Hoofdstuk 5

29 3 0
                                    

POV Femke

Ik word wakker, er schijnt al zonlicht door de gordijnen. Als ik mijn telefoon erbij pak, zie ik dat het bijna half elf is. Vandaag moet ik boodschappen doen en langs Dave, om het bier te betalen. Morgen moet ik vroeg beginnen op werk. Ik werk in een hotel, als teamleider in het restaurant. Ik draai morgen zelf de ontbijtshift, omdat ik graag op de werkvloer te vinden ben. Dat betekend dat ik om zes uur op werk moet zijn, want om half zeven gaat de zaal open voor de vroege vogels. Met een zucht open ik de gordijnen en hijs mezelf naar de badkamer. Gisteravond laat appte Matthy nog. Ik wil niet in zijn wereld terechtkomen. Hij zal wel zo'n type zijn die elke week een andere chick meeneemt uit de kroeg en dan na een paar keer seks dumpt hij je weer. Ik wil niet zomaar één uit een dozijn zijn, ik wil gewoon iemand waarmee ik oud kan worden.

Als ik een klein uur later de boodschappen thuis heb afgezet, pak ik mijn oortjes van het kastje in de gang. Ik ga een stukje wandelen en dan meteen even langs Dave. Een half uur later, duw ik de deur van de Schuur open. "hii Dave, ik kom de biertjes even betalen", zeg ik met een vrolijke stem. "Helemaal goed meid, ik zal de rekening even pakken" zegt hij. Als ik heb betaald, schuift Dave een kopje koffie naar me toe. "van het huis", zegt hij met een knipoog. Ik kijk hem dankbaar aan en neem een slok. Dave weet precies wat ik nodig heb. Hij kent mij al vanaf mijn geboorte, hij was de beste vriend van mijn vader. Dave was een tweede vaderfiguur voor mij. Zeker toen papa overleed, stond hij voor mij klaar. Hij wist dat ik liever niet meer naar de Schuur kwam, maar kwam wel wekelijks even langs om te kijken hoe het ging.

"Fem, ik vroeg je wat", hoor ik ineens Dave zijn stem. Huh, verschrikt kijk ik op. "Ik vroeg of je die leuke jongen nog hebt gesproken", herhaalt hij zijn vraag. Ik knik langzaam. "Ja, maar hij is één of andere bekende youtuber, ik wil niet één of andere wekelijkse chick zijn", zeg ik. Dave knikt begrijpelijk. "je moet doen waar jij je goed bij voelt meissie", zegt hij.

We kletsen nog even verder en dan besluit ik om te gaan. Ik loop nog een stukje om, voor ik naar huis ga. Ik vind het heerlijk om buiten te zijn. Door mijn oortjes schalt de muziek van Coldplay. Ik word altijd vrolijk als ik naar hun luister. Mijn grote droom is om naar een concert van hun te gaan.

Als ik mijn schoenen heb uitgetrapt en jas aan de kapstok gehangen heb, gaat mijn telefoon over. Ik zie een onbekend nummer staan. Ik twijfel of ik moet opnemen. Ik besluit het toch te doen. "Met Femke", begin ik het gepsrek. "Heej Femke, met Raoul", hoor ik vanaf de andere kant. Ik schrik, hoe komt Raoul aan mijn nummer. Heeft Matthy die gegeven? Ik wil ophangen als ik Raoul hoor "Femke, niet ophangen, ik wil je wat zeggen". Ik twijfel. "Waarover?", vraag ik. "Over Matthy, kan ik langskomen, dan leg ik het uit?", antwoord hij. Ik twijfel. Raoul zag er niet uit als een slecht persoon, maar hij is wel bekend en onderdeel van de bankzitters. "Oke", zucht ik. "Kom maar naar mijn huis", vervolg ik en ik geef Raoul mijn adres. "Top, ik ben er over een half uur", zegt hij.

Ik voel dat ik langs alle kanten zenuwachtig word. Ik vraag me af wat Raoul wil. Ik word opgeschrikt uit mijn gedachten, als de bel gaat. Met tegenzin open ik de voordeur. "Hej, fijn dat ik mocht komen", begroet Raoul mij. Ik glimlach flauw, "Hej, kom erin". Raoul loopt achter mij aan het huis in. "Wil je iets drinken?", vraag ik Raoul. "Graag, heb je koffie?", antwoord hij. Ik knik en zet twee koppen koffie. Er valt een stilte. Ik zet de kopjes neer op de salontafel en plof op de bank. Raoul gaat tegenover mij zitten in één van de stoelen. "Luister, ik wil je wat uitleggen over Matthy", begint hij.

Better days will comeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu