BAHAR (BERDEL&MAFYA)

2. Bölüm

Ayaklarımı harektlendirerek avludaki sedire oturdum. Abim, benim Emir abim bizi göz göre göre ateşe atmıştı. Sadece kendini düşünüp hareket etmiş. Annemin ve babamın ne hale geleceğini umursamamıştı. Abim ve Arzu eğer yakalanırsa ortalık daha da karışacaktı. Ateş ağa abimi öldürmek isteyecekti, ama aşiret mensupları buna izin vermeyip beni Ateş ağa ile berdel yapacaklardı.

Olanları düşünürken bedenimi alan titremeyi fark ettim. Nefes alış verişlerim hızlandığın da ne yapacağımı bilemedim. Tek başıma nefes alamıyordum. Ben yapamazdım. Ben Poyrazı severken başka biriyle evlenemezdim. Daha Poyraza onu sevdiğimi bile itiraf edemden bir başkası ile beni evlendiremezlerdi. Poyraz beni seviyordu bunu bana söylemişti, ama ben söyleyemedim. Sakin olmalıydım, nefesimi düzene sokmak için derin nefesler alıyor, kendimi rahatlatmak için cümleler kuruyordum. Olmayacak, babam ve selim abim engel olacaktı bu evliliğe. Nefesim düzene girerken, başımı arkaya atıp gökyüzüne baktım. Tekrar panikatak krizi geçirmemek için düşünmemeye çalıştım.

Rahatlatmak için Poyraz Ali'yi düşündüm. Ali'm yaşama sevincim, onu o kadar çok seviyorum ki bazen içim içime sığmıyor. Onun her şeyini seviyorum. İyi yüreği, merhameti, en çokta dürüstlüğünü seviyorum...

İnsan sevmeye başlayınca yaşamaya da başlarmış. Ben Poyraz Ali'ye aşık olduğum da anladım...

Ben Poyrazı düşünürken konağın kapısı hızla açıldı. Yengem ve yeğenim gelmişti. Onların bana doğru gelişini izledim yengem çok telaşıylıydı.

Yengem "Bahar kuzum iyi misin sen. Neler oluyor, olanları duyunca hemen geldim." Bende bilmiyorum yenge iyi olup olmadığımı. "İyiyim yengem, maalesef duydukların doğru." Artık yoruldum ne olur bugün bitsin,lütfen Allah'ım dayanacak gücüm kalmadı.

"Gel Bahar ben seni odana çıkarayım, biraz dinlen bir haber gelirse ben sana haber vereceğim. Sen şimdi düşünme bunları sakin ol."

Gözüm yeğenim mirzaya takıldı. Şu an ona sarılıp uyumak istiyordum. "Yenge mirza bugün benimle uyusa olur mu?"
"Tabi uyusun yengecim o da seni istiyordu zaten. Hadi odana çıkalım biraz dinlen yüzün bembeyaz olmuş."

Yengem beni ve mirzayı odaya çıkarıp yatağa yatırdı üzerimizi örtüp, ikimizin de alnından öptü ve odadan dışarı çıktı.

Mirzaya dönüp " halacım bana sarılır mısın bebeğim ben seni çok özledim."

Mirza" haya ben seni çuk özledim, neden sende bizimle gelmedin. Orda bize erik verdiler biliyor musun tadı çuk güçeldi. Haa birde ben artık seninle uyicam. Tek başıma yatmak istemiyorum. Hem sen bana nini söylüyorsun öyle daha güçel uyuyorum."

Yazardan Not: mirza daha tam konuşamadığı için kelimeleri böyle yazacağım :)

" İşlerim vardı halacım o yüzden gelemdim. Biz seninle beraber yatalım bundan sonra hem ben seni çok özlüyorum. Sana istediğin niniyi söylerim benim biricigim yeter ki sen iste. " Saçını koklayıp öptüm. O kadar masum ve tatlıydı ki insanın mıncırası geliyordu. Mirza uykuya daldığın da bende uyumaya karar vermiştim...

Odamın kapısının açılıp kapandığını duyduğum da gözlerimi açıp kapıya baktım. Gelen annemdi. O kadar yorgun görünüyordu ki, gözlerimin dolup bir damla yaşın yanağıma yuvarlandığını hissettim.

Annem arkama geçip uzandı tek kelime etmeden belime sarıldı. "Baharım karar her ne olursa olsun burdan git kızım geleceğini yakma. Biz bir yolunu bulacağız sakın bizi düşünme yavrum."