Better days will come

Hoofdstuk 3

POV Femke

Ik stap voorzichtig achter de jongens vandaan en trek mijn jas uit. Het is al ruim twee maanden geleden dat ik hier voor het laatst geweest ben. Ik had geen zin om naar mijn vaders vaste café te gaan. Toch ben ik zonder nadenken met de jongens mee naar binnen gelopen. "Femke" hoor ik ineens een bekende stem. Het is niet de stem van Matthy, Rob of Raoul. Het duurt even voor ik hem kan plaatsen. Het is Dave, de eigenaar van het café. Ik loop naar hem toe. "Fem, wat goed om je weer eens te zien hier. Ik heb je gemist meid", zegt hij, terwijl hij twee armen om mij heen slaat. "Ik jou ook hoor Dave", glimlachend kijk ik hem aan. Dan draai ik me om naar de jongens.

"Bier dan maar?", vragend kijk ik ze aan. Ze knikken alle drie. Ik bestel vier bier bij Dave en vraag of hij ze op mijn rekening wil zetten.

Als ik terug loop hoor ik Raoul weer vragen "Wie gaan we nou vragen?" Ik zie dat Rob en Matt hun schouders ophalen. "Geen idee, het moet iemand zijn die in het dorp woont", zegt Matthy. Ik geef de jongens hun biertje. "Proost", zeg ik met een glimlach. Ze hebben nog niet door, dat ik gewoon uit het dorp kom. Ik woon om de hoek. Ze kunnen prima met mij een biertje drinken. Langzaam drink ik mijn glas leeg. "We hebben nog maar drie minuten", zegt Robbie. Hij kijkt angstig de camera in. "Jongens, ik ben bang dat we te grote schijterds zijn om deze challenge te halen", zucht Matthy in de camera. Ik schiet in de lach en zie in mijn ooghoek dat Dave onze kant op komt lopen. Hij heeft iets in zijn hand. "Kijk eens jongens, voor jullie", zegt hij en hij geeft de envelop aan Robbie. Verbaasd kijken de jongens hem aan. "We hebben onze challenge nog niet gedaan", zegt Raoul vertwijfeld. Ik schiet in de lach en steek mijn hand uit. "Aangenaam, Femke, ik woon hier om de hoek. Geboren en getogen in dit prachtige stukje van Nederland", zeg ik met een grijns. De jongens kijken mij verbaasd aan.

Ineens beginnen ze alle drie te juichen en Matthy vliegt mij om mijn hals. "Je bent fantastisch", fluistert hij in mijn oor. Snel openen ze de laatste envelop. Er zit geld in voor een taxi naar hun huis. Ze moeten nu hopen, dat ze sneller zijn dan het andere team. "Zijn die hier al geweest?", vragend kijk ik Dave aan. "Ik mag niets zeggen en nu wegwezen, ik moet sluiten", zegt hij met een knipoog. Hij duwt ons naar de deur. Als we op straat staan neem ik afscheid van de jongens. "succes nog jongens" en ik geef ze allemaal een knuffel. Raoul pakt zijn telefoon en belt met een taxi. "We moeten onze biertjes nog afrekenen", roept Rob ineens. "Dat doe ik morgen wel, Dave heeft ze op de rekening gezet", zeg ik tegen hem. "De taxi is hier met tien minuten", zegt Raoul. Ik geef de jongens nog één laatste knuffel en loop dan naar mijn huis.

Nog geen vijf minuten later trap ik mijn schoenen uit en hang mijn jas aan de kapstok. Dan haal ik mijn telefoon uit mijn jaszak. Verbaasd kijk ik ernaar. Er zit ook een briefje in. "Bel of app me, als er iets is of als je wil kletsen! – Matthy" staat er in een snel handschrift geschreven met daaronder een telefoonnummer. Wanneer heeft hij die erin gedaan dan? Ineens besef ik me, dat ik in het café mijn jas op een tafel had gelegd. Hij heeft hem er vast ingedaan, toen ik aan de bar stond. Ik voeg zijn nummer toe in mijn telefoon. Ik open whatsapp en open de chat met Matthy.

Femke: Hee, hebben jullie gewonnen? - Femke

Matthy: Hee Femke, we zitten nu in de taxi, ik laat het je weten! – Matthy

Femke: Succes nog, ik duim voor jullie.

Ik glimlach. Hij gedroeg zich eerst zo chagrijnig en toch deed hij iets met me. Hij heeft een leuk uiterlijk en zijn ogen, die zijn zo helder blauw. Ik voelde me, ondanks zijn chagrijnige eerste indruk, zo vertrouwd op het bospad. Ik voel meteen weer het warme gevoel opkomen, als ik denk aan zijn hand die de mijne stevig vasthield. Ik ga op de bank liggen en verzink weer in mijn gedachten. Ineens besef ik me, dat ik de jongens helemaal niet heb gevraagd wat ze met de camera moeten en waarom ze alles filmde. En waarom zou je een challenge doen tegen vrienden en dat opnemen. Dan besef ik mij ineens dat het kaartje van de laatste hint begon met "Beste Bankzitters". Ik open google en zoek op bankzitters. Er komen foto's tevoorschijn, video's en een website. Deze gasten maken er wel serieus werk van, denk ik bij mezelf. Ik klik een video aan en kijk een stukje, het is wel vermakelijk. Dan scan ik hun kanaal en verslik me. Bijna 900 duizend abonnees, deze gasten zijn gewoon beroemd.