Basketbol ve Taegi

15

Taehyung: Yoongi.

Taehyung: Yoongi, acil bakman lazım

Taehyung: Yoongiiiii!!

Taehyung: baksana şu telefona

Yoongi: Ne var.

Taehyung: Ne var mı?

Taehyung: Sen kaba konuşmazdın. Ne oldu bir sorun mu var?

Yoongi: sadede gel.

Taehyung: birlikte dışarı çıkalım mı diye sorucaktım.

Yoongi: olmaz.

Taehyung: neden?
(Görüldü)

--------------------

Yoongi, yatağında oturmuş sessizce ağlıyordu. Babasının ona kemerle vuruşlarını hâla sırtında hissediyordu. Babasının bunu yapmasının sebebi ne miydi? Tabii ki de stres atmak. Sanki Yoongi sters atıcı bir eşyaymış gibi davranıyordu ona.

Annesinin sesi ile irkilen Yoongi hızla ayağa kalkmış ve annesinin yanına gitmişti. "Al kapat şu yaralarını" dedi annesi, elindeki fondöten poşetini vererek. "Tamam" diye cevap verdi, Yoongi.

Odasına gittiğinde, aynasının karşısına geçti ve yüzündeki yaraları kapattı. Sırtındaki yaralara ellemiyicekti, çünkü orası hem çok acıyor hem de elleri oraya elleyecek kadar esnek değildi.

Yaralarını kapatırken, Jennie'den gelen mesajı gördü. Telefonunu eline alıp mesaja bakma gereksimi duydu.

WhatsApp

Jennie: Yoongi dayanamıyorum.

Yoongi: ne oldu Jennie.

Jennie: her şey üstüme üstüme geliyor.

Yoongi: yine zorbalık mı yaptılar sana?

Jennie: annemin bende tek olan fotorafını yırttılar.

Yoongi: şuan nerdesin Jennie.

Jennie: çatıda.

Yoongi: Jennie çık ordan!

Jennie: sana dedim Yoongi. Ben bir gün pes ederim dedim.
(Çevrimdışı)

Yoongi: kahretsin.

-----------

Ayy içine s.çtım seneryonun.