Mahkum...~

Bölüm 1~ İlk Gün Felaketi...

     Merhaba ben Nehir,18 yaşımdayım lise 12. sınıfa gidiyorum daha dün doğum günümdü ama maalesef doğum günümde ailemle beraber yaşadığımız şehir olan Antalya dan, Ankara ya taşınmak zorunda kaldık... 

    Burası Antalya gibi olmasa da idare eder. Artık bir kolejde okuyordum ve bugün okullar açılıyor  o yüzden şimdi hazırlanmam gerek... 

    Hazırlanıp yeni evimizin çıkışına yürüdüm ve annemin sesini duydum; 

''Nehir kızım sakın korkma burada da arkadaşların olacak hadi görüşürüz!''

 yanıma gelmediğine göre işi vardı yine de mutlu olmuştum; 

''Görüşürüz anne!'' dedim ve çıktım... 

    artık okuyacağım koleje doğru yürümeye başladım yeni çıkan bir şarkıyı söyleyerek okula gittim okula vardığımda gözlerim şaşkınlıkla açıldı çünkü okul çok büyüktü içimden; 

''bu okul çok büyük nasıl öğrenecektim bu okulu?'' dedim 

 giriş kapısına yürüdüm katları gezmeye başladım tam sınıfımı buldum derken bir ses duydum; 

''Tüm öğrenciler konferans salonuna lütfen!'' bu anons iki üç kez tekrarlandı... 

    güçlü bir nefes alıp konferans salonunu aradım. Sağ olsun bir öğrenci bulmama yardım etti konferans salonu milyonlarca öğrenci ile doluydu iki üç dakika sonra okul müdürü sahneye çıkıp konuşmaya başladı;

 ''Sevgili öğrenciler öncelikle hoş geldiniz! Bu sene aramıza çok fazla arkadaşımız katıldı onlarda hoş geldiler ama hoş geldiniz demek için sizi buraya çağırmadım biliyorsunuz ki 4 senedir aramızda olan arkadaşınız Elif Uludağ kaybolmuştur onu eğer bulan olursa bize haber vermesi rica olunur...'' dedi 

    Elif Uludağ bana biraz bu isim tanıdık geliyordu sonra bir gürültü koptu herkes ''yav bizi bu yüzden mi çağırdınız?'' ''iyi ki kaybolmuş'' falan diyorlardı ve bir anda zil çaldı herkes sınıflara doğru yürüdü tekrardan sınıfımı bulmak zorundaydım olduğum sınıf yani 12/C den sınıf arkadaşlarımı buldum onlarla beraber sınıfa gittik... en önde olan boş sıralardan birine oturdum dersin başlamasına 10 15 dakika kalmışken yanıma biri oturdu ona baktım oda bana baktı 

''Ş-şey galiba bura senin yerin ben kalkayım'' 

    tam kalktım derken kolumdan tuttu;

''Nehir Akar seninle biraz konuşmak istiyorum'' 

    ismimi ve soyadımı nerden biliyordu? başımı salladım ve kapının önüne gittik konuşmaya başladı;

''az önceki anons da bahsedilen kız Elif Uludağ onu tanıyor musun?''

 ''Hayır ama biraz tanıdık geldi biriyle karıştırdım galiba hem bu okula yani geldim ismimi soy ismimi nerden biliyorsun?'' dedim ama cevap vermeden arkasına dönüp sınıfa girdi... 

    ondan ilk görüşte nefret etmiştim. Sınıfa girdim çantamı aldım ve arka sıralardan birine oturdum o çocuk hayla bana bakıyordu çok rahatsızdım ve sağımdan bir ses duydum;

 ''Selam ben Ayça galiba yenisin arkadaş olalım mı?'' 

şaşırmış bir ifadeyle sağıma baktım ve cevap verdim;

''evet yeniyim ismim Nehir memnun oldum Ayça arkadaş olabiliriz'' 

    Ayça çok mutlu olmuştu bana doğru gülümsüyordu bende ona gülümsedim ve sınıfa öğretmen geldi;

''çocuklar saten söyledik ama yine söylemekte fayda var Elif Uludağ kızımızı bulan haber versin'' 

bir çocuk ''hocam samanlıkta otluyordur sonuçta popüler kız grubunda'' dedi 

     herkes gülmeye başladı ama öğretmen gülmüyordu ''susun terbiyesizler!'' 1 saat boyunca derste çok eğlendik ders bitince kantin katına indim karanlık ve sessizdi biri vardır diye ilerledim ama ses yoktu biraz daha yürüdüğümde bir şeye takılıp düştüm üstüm anlamsız bir şekilde ıslanmıştı hiç bir şey göremiyordum... 

    telefonumu alıp el fenerini açıp takıldığım şeyin bir insan olduğunu gördüm yerlerde kan vardı nefes alamayacak duruma gelmiştim yaşıyor mu diye yüzünü kendime doğru döndürdüm ve baktım yüz çok tanıdıktı biraz düşündüm... ''İLKOKUL ARKADAŞIM!'' bir anda bağırasım gelmişti ve bu tarafa doğru gelen bir öğretmen ''kim var orada?!'' diye bağırdı telaşla etrafa baktım ve bir oda gördüm oraya doğru gittim ve saklandım öğretmene kapı aralığında baktım elindeki el feneri ile  yerdeki kanlara ve cesede korkmuş bir şekilde bakıyordu olduğum odadan bir anda bir ses geldi ve odaya korkarak bakmaya başladım daha fazla dayanamayıp korkudan yere düşüp bayıldım...

Bu okulda beni takip eden biri var...