Nightmare Of The Night | Kerem Aktürkoğlu

1.8

Bölüm 18

Adım Adım Sonsuzluğa

_______

Bir Hafta Sonra

"Günaydın aslanım."

"Günaydın kuymağım."

"Dönmüşsün hemen bakıyorum." diyerek gelen Kaana gülümsedim.

"Uzak kalamıyorum." bu sefer hepimiz güldük.

"Kerem nerede?" diye soran Barışa döndüm.

"Tam buradayım kardeşim." diyerek geldi ve yanağıma bir öpücük kondurdu.

"İyi bakmışsın aslanıma." diyen Barışa göz kırptı Kerem.

"Bakacağım tabii. Güzelim o benim." diyerek kolunu omzuma attı.

"Günaydın, gençler." diyerek gelen Yunusa döndü odağımız.

"Ooo günaydın Yunus Bey, yüzünüz bir ayrı gülüyor bugün." dedim.

"Eh, bir sebebi var tabii." diyerek sırıtmaya devam etti.

"Neymiş o sebep?" diye sordu Kerem.

"Selam!" diyen Yadenin sesini duyduğumda bu mutluluğun sebebini anlamıştım.

Yanında da Aylin vardı.

"Aylin? Antrenmanın yok muydu?" dedi şaşkınca Barış.

"Ertelenmiş, ben de sürpriz yapayım dedim." diyerek gelip Barışa sarıldı.

"Çok iyi yapmışsın sevgilim." diyerek saçlarına bir öpücük bıraktı Barış.

"Senin de mutluluğunun sebebi belli oldu Yunuscum." diyerek güldüm.

"Bir zahmet olsun. Yadem buradayken mutsuzluğun lafı bile geçemez." diyerek Yadenin belinden tutup sıkıca sarıldı.

"Yunus boğuluyorum!" diyen Yade kendini zor kurtarmıştı.

Bu sırada Kerem ve ben de hallerine gülüyorduk.

"Antrenmana geç kalacağız, hadi o zaman." dediğimde antrenman sahasına geldik.

Yade ve Aylin de kenardan bizi izleyecekti.

"Hoşgeldin Gece. Ayağında bir sorun kalmamıştır umarım."

"Hoşbuldum hocam. Ayağım gayet iyi, kontroller sonucunda bir şey çıkmadı."

"O zaman antrenmana ve maçın kadrosuna dahilsin."

"Dahilim hocam." diyerek gülümsedim.

Birkaç teknik bilgiden sonra ısınma hareketlerini tamamlayıp maç antrenmanı yapmaya geçtik.

Bu hafta Beşiktaş ile oynayacağımız derbi maçı bizim için büyük bir önem taşıyordu.

Kalan son üç maçtan biri buydu ve biz hâlâ Fenerbahçe ile kafa kafaya gidiyorduk.

Kaybedeceğimiz bir maç şampiyonluğu da kaybetmemiz demekti.