D[1]

160 23 8
                                    

Gördüğüm şey ile gözlerimi büyütüp ona baktım. Böylesine karanlık bir yerde ne işi olabilirdi ki birinin? Gerçi ben de buradaydım. Doğru ya! Nasıl geldim? Burası neresi? Neden bu kadar karanlık? kafamdaki deli soruları bir tarafa bırakıp karşımda en az benim yaşlarımda ki kişiye baktım. karanlıktan yüzü seçilemiyordu. Tek birşey dışında karanlıkta bile parlayan bal rengindeki gözlerine diktim gözlerimi. Sağ elini bana uzatmış bir şeyler mırıldanıyordu. Ne dediğini anlayamıyordum. Neden elini bana uzatmıştı? yardım mı bekliyordu benden? Tek bildiğim eğer birkaç adım daha gerilerse yamaçtan aşağıya yuvarlanacağıydı. Elini tutmak için ona yaklaştım. Daha doğrusu yaklaşmaya çalıştım(!) Çünkü benim her adımımda o da geriye doğru bir adım atıyordu. Bu nedenle ona yaklaşamıyordum. Uçuruma doğru daha da yaklaşıyordu. Olduğum yerde kaldım. Hem benden yardım istiyor hem de benden kaçıyordu(!) Bu ne şimdi!? Ben durduğumda o da durdu. Uçurumdan yuvarlanmasına sadece -tahminen- 4-5 adım kalmıştı. Fakat onun uçurumu farkettiğini sanmıyorum, ya da uçurumdan yuvarlanması umursamıyordu. Onun uyarmam gerekirdi. Belki de gerçekten de uçurumu farketmemiştir.
"Dur düşeceksin!"
Tekrar ona doğru adım atınca elini indirmeden geriye doğru bir adım daha attı. Arkası uçuruma dönük olduğundan ,uçuruma arasındaki mesafeyi bilemezdi. Tam onu birkez daha uyaracakken bir adım daha geriye attı. Burasının karanlık ve soğuk olması yetmezmiş gibi bir de gri bulutlar ve nereden geldiğini bilmediğim ,etrafta yankılanan o tiz sesleri yok sayarak ,tekrar çocuğun gözlerine odaklandım. Gözleri belki anlatır herşeyi diye düşünmüştüm. Fakat o buz gibi yüz ifadesinde hiçbir duygu belirmiyordu sanki. Hâlâ havada olan elleri ve bana bakan gözleri arasında gidip geldi bakışlarım. Ne yapacağımı bilmez bir vaziyette:
"Ne istiyorsun?" Diye sordum. korkudan titreyen sesimle fısıldamıştım fakat bu lanet olası ıssız yerde bile yankılanmıştı sesim. Cidden ne yapacağımı şaşırmıştım . Adım attığım anda o da geriye doğru adım atardı ve düşerdi. Olduğum yerde kalsam bile geriye doğru adım atıyordu. 2 türlüde düşecekti. Ne yapacaktım?
Birden yaklaşan ve volümünü arttırıp beni gerçekten çok korkutan o tiz sesin geldiği yeri belirlemeye çalıştım. Arkama -sesin geldiği yöne- döndüğüm anda çocuğun bulunduğu yerden çatırtı sesleri geldi. Hızla arkama döndüm...

DEJAVUHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin