Subject Of Art

Simula

I adjusted my zoom lens and waited until the brightness and the focus becomes perfect, then I took a close-up shot to the emcee. Pero blurred iyon dahil biglang may sumagi sa akin kaya nagalaw ang camera ko.

Inis akong napatingin sa taong iyon na imbes na humingi ng pasensya ay lumapad lang ang ngiti sa akin na halatang nang-aasar pa.

“Mamaya ka talaga sa'king bwisit ka,” pagbabanta ko sa kaniya.

“Ang tagal naman. Dapat ngayon na! Baka kasi hindi kita mabigyan ng oras dahil busy ako. Ay.. hindi na nga pala ako nagsasayang ng time sa isang beginner."

Binatukan ko nga siya.

“Excuse me?! Kahit na ilang buwan pa lang akong gumagamit ng DSLR ay mas maganda naman ang mga kuha ko kaysa sa'yo 'no!” pagde-defend ko pa sa sarili ko. Digital camera lang kasi ang dati kong gamit dahil regalo sa akin iyon ni Daddy pero nasira na iyon dahil halos pitong taon ko na iyong ginagamit.

He smirked. “Sabagay, sino ba namang beginner ang aamin na beginner—”

“May oras makipag-asaran pero walang oras magpakita sa akin? And you are late again... beginner?” may pagdiin na sabi ng bagong boses na narinig namin.

Napahinto at napatalon naman sa gulat itong si Nikolai, ang siraulong lalaking tinatawag akong beginner. I mean sino ba namang hindi magugulat kung ma-call out ka ng team leader niyo.

Lumapit sa akin si Ate Cleo, our team leader, at nakipag-apir naman ako sa kaniya dahil sa ginawa niyang pagligtas sa akin.

“Nice,” I giggled.

“Bago ako magpaliwanag, Ate, hindi ako beginner, siya 'yon! And...” napansin niya na walang pakialam si Ate sa sinasabi niya, “—whatever. Basta ganito kasi ang nangyari, dapat kanina pa ako nandito pero sobra talagang traffic tapo—oh?! Si Jade 'yon ah?” naputol muli ang sinasabi niya.

Hindi niya na natapos-tapos ang sinasabi niya. Bahagya naman akong napalingon sa tinuturo niya.

Parehas naming natatanaw ang kadarating lang din na si Jade, also a photojournalist. Tinatakpan pa niya ang kaniyang mukha gamit ang camera habang mabilis na naglalakad sa gawi namin.

“Akala niya naman hindi siya mapapansin ni Ate Cleo 'e ang laki-laki ng mga mata niyan,” bulong ni Nikolai na narinig ni Ate Cleo kaya napa-peace sign ito.

Pinagpatuloy ko lang ang ginagawa ko at kumuha pa ng maraming litrato.

“Parehas na naman kayong late na dalawa? Coincidence lang ba 'yon o nagda-date muna kayong dalawa pagkatapos ay huling pumapasok ang isa para hindi kayo masiyadong mahalata?” pang-aasar ni Ate Cleo kay Niko at Jade.

Napa-sign of the cross si Jade habang si si Nikolai naman ay kunyaring nasusuka pa sa sinabi ni Ate Cleo.

"Tabi-tabi po!” sigaw pa niya at, “Ate naman! Huwag kang magsasabi ng kung ano-ano at nasa harap mo ang kapre!” she said seriously while reffering to Niko.

"Nahiya naman ako sa'yo! Baka nga  pasekreto mo pa akong ginagayuma 'e!”

“Bakit? May gusto ka na ba kay Jade, Niko at feeling mo ginayuma ka na niya?” dagdag na pang-aasar ni Ate Cleo.

Bahagya naman itong namula, “Ha! A-ako? May gusto sa kaniya?! Ano siya, himala?!” pahinto-hintong sagot niya.

"At bakit? Kinikilig ka naman?!"

"Susmaryosep, kilabutan ka riyan! Baka mamaya magselos pa ang icing sa ibabaw ng cupcake ko 'no!" aniya habang saglit na tumingin sa akin at iniwas din ito.