~Cordelia
Leo'nun planı şuydu; önce kulaklıkla müdür yardımcısına arabanın yerini soracaktım. bu kulaklığı alıp yukarıdaki öğretmenler odasına atacaktık. Daha sonra Heloise'in yerini öğrenmek için -Iridia'nın verdiği bilgiye dayanarak- bir nöbetçiden kulaklığını alacağız ve Heloise'in gitmiş olduğu yeri bulacağız. Eğer herşey yolunda giderse dağılarak çantayı ve Heloise'i bulacağız.Planın başına dönelim benim müdür yardımcısına sormam gereken şey.
-Tam olarak ne sormam gerek?
-Arabanın yerini
-Öyle değil nasıl sorucam?
-Araba nerede diyerek.
Cordelia bir of çekti
-Çok istiyorsan ben konuşayım.
-Hayır, hayır... bana ne söylemem gerektiğini söyleyin sadece.
Arshes araya girdi;
-Otobüsler öğrencileri bıraktıktan sonra nereye gidiyor diyebilirsin.Mantıklı fakat öylece cevap vericekler mi sizce ?
-sanmıyorum ama denemekten başka çaremiz olduğunu da sanmıyorum...
-Öyleyse hadi bakalım.
Rain "DURUUN" diye araya girdi. Hepimiz gözlerimizi ona diktik
-Kulaklıkla aramayı mı düşünüyorsun gerçekten?
-E... evet?
-peki, biraz mantıklı düşünün sesin kime ait olduğunu anlamayacak mı?
-hah... bizde mesaj atarız.
Iridia:
-Alfabeyi biliyo musun ki?
Leo:
-Eğer klavye bizim dünyamız ile aynı ise onu ezbere biliyorum.
-Denemekten zarar gelmez. Dedim
Leo elimdeki kulaklığı alıp tahtaya harflerin karşılığını yazmaya başladı. Harfler gerçekten dünyadaki harflere benziyordu. Örneğin a harfi ☆'dı u harfide ♡'di. Bunun gibi dahasıda vardı hemen harflerin karşılığına bakarak mesajı gönderdik. Anında gördü ve 2 dakika boyunca cevap vermedi. Endişelenmeye başladık, Arshes artık burdan çıkmamız gerektiğini söyledi müdür yardımcısının buraya gelebileceğini düşünüyordu. Apar topar eşyalarımızı toplayıp kaçtık.
-Hey Iridia babama verdiğin tozun süresi 15 dakikaydı değil mi?
-he... şey evet. Sanırım...
-sanırsın?
-...
~Arshes
Rain leo ve ben koşarken iridia ve cordelia nın arkamızda olmadıklarını fark etmemiştik. Koşar adımlarla bahçeye indik. Etraf güvenlik kaynıyordu. Leo'yla bakıştık, ardından Rain'e baktım; bize vuran hiçbir ışık kaynağı olmamasına ramen, Leo rainden daha aydınlıktı. Anlamamış bakışlarla Leo'ya baktım. O da bunun farkında olsa gerek ki elleriyle kendine sarıldı. Kimsenin bizi görmemesi için eğilerek arka arkaya ormana doğru koştuk.Karanlık daha çok bastırmıştı karanlık bastırdıkça benimde leo gibi aydınlandığımı fark ettim. Ama benim ışığım Leo'nunkini söndürüyordu (Tıpkı kamp ateşinin yakınında yıldızların gözükmemesi gibi). Neler olduğunu şimdi anladım bedenimiz duygularımıza tepki verip güçlerimizi açığa çıkartıyordu. Kendi ışığımla yolumuzu bulmak için odaklanmaya çalıştım ama bu bilinçsiz gerçekleşiyordu. Arkadan hızlı bir koşma sesi duyduk. Üçümüz sırtımızı birbirimize verip etrafa bakınmaya başladık. Rain;
-O şey bir vahşi hayvan değildir dimi
Leo:
-Bence bu evrende vahşi hayvan olmasına dua etmek gerek.
Leonun tarafından bi çalı sesi duydum bilinç dışı onu kolundan geriye savurdum ve onun olduğu yere upuzun bacaklı simsiyah yüzlü çubuk gibi bi adam sıçradı. Donakaldım hayatımda gördüğüm en korkunç şeylerden biriydi yüzü sanki bi ateşte yanmıştı ve erimiş gibi bi görüntüsü vardı.Bağırarak koşmaya başladık. İşte o zaman olan oldu. Bi patlama yaşadım sanki etrafımdan bi halka çıkıp heryeri sarmıştı. Orman yangını çıkarmaktan çok korktum ama böyle birşey gerçekleşmedi. Çünkü güçlenme sanatı profesörümüz Jordan yangını durdurdu. Canavar onun üzerine doğru koştu ama o canavarı tek kılıç hamlesiyle ortadan ikiye ayırdı. Bu adam çok havalıydı pek yakışıklı sayılmazdı ama fena olduğunu da söyleyemem. Ayrıca genç bi öğretmendi 30'larında olsa gibi. Leo ona hayran olmuş gibi bakıyordu. Birden ikimize döndü, çarpılmış gibi dondum sonra şöyle dedi
-Sen birinci sınıf değil misin lan. Nası yaptın bunu? Ve sende, sende ona yardım etmişsin kan bağınız falan mı var kardeş misiniz?
Kelimeler boğazıma dizildi bunu anlayan Leo:
-Hayır biiz... kuzeniz.
-Herneyse, bu yaptığınız ne kadar kurallara aykırı olsa da sizinle iyi anlaşıcaz gibi böyle ders almadan güçlerini kullanabilen çocuklar kolay bulunmuyo.
İkimizde salak bi şekilde kafa salladık. Leo etrafına bakındı:
-Bekle Rain nerde hemen arkamızda olması gerek miyor muydu?
Bende:
-Ah hayır! O canavar saldırınca diğer tarafa doğru koşmuştu.
Prof. Jordan kulaklığıyla diğer profesörleri buraya çağırdı:
-Diğerlerini çağırdım sizde benimle okula geliyosunuz bu yaptığınız havalı ve iyi olabilir ama tabiki bunun bi cezası var. Ohh... bugün sabahlamayacağımdan emindim ama.~Iridia
Cordelia babasını kalıcı bayıltmamdan korktuğu için geri döndük. Bu konuda bana çok kızgın olsa gerek ama başka çarem yoktu. Döndüğümüzde babası uyanmıştı ama yanında Müdür yardımcısı vardı ve bizi alıp odasına götürdü odası çok büyüktü ve bizi koltuklara oturttu;
-Diğer arkadaşlarınızın gelmesini bekliyorum. Dedi
Arshes ve Leo güçlenme sanatı profesörü ile odaya girdiler. Bu adam çok yakışıklıydı gerçekten. Şimdiden "kocam" diye hitap etsem mi diye düşünüyordum.
Rain ve Heloise hala ortalarda yoktu bi 15 dakika sonra onlarda belirdi.Müdür yardımcısı konuşmaya başladı:
-Gerçekten... Gerçekten! Size inanamıyorum. Yani o kadar tembih etmemize ramen siz nasıl? Iğh... hangi birinizden ne kadar puan kırsam diye düşünüyorum gerçekten buna cesaret edebilen öğrenciler 30 yıl falan önce varlardı herhalde. -ses tonunu değiştirerek- Haberiniz olsun tatlım 30 yıldır bu okulun müdür yardımcısıyım. -sesini tekrar cırtlaklaştırarak- Ama ben müdürken böylesi?! Herneyse puan kırmalara geçelim.
Gece izinsiz etrafta dolaşmak -10
Öncelikle bunu herbirinizden alacağım.
Bayan Leroux (heloise) ayağa kalk tatlım.Yemeğe katılmadın ve gücün belirlenmedi. -50 Ama merak etme bu kadar da acımasız değiliz tabi. Uyuma, kaçırılma, hapsedilme veya bayılma olaylarında puanın -10 olarak alınır. Yani çıkabilirisin.
Bay ve Bayan Hale (Leo ve Arshes). İkinizde ders harici gücünüzü kullandınız -40 ama prof. Jordan'a teşekkür etmelisiniz çünkü beni ikna etti ve -10. Sizde odalarınıza marş marş.
Ve Bayan West (Rain) sende sadece gece dışarıda dolaşmaktan -10 alıyosun başka bişe yok.
Diğerleri sizde profesöre şiddetten -60 almalıydınız ama daha sonra vicdanınız ele vermeyip döndüğünüzden.
Siz bayan -10 Sizede iyi geceler dilerim. Herkes çıktıktan sonra profesörlere sizden nefret ediyorum diye bağırdığı duyuldu. Belli ki profesörler onu bu duruma zorlamıştı.Odalarımıza geçtik Rain yerleşti ve hepimiz uyuduk.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
LEMEDOİF
Science FictionAileleri ile ilgili büyük sırlar öğrenen gençler başka evrenlerin olduğunu öğrenirler ve orda yaşamaya başlarlar.