzüme.

"Hayatında bir kez?"

"Hayatımda bir kez sorumluluk verildi bana...İlk okuldq öğretmen gelmemişti ve müdür yardımcisı beni sınıftakileri susturmak için görevlendirmişti.Öyle garip hissetmiştim ki.İlk defa birisi bana güveniyordu.İlk defa sorumluluk verilmişti bana.Hayatımda ilk defa bana demişti ki bu sınıf sana emanet.Sen sorumlusun.Sana ait bir süreliğine...Kendimi dünyanın en güçlı insanı gibi hissetmişdim sanki vücudumda garip kırmızı enerji dolaşıyordu.Sıcak güven verici bir enerji.Aynı sorunluluk hissini yaşayabilmek için bekledim yıllarca.Sonra bir gün sen geldin karşıma.

Babam bana dedi ki...babam bana dedi ki'bak oglum bu kız sana muhtaç.Onun yanı da olucaksın ona iyi bakıcaksın...Seni aşşagılmak muhtaç oldunu söylemeye çalışmıyorum,yemin ederim'.
o an hayatımda uzun zaman sonra ilkez tekrar hissettim.Sen biraz önce bana sarıldığında.  "

Devam edemiyorudu.Anlattıklarını öyle hissetirici anlatmıştıki öyle hissetti için devam ediyordu.

"Ben sana sarıldımda?"sordum merakla.

"O an benim sorumluluğum oldun."Park jimin hayatındaki bütün züppe zırvalıkları kenara bırakıp öyle düzgün konuşuyorduki.
Bana resmen sorumlulugüm oldunu söylüyordu.

Onun sorumluluğ.Bunca yıldır bu zaman kadar o kadından öbürüne giden kadınları umursamayan Park jimin şimdi sen benim sorumluluğumsun diyordu.

Sonra bana döndü gülmeye başladı kıpkkrmızı yüzüme bakıo.

"Sen biraz önce sarhoş değilmiydin?Ne çabuk ayıldım?"dolmuş gözlerim tekrar akmaya başladı.Tüm bunların o lanet içki yüzünden o da farkındaydı

"Çok duygulandım"diye mırıldandım.Gülüyordu.Nasıl güzel gülüyordu.

"Sana kahve getirmelerini söyliyim..."diye söyledinde tenefona uzandı deli cesaretiyle uzanıp kolunu tuttum ve Park Jimin i üstüme doğru çektim.

"Hayır ayrılmak istemiyorum.Ben..."

"Ne istiyorsun?diye sordu tane tane yüzü nerdeyse yüzüme deyecekti."

"Belkide seni istiyorum dur Park"tek kaşını kaldırdı

"Öyle mi?"başımı salladım
Öyle mi? Diyip sordum sorusunu yenileyerek.Güldü.

"Kahve içip ayılman çok daha mantıklı bir seçim olur .
Bayan Park "dediği anda durakladım.Şok içinde durakladı.Be demişti o bana Bayan Park mı demişti? Söylediği anda o da şok içinde kaldı ve üstümden doğrulmaya çalıştı.

Anında uzanıp tekrar bir kez daha çektim onu üstüme.

"Hayır bay Park..."dedim fısıltıyla."Kahve istemiyorum seni istiyorum."

Selammmm canlar elimden geldince bu ficde aktif olmaya çalışıyorum umarım iyi gidiyordur hikayemizz