(6)U/Z

82 6 1
                                    

ၿဖိဳးေမာင္ အိမ္ကိုယ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ခ်မ္းေလးကိုမေတြ့ပါ လူကအေတာ္ေလးပူထူသြားခဲ့ရသည္ ဒါေၾကာင့္ေမေမကိုယ္ေမးၾကည့္လိုက္ေတာ့ မေတာ္ရေသးတဲ့သူလင္ေနာက္ကိုယ္ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္လိုက္သြားေလရဲ့တဲ့  မျဖစ္ႏိုင္တာကိုယ္မေျပာပါနဲ႔ခ်မ္းေလးရိွရာကိုယ္တာေျပာပါလို႔ထက္ဆိုလိုက္ေတာ့  ဖိုးဖိုးၪီးထြန္းအိမ္မွာတဲ့ေလ ကြၽန္ေတာ္ေမေမအေျပာကိုယ္မယံုခ်င္ပါ ဒါေပမဲ့လဲ ကြၽန္ေတာ္ခ်မ္းေလးကိုသြားေခၚရမည္

ကြၽန္ေတာ္ဖိုးဖိုးၪီးထြန္းအိမ္ေရာက္ေတာ့ ခ်မ္းေလးရိွလားအရင္ေမးၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေခါင္းညိတ္ကာရိွတယ္ဆိုၿပီး အိမ္ထဲ့လွမ္းကာေခၚေပးလာခဲ့တယ္ ေခၚၿပီး မၾကာပါဘူးအခန္းထဲ့ကထြက္လာတာေၾကာင့္ခ်မ္းေလးအထင္နဲ႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ခ်မ္းေလးနဲ႔အတူထြက္လာတဲ့သူတစ္ေယာက္ခ်မ္းေလးလက္ကိုယ္ဆြဲကာ ကြၽန္ေတာ္အားမ်က္ေထာက္နီႀကီးနဲ႔ၾကည့္လို႔ မသိရင္ သူခ်စ္သူကိုယ္ကြၽန္ေတာ္ကလူ႔ယူသြားသလိုမ်ိဳး ဒါေပမဲ့ကြၽန္ေတာ္ဂရုမစိုက္ ထိုင္ေနရာကေနထကာခ်မ္းေလးလက္ကိုယ္ဆြဲဖို႔အလုပ္လမ္းတစ္၀က္မွာတင္ျဖတ္ရိုက္ခ်င္းကိုယ္ခံလိုက္ရတယ္ ဒါတင္အားမရေသးခ်မ္းေလးကိုလဲရင္ခြင္ထဲ့ေထြးေပြ့ထားလို႔ ပထမက ကြၽန္ေတာ္အေတာ္ေလးပင္ေဒါသထြက္ကာ ျပန္ထိုးဖို႔လက္ရြယ္လိုက္ခ်ိန္မွာပဲၿပံဳးရယ္ေနတဲ့ခ်မ္းေလး တခါမွ အဲေလာက္ၿပံဳးရယ္ခ်င္းမရိွတဲ့ခ်မ္းေလးေၾကာင့္ကြၽန္ေတာ္စိတ္ကူးေတြေလနဲ႔အတူ​ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့ရျပန္တယ္

" ေမာင္ရဲ့ေအးခ်မ္းေလး သူကိုသိလား "

" ...... "

" ေမာင္ေမးေနတယ္ေလ ေမာင္ရဲ့ေအးခ်မ္းေလးကသူကိုသိလားလို႔ "

ကြၽန္ေတာ္ေမးလိုက္ေတာ့ ရင္ခြင္ထဲ့ကေကာင္ေလးကေခါင္းညိတ္ျပလာခဲ့တယ္ ဒါေပမဲ့ကြၽန္ေတာ္ထိုလူလက္ထဲ ထည့္ေပးဖို႔ဘယ္လိုမွစိတ္မခ်

" မင္းကိုယ္သိတယ္လို႔ခ်မ္းေလးေျပာၿပီးၿပီးေလ မင္းမျမင္ဘူးလား "

ၿဖိဳးေမာင္တစ္ေယာက္တကယ္စိတ္မရွည္ေတာ့ပါ တစ္ေမာင္ထဲေမာင္ေနတဲ့ ေကာင္ေၾကာင့္ေမးေက်ာေတြတင္းလာရခဲ့သည္

မောင်ရဲ့ အေးချမ်းလေးWhere stories live. Discover now