DENİZ'İN MAVİ'Sİ +18

Arkamdaki Ayak Sesleri

Hikâyeyi yeni yazmaya başladığım için çok fazla eksik ve yazım yanlışları olabilir.
Eksiklerimin olduğu yerde beni uyarırsanız çok sevinirim.
İyi Okumalar.

Uyandığımda saat 8'e geliyordu. Bugün haftasonu olmasına rağmen yinede erken uyanmıştım ,erken uyanmaya alışkındım.
Yatağımdan kalkıp pencereye doğru ilerleyip güneşin ışıklarını engelleyen perdeyi açtım. Güneş pırıl pırıldı, banyoya ilerleyip elimi yüzümü güzelce yıkadım. Kendime güzel bir kahvaltı hazırlamak için kolları sıvadım. İşte karşımda muhteşem bir kahvaltı vardı. Karnımı doyurmaya çoktan başlamıştım. Gerçekten kimse benim gibi böyle şahane kahvaltı hazırlayamazdı. Kahvaltıyı topladıktan sonra balkonda kahve keyfi yapmak için bir fincan kahve yaptım.

Balkonda kahvemi yudumlarken, sokağı izliyordum. Herkes çoktan görevlerini yapmaya başlamışlardı bile. Bende her zamanki gibi bugün de kütüphaneye gidip ders çalışacağım. Çünkü bu sene gireceğim sınavları kazanmak benim için çok önemliydi. Biraz telefonumla uğraştım. Bu aralar deneme üstüne deneme olduğumuz için pek takılmıyordum. Telefonu elime alıp biraz gezindim. Sosyal medyada dolaşırken bizim sınıfa yeni gelen kızın hesabıyla karşılaştım. Adı Ekin' di sessiz ve sakin bir kıza benziyordu. Gerçi bizim sınıftaki ucubelerle kim konuşmak ister ki? Neyse takipçileri çok azdı, galiba bu kız hayatında hep sessiz kalmayı tercih ediyordu. Açıkçası onu çok merak etmeye başladım.
Kahvem bitmişti. Kütüphaneye bir saat sonra gidecektim. Bende kütüphaneye gitmeden önce evi biraz toparlayıp düzenledim. Daha sonra güzel bir duş aldım. Hava sıcaktı ve ben sıcak havalarda ders çalışmaktan nefret ederdim ama yapacak bir şey yoktu. Hayallerim için herşeye katlanmak zorundaydım. Saçlarımı güzelce kuruttuktan sonra üzerime lila renginde bir tişört giyip, altımda kot bir şort geçirdim, saçlarımı  açık bıraktım. Ders çalışacağım kitaplarımı alıp evden çıktım. Kütüphaneye vardığımda, kütüphanede sadece bir kaç kişi tek vardı. Doğru ya bu sıcakta kim çalışmak ister ki. Ben istemem ama bak çalışıyorum. Az önce içimdeki düşüncelerimi sesli bir şekilde söylediğimi kumral saçlı, mavi gözlü, ben yaşlarında bir kız öfkeli bir şekilde bana bakarak beni bilgilendirdi. Özür diledikten sonra hemen her zamanki yerime oturup ders çalışımaya başladım. Bu Matematiği gerçekten hiç  yapamıyordum.

Tüm derslerim gerçekten iyi ama Matematikten dolayı denemelerde birinciliği yaklayamıyordum. Bazen matematikten dolayı çalışmayı bırakmak istiyordum ama vicdanım buna el vermiyordu. Hem bunları düşünerek hemde derin nefesler alarak çalışmaya başladım. Saat geç olmuştu artık eve gitmem gerekiyordu bugün çok çalışmıştım bu kadarı yeterliydi. Eşyalarımı topladıktan sonra sessizce dışarıya çıktım.

Sabahki havadan eser yoktu, hava buz gibi olmuştu. Yapacak bir şey yoktu yavaş adımlarla yola koyulduğumda, hava kararmıştı. Sokakta hiç kimsecikler yoktu herkes evine gitmişti. Bi ben kalmışım diyecekken arkamdan ayak sesi duydum. Arkama yavaşça döndüğümde kapşonlu birini farkettim, oda beni farketmişe benziyordu. Kalbimin atışları ister istemez hızlanmıştı. "Bu kim? Nereden çıktı böyle diyerek içimden geçirdim." Acaba beni mi  takip ediyordu? Hem korkuyordum, hemde cesur davranmaya çalışıyordum.

Adımlarımı hızlandırmaya çalıştım onunda hızlandırdığını farkedince koşmaya başladım.  Evet beni takip ediyordu ve niyeti kötüydü. Çok korkuyordum yüreğim ağzımda atıyordu. O an evime gidemezdim oraya gittiğimi görünce beni hep rahatsız ederdi. Parka doğru koştum orda muhakkak ki birileri vardır diye düşündüm. Parka doğru koştuğumda kimsecikler yoktu ve artık nefesim kesiliyordu. Birisinin arkamdan saçımı acımasızca çektiğini hisettim canım o kadar acımıştıki, bu hamlesi beni çok öfkelendirmişti. Saçımı pis sapığın elinden kurtardığımda, dönüp ona baktım. Yüzünü net bir şekilde görebiliyordum. Hiç düşünmeden sağ gözünün ortasına bir yumruk patlattım. Acılı bir şekilde gözüne tutup küfretmeye başladı. Durmayacağını ve bana tekrar saldıracağını tahmin etmiştim.

Etrafıma bakındım, siviri ve keskin bir şeyler aramaya başladım. Bankın yanındaki içki şişesini alıp kafasına geçirdim. Dengesini kaybettiğini görünce hızlıca koşmaya başladım. Bedenim yorulmuştu ama korkum beni dahada hızlı koşmaya zorluyordu.